Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Moker

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Moker

2 minuten leestijd

Van onze kinderen kregen we een verrassingsweekend aangeboden in Hoornsterzwaag. De locatie zou bijzonder zijn. Het bleek een buiten het dorp gelegen leegstaand kerkgebouwtje uit 1621 te zijn, omringd door een hoge haag én een kerkhof met tientallen zerken met de mooiste Friese namen. Door de verhuurinkomsten was men in staat dit kleine monumentale gebouwtje te behouden. Het kerkhof werd nog gebruikt, zei de beheerster terwijl ze de kerkdeur opende. De dag voor onze komst was er nog iemand begraven. In het kerkje stond een tweepersoonsledikant, een tv, een tafel en wat stoelen. Ook was er een douche, toilet en een keukentje. Verder kerkbanken en een preekstoel. Ik kon het niet laten die te beklimmen en met enige vibratie in mijn stem “in deze avondstonde” enige troostende woorden tot mijn vrouw te richten, die het geheel wat unheimisch vond. Tot mijn verbazing stond in de preekstoel een enorme moker. Een klap daarmee zou Bonifatius ook niet overleefd hebben.

’s Avonds zijn we uit eten gegaan. Toen we terugkwamen konden we na veel moeite het achter de haag verscholen gebouwtje vinden. Eerst moesten we het piepende kerkhofhek openen -Alfred Hitchcock had hier inspiratie op kunnen doen- en daarna, bijgelicht door onze mobieltjes tussen de zerken door, probeerden we de ingang vinden. Slapen in een kerk overviel me wel vaker, als de preek me niet boeide, maar nu legitiem.

De andere ochtend maar eens wat documentatie doorgenomen. Veel over de geschiedenis van het gebouwtje, de klokkenstoel en enige adviezen voor het gebruik van de cv. Het was me al opgevallen dat het gebouwtje geen nooduitgang had. Een vluchtweg was er niet. Hoe rustiek zo’n Fries kerkhofje ook is… Enfin, naast de preekstoel stond een huishoudtrap met een aan de wand gehangen kaartje. De tekst daarop, die getuigt van veel Friese nuchterheid, wil ik u niet onthouden.


Andre Kastelein Reageren? Mail dan naar a.Kastelein3@kpnplanet.nl

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 17 september 2024

Eilanden-Nieuws | 32 Pagina's

Moker

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 17 september 2024

Eilanden-Nieuws | 32 Pagina's