Daniël, de zeer gewenste man

Het profetische gedeelte van Daniël vertoont overeenkomsten met het laatste Bijbelboek Openbaring, eveneens een erg ’moeilijk’ Boek. Toch willen we tot slot van de vertellingen over Daniël een paar hoofdzaken van zijn profetische boeken heel kort weergeven.

Tijdens de Babylonische regering van Bélsazar kreeg Daniël gezichten en dromen. Hij zag op een keer vier dieren verschijnen: een leeuw, een beer, een luipaard en een vreselijk monster. De leeuw zag op het Babylonische rijk, de beer op het rijk van de Meden en de Perzen, het snelle luipaard op het Griekse rijk onder Alexander de Grote en ten slotte kwam de zeer wrede macht van het Romeinse rijk aan het bewind. Het Romeinse rijk overtrof de vorige rijken in wreedheid. Bovendien gaven de eerste drie rijken de volken vrijheid van godsdienst, terwijl de Romeinen probeerden de ware godsdienst uit te roeien.

Het gezicht van de vier dieren kwam overeen met de droom van het grote beeld van Nebukadnézar dat uit vier metalen bestond: goud, zilver, koper en ijzer/leem en dat vernietigd werd door een steen, afgehouwen zonder handen (Dan. 2:34). Later kreeg Daniël in een ander gezicht nogmaals enige verschillende rijken te zien. Al die gezichten wezen erop dat Gods kinderen een vreselijke en bange tijd te wachten stond. Toen Daniël dat alles zag, was hij even niet in staat om zijn werk te verrichten.

Waarom liet de Heere de gezichten van wat er in de toekomst zou gebeuren aan Daniël zien? Wat was Gods bedoeling ermee? De Heere liet daardoor tot troost en bemoediging aan Daniël en al Gods kinderen weten dat aan al die machtige wereldrijken eens een einde zou komen. Alleen één Rijk zou onvergankelijk zijn en dat is Christus’ eeuwigdurend Rijk! (Dan. 2:35). Daarop wees de afgehouwen steen die tot een grote berg werd en de hele aarde vervulde. We lezen in Ps. 145:13: Uw Koninkrijk is een Koninkrijk van alle eeuwen, en Uw heerschappij is in alle geslacht en geslacht (’het duurt te allen tijde’, zegt kanttek. 16). Daarom moesten Gods kinderen zich niet ál te bezorgd maken! Alle aanstaande vreselijke gebeurtenissen werden in Zijn voorzienigheid door de Heere bestuurd. Hij liet al het onheil lang tevoren bekendmaken met de bedoeling dat Zijn kinderen erop voorbereid zouden zijn. Door de vreselijke gezichten aan Daniël te tonen, wilde de Heere zeggen: ’Ik bepaal het wereldgebeuren, wat er ook gebeurt! Mijn kinderen zal Ik in de zwaarste tijden en moeilijkste omstandigheden helpen.’

Eeuwen later sprak de Heere Jezus ook over vreselijke tijden die er zouden aanbreken. Maar tot bemoediging sprak Hij tot Zijn kinderen: Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog en heft uw hoofden opwaarts, omdat uw verlossing nabij is (Luk. 21:28). De Heere Jezus sprak: Zo ziet omhoog. Dat betekent: ’Namelijk van vreugde en verlangen, omdat uw volkomen verlossing van alle kwaad nabij is’ (kanttek. 34 en 35).

Daniël ontving de gezichten opdat Gods kinderen voorbereid zouden worden op de slagen die hen te wachten stonden en zij niet al te moedeloos bij de pakken zouden neerzitten als de vreselijke oordelen zouden losbarsten. Het zou altijd waar blijven, wat de Heere Jezus eens tot Zijn discipelen sprak: In de wereld zult gij verdrukking hebben; maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld (voor Mijn kinderen, kanttek. 64) overwonnen (Joh. 16:33).

De inhoud van Daniëls gezichten zouden we kort kunnen samenvatten in de afscheidswoorden van de Heere Jezus: En zie, ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Amen (Matth. 28:20). Maar behalve vreselijke tijden zouden er ook goede tijden mogen aanbreken. Daarop werd Daniël opmerkzaam gemaakt toen hij op oude leeftijd in het Bijbelboek van Jeremía las dat het einde van de 70-jarige ballingschap van de Joden was aangebroken. Er staat in Jer. 29:10: Zekerlijk, als zeventig jaren te Babel zullen vervuld zijn, zal Ik ulieden bezoeken; en Ik zal mijn goed woord over u verwekken, u wederbrengende tot deze plaats (namelijk in uw land Israël). Na het lezen van die profetie deed Daniël een ootmoedige schuldbelijdenis (Dan. 9:4-19).

De ballingschap had plaatsgevonden in het jaar 605 v. Christus en de terugkeer zou plaats gaan vinden in het jaar 536 v. Chr. Ondanks al het vreselijke woeden van de vijanden zouden stad en tempel herbouwd worden en zouden de Joden weer in hun eigen land mogen wonen. Ook maakte de Heere aan Daniël bekend dat de Messias geboren zou worden en dat Hij lijden en sterven zou voor Zijn kinderen (Dan. 9:25-27).

Verder voorzegde de Heere dat Jeruzalem zou worden verwoest (wat in het jaar 70 na Chr. is gebeurd) en dat het volk van de Joden over de hele wereld zou worden verstrooid. Ten slotte zou de tijd aanbreken dat het Evangelie aan de heidenen zou worden gepreekt en dan zou het eeuwigdurende Rijk van de Heere Jezus (Gods ware Kerk) onder Jood en heiden worden opgericht. In die zalige wetenschap mocht Daniël - die waarschijnlijk in Susan begraven ligt en niet met zijn volk naar Israël is teruggekeerd - in de Heere ontslapen en sprak de Heere Jezus tot hem: Gij zult rusten en zult opstaan in uw lot, in het einde der dagen (de oordeelsdag) (Dan. 12:13).

Bezwijkt dan ooit, in bitt’re smart,

Of bange nood, mijn vlees en hart,

Zo zult Gij zijn voor mijn gemoed

Mijn rots, mijn deel, mijn eeuwig goed. (Ps. 73:13)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen