Kijkje in de (letterlijke) keuken van het asielschip

De rondleiding wordt onder andere verzorgd door locatiemanager Ruud Jan Verhoeff van het COA. Hij geeft aan dat nog niet duidelijk is wie er precies komen. "Wel weten we dat het zo’n 150 mannen zijn, in de leeftijd van 18 tot 55 jaar." De precieze nationaliteit van de groep is nog niet bekend. "Er vluchten veel mensen uit Syrië en Afghanistan die hier asiel aanvragen, maar de laatste tijd zie je ook dat vanuit Soedan en Eritrea mensen komen." Het is niet altijd duidelijk waarom mensen hierheen komen: of dat is vanwege hun geloof, op vlucht voor een regime of om economische redenen. Wel vindt er in Ter Apel een screening plaats door de IND, inclusief een medische keuring.

Kamer delen

De nieuwkomers delen op het schip met twee personen een kamer. "De kamergenoten kennen elkaar veelal niet. Je kunt je voorstellen dat de indeling best wel een puzzel is. We proberen daarbij rekening te houden met nationaliteit en taal. Als je twee jaar met een vreemde een kamer moet delen, dan bij voorkeur wel met iemand die je kunt verstaan." De kamer is ingericht met twee bedden, ook is er een douche en toilet. Er zijn twee verdiepingen met kamers op het schip. Op de bovenste verdieping zijn de kamers wat groter. Ook hebben die kamers balkondeuren die open kunnen voor frisse lucht. De benedenverdieping -net boven de waterspiegel- heeft wat kleinere kamers, waar de ramen niet open kunnen in verband met de veiligheid. Niet iedere asielzoeker kan zwemmen.

Verder is het schip uitgerust met een restaurant, medische post en verschillende zitruimtes. Het is niet de bedoeling dat er op de kamers gegeten wordt of zelf eten klaargemaakt wordt. Per dag worden er drie maaltijden gereserveerd in het restaurant. Daar is ruimte voor zo’n 130 man, dus niet iedereen kan er tegelijkertijd in. Na het eten is het de bedoeling dat de bewoners zelf hun troep opruimen. Er is ook een bar op het schip, maar die wordt niet als zodanig gebruikt: "We willen geen alcohol aan boord."

Vrijwilligers

De bewoners zijn zelf verantwoordelijk voor hun kamer, en moeten dus zelf het bed verschonen en stofzuigen. Voor de grotere schoonmaakwerkzaamheden, bijvoorbeeld van het sanitair, is er een team aan boord aanwezig. Dat team bestaat uit 14 mensen, inclusief het technische personeel. "Maar we vinden het belangrijk dat mensen verantwoordelijkheid dragen over hun kamer. Al is het alleen maar om verveling tegen te gaan." Want zinvolle dagbesteding is een uitdaging: de eerste zes maanden mogen de nieuwkomers niet werken, daarna kan het onder voorwaarden. Bijvoorbeeld dat ze over een Burgerservicenummer (BSN) beschikken. Maar de wachtrijen bij de IND om een BSN aan te vragen zijn behoorlijk lang. "We zijn nu bezig om voor een goede daginvulling te zorgen. Denk daarbij aan het Nederlands leren onder begeleiding van een taaldocent en -vrijwilligers, het aanbieden van sport en beweging en wellicht ook vrijwilligerswerk in de buurt." Bij het asielschip bij Stellendam is veel hulp aangeboden door de plaatselijke kerken. "We zijn onder de indruk van de inzet van de gemeenschap hier." Al benadrukt Verhoeff dat er altijd behoefte is aan extra vrijwilligers.

Probleemgevallen

Op het schip gelden diverse huisregels, waar iedereen zich aan dient te houden. Zo mogen de bewoners niet het tegenovergelegen park Nieuw Zeeland in. Om toezicht te houden zijn er 24/7 twee man beveiliging op het schip aanwezig. Daarnaast wordt vanaf de wal een extra oogje in het zeil gehouden door politie en handhaving en zet de gemeente externe beveiliging in. Ook is er een camera geplaatst. En als bewoners het schip verlaten, wordt dat geregistreerd. "Ik zeg wel eens: dit is eigenlijk een mini-samenleving. Het is geen gevangenis. Daarom werken we bijvoorbeeld niet met een avondklok." Ondanks alle maatregelen kan het toch zijn dat er wat gebeurt, aan de wal of in het dorp. Om dat te melden kan er gebeld worden met een speciaal nummer: 06-11179967. Er kan ook gemaild worden met: fmmzMiddelharnis@coa.nl.

Eerder ging op sociale media het gerucht rond dat er alleen maar mannelijke probleemgevallen van Ter Apel op het schip gehuisvest zouden worden. Dat spreekt Verhoeff met klem tegen. "Daar klopt niets van. We kijken nadrukkelijk mee met wie er op het schip komt.

Mocht blijken dat iemand voor problemen zorgt, kan die hier weggehaald worden. Kijk, het liefst zou ik hebben dat er alleen maar aardige mensen hier verblijven. Maar die garantie kan ik natuurlijk niet geven. De andere kant is: is dat in onze maatschappij anders?" Wel klopt het dat er enkel mannen worden gehuisvest op het schip. Dat heeft enerzijds te maken met het feit dat er weinig alleenreizende vrouwen zijn, en anderzijds omdat vrouwen vaker worden opgevangen in een ‘vast’ AZC, omdat daar betere zorg is.

Wisselen

De ‘Princesse de Provence’ blijft zeker twee jaar aan het Havenhoofd liggen. In die tijd kan de populatie aan boord wisselen, dat is afhankelijk van hoe hun procedures verlopen. Er is tussen de gemeente en COA een bestuursovereenkomst gesloten die loopt tot 1 september 2026. In de tussentijd werkt de gemeente aan een meer permanentere huisvestingsoplossing. Na die twee jaar is het klaar. "Uitgangpunt is twee jaar. Misschien een paar weken langer als dat wat meer ruimte geeft om iets meer permanent te realiseren, maar verlenging is geen optie."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen