Ingezonden stukken

(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie)

Geachte Redactie,

Eerst thans komt mij Uw artikelenreeks „Palestina en de Joden," verschenen in Uw blad van 17 en 24 Juni en van 1, 8 .en 22 Juli 1.1. in handen Naar aanleiding daarvan veroorloof ik mij, de navolgende opmerkin* gen te maken.

In Uw' inleiding schrijft ge, „dat er geen dag voorbij' gaat of we lezen van bloedige botsingen tusschen Arabieren en Joden." Deze voorstelling van zaken is absoluut in strijd met de feiten. Tusschen de Arabieren en Joden hebben in dezen oipstand nimmer botsingen 'plaats gehad; de Joden zlijn overal door sluipmoordenaars vanuit hinderlagen vermoord. Ik breng U de lafhartige aanval* len op Joodsche Werklieden en verpleegsters in Jaffa en de herhaalde overvallen op auto* convoois op de gevaarlijkste wegen in berin* nering. De Arabieren zïjn gesneuveld in de( talrijke gevechten met Engelsche mili* tairen of door bommen en S'pringstoffen, die voor Joden bestemd Waren en verkeerd terecht kwamen.

In Uw historisch overzicht maakt ge voorts een onderscheid tusschen het Zionisme voor 1897 en daarna, Hierbïj merk ik op, dat het Zionisme bestaat sinds de Joodsche staat, in het jaar 70 n. Chr. heeft opgehouden te bestaan. In alle eeuwen van de Joodsche ballingschap heeft h«t Joodsche Volk ver* langd ,naar zijn land terug te keeren en het heeft zich daarvoor |vaak groote inspanning en moeite getroost. Ook de kolonisatie van Baron Rothschild is één van de Z i o n i s* tische daden voor 'het optreden van Herzl. Theodor Herzl heeft dit Zionisme, dat altijd had bestaan, tot een politiek ­vraagstuk ge* maakt. Het Zionisme werd een wereldvraag^ stuk en kwam voor het forum der volke* ren. Op een der Zionistische congressen is vastgesteld, dat de godsdienst buiten het pro* gram van de Zionistische Organisatie zou blijven, om deze organisatie op een zoo, breed mogehjke basis te stellen en alle Jood* sehe groepen toetreding mogelijk te maken. Van a* of anti*religiositeit is dan ook' geen spraie.

Uit het 'bovenstaande blijkt, dat het Zio* nisme wel degelijk uit het oud*Joodsche geloot voortkomt. Het Zionisme zelve erkent de godsdienst en ziet in, dat deze in zïjn geheel en juist in zijn hoogste momenten tot de nationale cultuur behoort.

Op verschillende, door U vermelde pun* ten, moge ik — ter rechtstelling van de fei* ten — nog het volgende korte overzicht ge* ven: Het Zionisme streeft naar de oplossing van het Joodsche vraagstuk. Dit Joodsche ­vraagstuk bestaat, omdat de Joden overal ter wereld als minderheid leven en nergens een eigen volksbestaan kunnen leiden. Het is dus niet noodig, *oals U schrijft, dat alle Joden naar Palestina moeten gaan om het vraagstuk op te lossen. Ook alle Duitschers* Franschen en Nederlanders wonen niet in hun vaderland. Hoofdzaak is, dat de Joden, evenals alle andere volken, een eigen land krijgen, waar zij thuis rijn en vanwaaruit alle Joden ter wereld de noodige bescher* ming ontvangen. De Joden willen Palestina niet alleen voor zichzelf, de Arabieren be« hoeven niet „het veld te ruimen," zooals U meent en de doorvoering van het mandaat is niet in stfijd met aan de Arabieren gege* ven beloften. Ik kan hiervoor verwïjzen naar de redevoering, weUce Prof. dr. Ch Weizmann, de president van de Jewish Agency en de Zionistische Executieve (die, ikl merk dit terloops op, geen Poolsche, doch een Russische Jood is, met zieer groote en belangrijke hoedanigheden) Op 21 Sep* tember 1.1. te Amsterdam in het Concert* gebouw' heeft gehouden. De spreker stelde vast, dat door een intensieve bewerking van de grond (en niet omdat zïj' de beste grond hebben opgekocht, gelijk U denkt) reeds thans ­Vijf menschen kunnen leven, w'aar vroeger slechts plaats was voor één en dat bij' een voortgaande ontwikkeling in Palestina ruimte genoeg is voor de Arabische bevolking en een rdeuwe Joodsche immi* gratie en hun beider kinderen en klein* kinderen. En bïj dez:e berekening is ook gelet op de belangrijke Arabische illegale immigratie, welke de laatste jaren vanxdt de naburige Arabische landen, naar Palestina is gekomen.

Tenslotte meen ik nog zeer nadrukkelijk erop te moeten 'wdj'^en, dat de pogingen om van de „handelsjoden" landbouwers te maken juist zeer goed geslaagd zijn en in geenen deele mislukt. Iedereen, die met eigen oogen de opbouw van Palestina gezien heeft, is vol bewondering voor de 'prestaties van de Joodsche landarbeiders, hoofdz'ake* Hjk menschen, die vroeger een handelsbe* drijf moesten uitoefenen omdat hen in geen enkel land bijna de mogehjkheid geboden werd, om het beroep uit te oefenen, dat z'ij ztelf wilden. (

Ik verzoek U beleefd, het bovenstaande in Uw blad te 'pubhceeren, waarbij ik mij, teneinde niet onbescheiden te zlijn, heb be* perkt tot de belangrijkste punten die mij bij het lezen van Uw artikelen een redhtzetting schenen te vereischen.

Mr. REINA SPIER

Advocaat en procureur 's Gravenhage.

Onderschrift der Redactie.

Gaarne geven we plaats aan dit inge* zonden stuk, dat blijkbaar uit Joodsche kring afkomstig is. Bij het beoordeelen van onze artikelenserie over „Palestina en de Joden" neme men in aanmerking, dat het voor niet*Joden heel moeilijk is, zich in de Joodsche gedaohtenwereld en interne ver* houdingen te verplaatsen, ook al beschikt men over een flinke hoeveelheid gegevens én studiemateriaal. Dit verklaart, hoe het mo* gelijk is, dat men van Joodsche z'ijde met ons van meening verschilt.

Het stuk op de voet volgend, beginnen we' met te constateeren, dat inz. onze op* merking over de botsingen tusschen Joden en Arabieren anders heeft begrepen dan wïj hadden bedoeld. Ook w'ij zijn van meening, gehjk trouwens de berichten duidehjk aan* gaven, dat de Joden in Palestina voortdu* rend in het defensief Waren. Wij hebben in het woord „botsingen" geenszins het be* grip „wederzijds aanvallend" gezien.

Voorts meenen w'ij, dat het moeilijk ont* kend kan worden, dat er een groot onder* scheid is tusschen het Zionisme vóór en nä 1897. Het eerste droeg een spontaan karakter, het laatste Was meer georganiseerd. Herzl gaf het een geheel ander aspect, hetgeen inz. zelve toegeeft. Fn w'at de verhouding van het Zionisme tot de godsdienst betreft, moeten we volhouden, dat het geen reli* gieuze grondslag heeft. Inz. zegt zelf, dat de godsdienst buiten het program is ge* houden. Wij noemen dat a*religieus d.i, zon* der godsdienst. Wat is het anders? Door deze eUminatie van het godsdienstig' ele* ment kwamen zeer velen in de Zionistische organisatie, die met de voorvaderlijke leer gebroken hadden, zelfs uitgesproken athe* isten, welk deel ongetwijfeld anti*religieus kan Worden genoemd. Hoe het Zionisme de godsdienst kan erkennen als behoorend tot de nationale Joodsche cultuur, terwijl het grootste deel der leden met de religie ge* broken hebben, is voor ons ietw'at raadsel* achtig. Slechts een klein gedeelte, de Mizxa* chisten, is rechtzinnig, zoodat de beweging als zoodanig moeilijk op Joodsch*rehgieuze 'basis kan staan. De meeste orthodoxe Joden houden zidi verre van het Zionisme. Zij hebben omstreeks 1912 een vereeniging op* gericht „Agoedas Jisraél," die op de grond* slag van Thora en traditie het Jodendom wil versterken. Deze Agoedisten staan, naar we meenen, tegenover het Zionisme zeer afzijdig. Al heeft dan ook de Zionistische Organisatie een rechtervleugel en al plaatst het orgaan van de Nederlandsche Zionisten* bond „De Joodsche Wachter" wel eens een artikel van een orthodoxen medewerker, die het Zionisme in verb'and brengt met het Messianisme, dit wil nog niet zeggen, dat daarmee het Zionisme als beweging religieuze grondslagen en idealen heeft.

Zooals inz. opmerkt, is het zeer zeker niet noodig, dat alle 16 milhoen Joden naar Pa* lestina gaan. Ook alle Nederlanders wonen niet in hun vaderland. Maar toch zeker wel 90 o/o! Indien Palestina de groote meerder* beid van het Joodsche volk niet plaatsen kan, is het voor het Zionisme ook onmo* gelijk het Joodsdhe ­vraagstuk op te lossen, want dan blijven problemen zooals het Duitsche bestaan en kunnen zich telkens nieuwe moeilijkheden voordoen, die de re* geering van een Joodsch Nationaal Tehuis ook niet kan oplossen.

Dat de Joden Palestina niet voor zich alleen willen hebben en het met de Ara* bieren willen deelen, schijnt ons een uit* sipraak toe, die slechts door tactische over* wegingen w'ordt ingegeven. Indien de Zionis* ten inderdaad van meening zijn, dat zulk sa* menleven mogelijk is, dan lijkt ons dit tame* lijk naïef. De Arabieren zien in de toene* mende immigratie terecht of ten onrechte een directe bedreiging voor hun 'positie en z'ijn van meening, dat de doorvoering van het mandaat in strijd is met de hun door Engeland gedane beloften. Ook al meenen de Zionisten, dat dit niet zoo is, het Ara* bische standpunt bMjft voor hen een sta* in*de*weg om tot een oplossing te komen. Wïj gelooven, dat de Arabieren niet geheel ongelijk hebben, indien zij meenen, dat iij in een tusschen beide volken verdeeld land ongetwijfeld aan het kortste eind zullen trekken, gezien het in vele andere landen te constateeren feit, dat een zeer gering per* centage Joden erin slaagt een buitengewoon groote staatkundige en Hnanciéele macht en maatschappelijke invloed te verwerven.

Wanneer dan ook Dr. Weiszman, van wiens rede te Amsterdam op ^1 September 1.1. wij een verslag lazen, meent, dat in Pa* lestina thans reeds plaats is voor 5 maal z'ooveel menschen dis er na leven (dus voor 5 ä 6 imilUoen) en dat er in de toekomst ruimte genoeg is voor de Arabieren met hun immigranten benevens een nieuw groot contingent Joden, dan benijden we hem zïjn optimisme,' doch kunnen dit op grond van de aardrijkskiindige gegevens, die ons teni dienste staan, niet deelen. Er is ten* slotte een grens aan het opnemingsvermo* gen van een klein land als Palestina en deze grens is spoedig bereikt, als de Joden het moeten blijven deelen met een steeds toe* nemend aantal Arabieren.

Of dr. Weiszman een Poolsche of een Russische Jood Was? Daarover sdhijnen de geleerden het niet eens te zïjn. Wij sdhre* ven op het voetspoor van den Duitschen professor Guthe (in zijn werk „Palastina"), dat hij uit Polen stamde. Tot onzen sp'ijt konden we zij'n geboorteplaats niet vinden, doch nemen op gezag van inz. aan, dat hij inderdaad uit Rusland (dus buiten Polen, dat in Weiszman's geboortejaar ook tot Rus* land 'behoorde) afkomstig was.

Dat menige „handelsjood" een geschikt landbouwer is geworden in de kolonies, willen we niet tegenspreken. De meesten, zeker 70 ä 80 »/o, woont echter in de steden, die hen meer aantrekken. Of een massale wiijziging in de beroepsinstelling mogeKjk zal zijn, moet o.i. de toekomst nog leeren

Wij danken intusschen inz. voor de ge* toonde interesse voor onze artikelen.

Een pannetje spekvet e^ nog wat.

Ons werd onderstaande toegezonden:

Te Melissant werd vanwege de controle dienst eens extra controle gehouden. Een controleur was vermoedelijk met de bedoe* Hng van huis gegaan, om de toch zopi belaste slagers eens een voor een te pakken te nemen. Hij hield eens extra con* trole. Tot zijn spijt kon hij niets vinden, zoo dat hij overrichterzake terug moest — maar terwijl hij zoo vermoedelijk in ge* dachten liep, kwam er een klein arm meisje met een schoteltje aangeloopen. Controleur dacht, Qaar zou wel eens smokkelwaar in zitten hield haar aan. Tot zijn groote blijdschap had hij eindelijk wat... een panne* tje met vet! De controleur als ambtenaar vroeg zonder zijn Legitimatiekaart aan het kind te toonen waar zij het vet gehaald had. Het kind antwoordde: „dat heb ik van Boer B gehad." Controleur ging direct naar Boer B. om te vragen of hij nog meer vet in voorrjad had, want vet mag nu eenmaal niet vervoerd worden zonder ze gel. De vrouw van Boer B. antwoordde dat het spekvet was dat zij overgehouden hadden van spek te bakken', en' als zijj dit over hielden dit in een pan aan de arme men* sehen gaven. Controleur voerde aan, dat vet niet zonder zegel vervoerd mocht wor*' den en hij dus van deze zaak proces moest opmaken, hetgeen geschiedde.

Mijnheer de Redacteur, dit is zeker een van die controleurs waarvoor 13.163.000 voor betaald wordt van de heffing die de slagers betalen? Is het; niet zoo dat alle maatregelingen die velen een zegen noemen zoo tot een straf worden? Men zij op zijn hoede! En als men spekvet weg wil geven koope men er tegelijk een zegel b'ij!

EEN VRIEND VAN CONTROLEURS.

Naschrift. Wij laten hetgeen inzender hier schrijft geheel voor diens rekening. Al* leen willen wij opmerken, dat van extra controle geen sprake mag zijn. Een contro* leur heeft als ieder ander ambtenaar al* •f ij d extra zijn best te doen.

Wel is het ver gezocht procesverbaal op te maken voor vervoer van een kleine dosis vet, voor de armen bestemd. (Red.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen