Samenspraak over de brief van Paulus (19a)

HOPENDE: God heeft de mens eenmaal geschapen tot Zijn eer. Door zijn diepe val is de mens echter een onteerder van zijn Schepper geworden. De apostel heeft aangetoond hoe dit bij de heidenen duidelijk openbaar gekomen is. Met de natuurlijke Godskennis die zij nog mogen bezitten, hebben zij God niet verheerlijkt en gedankt. Zij hebben de heerlijkheid des onverderfelijken Gods veranderd in de gelijkenis eens beelds van een verderfelijk mens en van gevogelte en van viervoetige en kruipende gedierten. Maar daar zij God nu niet hebben geëerd, heeft God ze overgegeven in de begeerlijkheden hunner harten tot onreinigheid, om hun lichamen onder elkander te onteren. De mens die dus zijn Schepper niet eert, wordt door de Schepper aan een ontering van zichzelf overgeven. Dat leert de apostel ons hier dus.

UITZIENDE: De gruwelijke zonde waarover de apostel nu gaat spreken, wordt dus een ontering van zichzelf genoemd. En dat zeer terecht! De mens onteert zijn lichaam in de zonde van hoererij. Zeker ook wel, als men die vreselijke zonde bedrijft, zoals in deze tijd zoveel gebeurt, binnen de graden van een te nauwe bloedverwantschap. Hoe onteert men toch zichzelf als men ontucht pleegt met eigen kinderen, zoals we daar nu steeds van horen. Met die ontering van zichzelf onteert hij echter ook de Schepper.

Die mens die als een beelddrager Gods is geschapen tot eer van zijn Schepper, Die zulk een heerlijk schepsel voortbracht, onteert nu op een vreselijke wijze zijn Schepper, door zich aan zulke vuile, lage lusten over te geven. Maar welk een vreselijk oordeel haalt hij zich daarmee dan ook op de hals! Wel heeft de apostel gezegd dat God de mens overgeeft aan die onreine begeerlijkheden, maar dat omdat men ook de Schepper zo onteerd heeft door Hem aan het viervoetige en kruipende gedierte gelijk te stellen. Daarom zegt de apostel nu: Als die de waarheid Gods veranderd hebben in de leugen, en het schepsel geëerd en gediend hebben boven den Schepper, Die te prijzen is in der eeuwigheid. Amen.

HOPENDE: Al zijn de heidenen dus van de Waarheid van Gods Woord vervreemd, het licht van de natuurlijke Godskennis kan hen toch doen weten dat God heel wat meer moet zijn dan viervoetige en kruipende gedierten. En zo kan dan ook van de heidenen gezegd worden dat zij de waarheid Gods hebben veranderd in de leugen en het schepsel geëerd en gediend hebben boven de Schepper. Er zou over de dwaze en belachelijke dingen waartoe de heidenen gekomen zijn, nog heel wat gezegd kunnen worden. Waar is men met zijn waarzeggerij en wichelarij al niet toe gekomen! Men is met het licht van de natuurlijke Godskennis dus geheel en al een weg van leugen en bedrog ingegaan. En die eenmaal een weg der ongerechtigheid betreedt, gaat daarin al verder en komt van de ene zonde tot de andere zonde. En dat ook naar een rechtvaardig oordeel Gods.

Wat de heidenen hierin bedrijven, doen zij ook als redelijke schepselen. En de apostel heeft ook niet voor niets over wijzen gesproken. De heidense wijsgeren, die in hun geschriften duidelijke blijken hebben gegeven van hun bewustzijn van het Godsbestaan, zijn met die wijsheid een weg ingegaan waarin zij de Schepper op een verschrikkelijke wijze hebben onteerd. Als God ze als gevolg daarvan heeft overgegeven aan het doen van dingen die niet betamen en waarmee zij zichzelf onteren, dan heeft Hij daarin naar recht gehandeld. Ze hebben het schepsel geëerd en gediend boven Hem als de Schepper, Die te prijzen is in der eeuwigheid.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen