Jezus in Galilea*

VVerder lezen we in het Lucas-Evangelie dat Jezus het hele land Galilea rondtrok en leefde te midden van de mensen. Hij ging over de straten en markten der steden, langs de wegen en over de heuvels van het land. Hij wandelde langs de korenvelden, langs het strand van het meer. Hij zette zich op de plecht van een vissersboot, gebruikte de maaltijd waar Hij genodigd werd. Hij vierde een bruiloft mee, maar was ook aanwezig op een begrafenis. Alles wat tot het gewone leven van de werkelijke mens behoort, maakte Hij mee. Hij verkeerde evengoed te midden van de Farizeeërs als van de tollenaars en zondaars. Hij zag de mensen in hun kleinheid en grootheid, in hun verdriet en vreugde, in hun armoede en rijkdom, in hun jeugd en hun volwassenheid, in hun zonde en hun zonde-verdriet.

Ook dit alles hoorde tot zijn “gewoonte”. En de wijze waarop Hij aldus zijn leven verwerkelijkte te midden van al die mensen, was ook niet anders dan overeenkomstig de Wet. Hij was tussen de mensen de ‘Zoon der wet’, die niet anders begeerde dan Gods wil te doen, en in het midden van de aardse, menselijke werkelijkheid Gods gerechtigheid op te richten. Vandaar dat Hij tegenover de mensen de naastenliefde betrachtte en overvloedig was in werken van barmhartigheid, van dienstbetoon. Hij sprak met de mensen over de dingen, die hen belang inboezemden of benauwden. Hij had een open oor voor hun zorgen en vragen. Hij toonde deernis met hun smart, ziekte, rouw, pijn, armoe, honger, schuld. Hij ontzag zich niet, om te midden van hen het allernederigste werk te doen. Hij toonde geen afschuw voor melaatsen, bezetenen, invaliden, zieken.

Maar dit leven te midden der mensen volbracht Hij “in de kracht van de Heilige Geest”. En dat maakte álles anders! De letter van de Wet, de gehoorzame vervulling van de Wet werden door de Heilige Geest een werkelijkheid van andere orde. Het was of zich in de Wet een nieuwe dimensie openbaarde. Of in Jezus Christus God Zélf de Wet interpreteerde naar de diepste zin en bedoeling “in Geest en Waarheid”. Waar Geest en Wet een eenheid worden, daar bloeien uit de Wet wonderen op!

* Fragment uit In verzet tegen de tijd, Den Haag z.j. [1964], blz. 40v

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen