David, de man naar Gods hart

Niet alleen met de koning, ook met kroonprins Jonathan ontstond er een goede band. Zij maakten een verbond met elkaar en als bewijs gaf Jonathan aan David zijn kleren, wapens en gordel. Hoe bleek hieruit dat de kroonprins David oprecht beminde en hem liefhad als zijn ziel (1 Sam. 18:3). Het was bewonderenswaardig hoe Jonathan, die zijn vader als koning zou opvolgen, zich helemaal wegcijferde en met hart en ziel verbonden werd aan zijn vriend David. De Heere had hem bovendien laten weten dat David zijn vader Saul als koning zou opvolgen en de kroonprins had dat door genade helemaal aanvaard. De minste jaloersheid werd bij hem niet gevonden. Toen Jonathan later in de strijd tegen de Filistijnen omkwam, riep David klagend uit: Ik ben benauwd om uwentwil, mijn broeder Jonathan; gij waart mij zeer lieflijk; uw liefde was mij wonderlijker dan de liefde der vrouwen (2 Sam. 1:26). Die woorden betekenen dat de liefde tussen David en Jonathan ‘de allernauwste vriendschap overtrof, zijnde tot Davids troost in Jonathans hart ont stoken en onderhouden door de Heilige Geest’, zegt kanttekening 46.

Er was een geestelijke band tussen David en Jonathan ontstaan die tijdens hun leven nimmer verbroken zou worden.

Jonathans troost zou David heel hard nodig krijgen, want op een gegeven ogenblik werd de verhouding tussen koning Saul en David voor altijd verstoord en dat was niet de schuld van David, maar van koning Saul. David bleef koning Saul heel onderdanig en wat de koning hem opdroeg, voerde hij gewillig uit. We lezen in 1 Sam. 18:5: En David toog uit, overal waar Saul hem zond; hij gedroeg zich voorzichtiglijk, en Saul zette hem over de krijgslieden; en hij was aangenaam in de ogen van het ganse volk en ook in de ogen van de knechten van Saul. Toch ontstond er een diepe en blijvende verwijdering tussen koning Saul en de onderdanige David. De verwijdering was het gevolg van het feit dat na het terugkeren van Saul en David van het verslaan van de vijanden, naar de gewoonte van die tijd de vrouwen hen met gezang en met muziekinstrumenten vol vreugde tegemoet traden en daarbij op een keer zongen: Saul heeft zijn duizenden verslagen, maar David zijn tienduizenden (vers 7).

Toen Saul dát hoorde, werd hij heel boos. Hij merkte dat David meer eer en aanzien van het volk kreeg dan hij en dat kon hij niet verdragen. In plaats dat hij met David erg ingenomen was, kreeg hij ineens een grondige afkeer van hem en kwam de gedachte in hem op dat hij hem weleens als koning zou kunnen opvolgen. We lezen in vers 9: En Saul had het oog op David, van dien dag aan en voortaan. David kon vanaf die tijd geen goed meer doen. Dat bleek heel duidelijk toen de boze geest Saul opnieuw bezette en David weer als harpspeler voor hem moest spelen om hem tot rust te krijgen. Terwijl David speelde, nam Saul in een vlaag van woede zijn spies en smeet die onverwachts tot tweemaal toe met kracht naar David om hem aan de wand te spitten (vers 11). Gelukkig bewaarde de Heere Zijn kind zodat de spies hem niet raakte.

Toen Saul merkte dat hij David niet uit de weg kon ruimen en het volk bovendien steeds meer van hem ging houden, wilde hij op een andere manier proberen hem het leven te benemen.

Op een dag benoemde Saul hem tot een overste over duizend soldaten en gaf hem opdracht om de vijanden van Israël te bestrijden. Heimelijk hoopte hij dat David in de strijd zou sneuvelen. Maar dat gebeurde niet, want we lezen: En David gedroeg zich voorzichtig op al zijn wegen; en de HEERE was met hem (vers 14).

Op een keer beloofde Saul dat David met zijn dochter Michal mocht trouwen op voorwaarde dat hij hem als bruidsschat honderd dode lichamen van de Filistijnen zou schenken. Al eerder had hij zijn oudste dochter Merab aan David beloofd, maar de koning had zijn belofte verbroken en haar aan een ander gegeven. Nu werd hem Michal als vrouw beloofd en heimelijk hoopte Saul dat David in de strijd met de Filistijnen het leven zou verliezen. Er staat in vers 25: Want Saul dacht David te vellen door de hand der Filistijnen. Ook die list mislukte, want David bracht maar liefst tweehonderd dode lichamen van de Filistijnen tot de koning. Daarna werd David de schoonzoon van Saul en de koning merkte dat de HEERE met David was, en Michal, de dochter van Saul, had hem lief. Toen vreesde Saul nog meer voor David; en Saul was David tot vijand al zijn dagen (vers 29).

Sla op mijn ellenden d’ ogen;

Zie mijn moeite, mijn verdriet;

Neem mijn zonden, uit meêdogen,

Gunstig weg, gedenk die niet.

Zie mijn haters, daar ’t getal

Vast vermeêrt van die mij vloeken.

En die rusteloos mijn val,

Heet en wrevelmoedig zoeken (Ps. 25:9).

(Volgende keer D.V. 6. David vlucht voor koning Saul)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen