Petje af

Vorige week dinsdag was ik in de hitte van de dag bezig met een voor mijn doen stevige wandeling. Onderweg was daar een onbekende man die naar mij riep ‘dit is de laatste keer'. Waarschijnlijk dacht hij dat ik aan het oefenen was voor de Omloop en dat dit mijn laatste oefenronde was. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik er zó uitzag dat ik aan mijn laatste rondje bezig was. Ik heb het maar zo gelaten, maar er was geen sprake van dat ik mee zal doen aan de Omloop. Hiervoor zijn verschillende redenen: te oud, gebrek aan karakter, ontbreken van doorzettingsvermogen en nog enkele belemmeringen. Kortom: afstanden tot 30 á 35 km zijn voor mij de max en dat vind ik niet erg. Een aantal jaren geleden was er nog de mogelijkheid om mee te doen met de Omloop in estafettevorm en daar heb ik toen met twee toenmalige collega's en veel plezier aan meegedaan. Na de terugkeer naar ‘Omloop basic' is jammer genoeg dit onderdeel vervallen. Des temeer redenen die ik opsom om zelf niet mee te wandelen, des te groter wordt mijn waardering voor allen die betrokken zijn bij het -nu weer- in populariteit toenemende evenement. Daarom neem ik mijn petje af voor alle betrokkenen. Natuurlijk gaat allereerst mijn pet af voor de velen die de 110 of de 80 km hebben voltooid. Al was het soms met veel pijn en moeite. Verder petje af voor hen die halverwege moesten afhaken, ze hadden in ieder geval de moed om van start te gaan. Natuurlijk gaat mijn petje ook af voor de organisatoren en vele vrijwilligers die een aantal jaren geleden hebben besloten om het evenement weer nieuw leven in te blazen en er voor hebben gezorgd dat editie 2024 van de Omloop weer een succes is geworden. Nu ik mijn petje toch nog in de hand heb, ook petje af voor de begeleiders van de wandelaars en ook voor hen die zich hebben opgegeven, maar om verschillende redenen niet aan de start in Ooltgensplaat zijn verschenen. Zelfs zóver ben ik nooit gekomen. Wel hoop ik mijn persoonlijke wandelactiviteiten op mijn snelheid en afstanden iets te kunnen intensiveren. In mijn wandelrugtas heb ik een kaartje met een tekst die aan kerkvader Augustinus wordt toegeschreven: ‘Solvitur ambulando' wat staat voor zoiets als ‘Al wandelend wordt het opgelost’. Binnenkort zal ik dit op de achterkant van mijn tas bevestigen om anderen en mezelf moed in te spreken. Of misschien een nieuw petje met die spreuk, want ondanks mijn vele welgemeende ‘petjes af ’ in deze column heb ik nog niet écht een petje. Maar daarover meer in een volgende column.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen