‘Watersnood door Kinderogen’: op zoek naar onbekende verhalen en foto’s

‘Aanstichter’ van het project is Monica van de Ridder. Zij bezocht vorig jaar, rond de herdenking van zeventig jaar Watersnood, de multimediale performance ‘Als de dijken breken’ in Dirksland en de lezing van archivaris Jan Both in Oude-Tonge. Daar kwam ze erachter dat er veel meer tot nu toe onbekende verhalen en foto’s zouden moeten zijn in de kring van zeventigplussers, veelal dus mensen die de Watersnood als kind hebben meegemaakt.

Verzamelen en ontsluiten

Ongeveer tegelijkertijd constateerde Monica van de Ridder dat de Watersnood op Goeree-Overflakkee in het Watersnoodmuseum te Ouwerkerk eigenlijk maar een ondergeschikte rol speelt. Toen ze bovendien verhalen van ooggetuigen van de Holocaust zag op het YouTube-kanaal van Yad Vashem, ontstond de gedachte: we moeten zoveel mogelijk verzamelen wat nog niet is vastgelegd rond de Watersnood op Goeree-Overflakkee én ontsluiten voor het publiek. En we moeten niet te lang wachten, want de jongste ooggetuigen zijn nu al in de zeventig.

Van de Ridder gaat haar idee concretiseren in samenwerking met het Streekmuseum Goeree-Overflakkee en het Streekarchief Goeree-Overflakkee, een onderdeel van de gemeente. Bij de uitvoering zou ze graag jongeren betrekken: bijvoorbeeld leerlingen van de RGO en CSG Prins Maurits en studenten van de Universiteit Utrecht, waar Van de Ridder werkzaam is aan de faculteit Sociale Wetenschappen, afdeling Onderwijs en Training.

Herinneringen en anekdotes

Hoe gaat het project ‘De Watersnood door Kinderogen’ er in de praktijk uitzien? Er komen bijeenkomsten in verschillende dorpen op het eiland voor kinderen van toen. Ze kunnen hun herinneringen ophalen en anekdotes vertellen, die nog niet zijn opgetekend. Juist de verhalen die uit schroom nooit zijn verteld zijn – “Mien verhael is niet aarug genogt” – zijn welkom, evenals de wat luchtigere herinneringen. De organisatoren hopen bovendien mensen te bereiken die niet meer op Goeree-Overflakkee wonen of vanaf ‘de overkant’ hulp hebben verleend in 1953.

Daarnaast kunnen tijdens de bijeenkomsten in de dorpen foto’s op tafel komen. Niet alleen foto’s uit particuliere fotoalbums, maar ook afbeeldingen die het Streekarchief al in bezit heeft zonder dat precies bekend is wat er is gefotografeerd. Waar is de foto genomen? Wie staan erop?

Studenten en leerlingen

Het vastleggen van de verhalen en foto’s gebeurt met behulp van studenten van de Universiteit Utrecht. Voor hen is een onderdeel van ‘De Watersnood door Kinderogen’ bijvoorbeeld een stage of een afstudeeropdracht. Naast de studenten in studierichtingen als onderwijskunde, geschiedenis en geografie, zou het mooi zijn als bovenbouwleerlingen van de RGO en CSG Prins Maurits een rol spelen bij de uitvoering van het project. Daarbij gaat ook aandacht uit naar de gevaren van het water in tijden van klimaatverandering.

Uiteindelijk volgt, in de aanloop naar de vijfenzeventigjarige herdenking in 2028, het vastleggen en toegankelijk maken van alle verhalen en foto’s via een website en een beeldbank. Zo blijft het erfgoed van de Watersnoodramp behouden voor een breed publiek en kunnen ook toekomstige generaties er kennis van nemen en ervan leren.

Momenteel is de verwerving van subsidie voor ‘De Watersnood door Kinderogen’ aan de gang, onder andere via de erfgoedlijn Historisch Haringvliet.

De eerste verhalen zijn inmiddels opgediept en vastgelegd door Hanneke de Jong. Wie zijn herinnering wil delen, foto’s bezit die in het kader van dit project van pas komen, vrijwilliger of sponsor zou willen worden, kan zich nu al melden via e-mail info@streekmuseum.nl.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen