In Melissant, een gelukkig briljanten bruidspaar

In Melissant sjouwde toen, in de twintiger jaren. Leen Willem van Bruinisse z'n kostje voor zichzelf en voor z'n moeder bij elkaar; hij was enig kind. Vader was al vroeg overleden en Leen Willem zag dikwijls 'zwarte sneeuw' toen hij, kind nog, op z'n elfde al naar 't land ging. „'k Hao zat ofgeschreeuwd", zegt 'ie nu. Zo Melissant al vertier geboden zou hebben dan zou Leen Willem 't nog niet hebben opgezocht. Met een kró leeftijdgenoten zaterdagsavonds op de fiets naar Stellendam was z'n wekelijkse uitje en daar heeft 'ie z'n geluk gevonden. Met Marie sloot 'ie een verbond voor 't leven en a.s. dinsdag zullen ze 65 jaar zijn getrouwd; vormen ze een briljanten bruidspaar.

't Is waar gebleken, de liefde overwint alle dingen, maar vooral in hun eerste huwelijkse jaren is 't niet altijd botertje tot de boom geweest. Ze moesten, getrouwd in 1928, als jong gezin en beginnend kneuterboer de krisisjaren door waarin de koeiepeen 16 cent per mud opbrachten, armoe troef was dat. Het huwelijk werd met 7 kinderen gezegend en de Stellendamse mevr Van Bruinisse plukte aardbeien om wat bij te verdienen, en dat kon ze. In 1938 kochten ze hun huidige woning beneden aan de Molendijk, een huis, zeiden ze in Melissant, waar 't spookte maar Leen Willem en z'n Marie durfden 't wel aan en voor drieduizend gulden kochten ze de royale woning waarin nu ook zoon Rien en z'n gezin wonen. Een heerlijk plekje met volop rust want alle drukte gaat ver voor hen langs, over de Molendijk - als je al van drukte spreken mag - de weg kunnen ze niet eens zien door 't groen van de fruitbomen in de voortuin. En een spook hebben ze er nooit gezien, wel een soort gewelven onder de vloer, maar ach....

In de woonkamer zijn de familiefoto's talrijk, een van 't schuitje van pa, de SL 38, een waarop Leen Willem twee paarden ment, Jan en Jet, want paarden zijn altijd z'n lust en z'n leven geweest. Foto's ook van hun 7 kinderen, 23 kleinkinderen en 17 achterkleinkinderen en er zijn tal van goeie herinneringen want ze hebben altijd een gastvrij huis gehad, 't Zal ook weer druk worden op de receptie die ze a.s. dinsdag houden in 't Stellendamse 'Haegse Huns', dan is Marie ook weer 'es in d'r geboortedorp waar ze als meisje van 7 al emmers gomet haalde bij de pelbaas op de koaie.

Lichamelijk gaat het de briljanten bruidegom niet zó voortreffelijk meer, maar geestelijk is hij (86) zowel als zij (85) nog ongeschonden en daar zijn ze dankbaar om. „'t Is goed geweest en 't is nog goed", zeggen ze beiden en uit de doorlezen Bijbel leest mevr Van Bruinisse het voor, uit Psalm 118 vers 1: „Looft den Heere, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid". Een belijdenis....

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen