ZICHT OP DE KONING

ZICHT OP DE WERELD

Dit jaar komt dat nog weer anders en scherper op ons af dan voorheen. U herkent het vermoedelijk wel: in meer dan één opzicht ervaar je te leven in een kantelende tijd. Uiteraard denk ik dan aan de pandemie die de wereld in haar greep heeft en vooralsnog houdt. De cijfers van zieken en stervenden zijn schrikbarend. Met name omdat die cijfers voor mensen staan; mensen die geschapen zijn voor de eeuwigheid. En na alle maatregelen is de hoop van menigeen nu op de inzet van een vaccin gevestigd.

Maar behalve aan de coronacrisis denk ik ook aan de politieke verschuiving in de Verenigde Staten en het tumult waarmee dat gepaard gaat. En om meer niet te noemen: aan de spanningen in Europa vanwege de dreiging van terrorisme, vanwege het vluchtelingenvraagstuk en vanwege het verzet in met name Oost-Europese lidstaten tegen de progressieve stormloop ten aanzien van huwelijk, gezin en seksualiteit zoals die in met name het westelijk deel van de unie wordt aangejaagd. De tijd kantelt. Culturen kantelen. En ik besef dat dat al vaker en eerder zo gevoeld en benoemd is. En dat in dat licht de tijd die wij beleven misschien ook weer niet zó uniek is als we geneigd zijn te denken als mensen die er zelf deel van uitmaken. Maar toch. Het spant in de volkerenwereld. De klimaatagenda zet de toon. In elk geval was dat zo tot de coronapandemie het in termen van urgentie won. Stromen van migratie lijken amper te beheersen. Moreel gaat in elk geval in het deel van de wereld waarin wij leven het kompas om als het gaat over huwelijk, seksualiteit en gezin.

ZICHT OP DE TIJD

Op dat punt raken de internationale ontwikkelingen, en dan met name in Europa, aan de nationale ontwikkelingen. En wat dat aangaat, zat er nog heel wat venijn in de staart van het afgelopen jaar. Ik herinner alleen maar aan de open zenuw die de ‘Week van het leven’ ook dit keer weer aan blijkt te raken. En aan het politieke tumult rondom het toelatingsbeleid van reformatorische scholen. De ferme en flinke taal van de politiek laat zien dat christenen zich meer en meer in te stellen hebben op een bestaan als betwiste minderheid in ons land. De ruimte wordt, ook wettelijk, meer en meer ingeperkt. Het non-discriminatiebeginsel wordt op zo’n manier gedefinieerd en opgerekt, dat de vrijheid van godsdienst en de vrijheid van onderwijs ruimte moeten inleveren.

Overigens is die ferme en flinke taal veelal geen uitdrukking van moed. Als het over andere minderheden gaat, zoals de moslimgemeenschap in ons land, is menig politicus of opiniemaker heel wat minder resoluut en vaak ook heel wat minder laatdunkend. Over die minderheden die de gunst van de liberale mainstream genieten, hoeven we het natuurlijk in dit verband helemaal niet te hebben.

Zelfs de Telegraaf legde daar in november de vinger bij. Zwarte Piet kan niet, in een kinderprogramma van nota bene de publieke omroep, maar een bijzonder grove grap over de kruisiging van Christus moet uiteraard wel kunnen.

ZICHT OP DE KONING

Wat betekenen dit zicht op de wereld en dit zicht op de tijd voor de weg die voor ligt, een nieuw jaar in en door? Ik zou een paar dingen willen overwegen. Om te beginnen hebben we ons niet te laten leiden door de waan van de dag. Voor je het weet – en ook ‘wij’ doen eraan mee – leef je van de ene nieuwsupdate naar de volgende. Er komt een veelheid op ons af, vaak ook een verwarrende veelheid. En als je daarop je koers bepaalt…? Beter dan het dagelijks nieuws gelezen in het licht van de Schrift. Dat is vast, tot in eeuwigheid. Biddend dat de Geest in dat Woord je gang en treden vast maakt. Om iets te verstaan van wat de Heere spreekt en zó ook meer en beter je eigen tijd te verstaan. Vervolgens, maar misschien had ik daarmee moeten beginnen, hebben wij ons te verootmoedigen. Onder de nood van het heden. Nu de hand van de Heere ons zo raakt. Hebben we al beproefd wat de koning van Ninevé deed? Hij ging er zijn volk in voor om ‘sterk tot God te roepen’ en zich te bekeren, een ieder van zijn boze weg. Waarom? In de woorden van de vorst zelf: ‘Wie weet, God mocht Zich wenden, en berouw hebben; en Hij mocht zich wenden van de hittigheid Zijns toorns, dat wij niet vergingen!’ (Jona 3:9). En u kent de uitkomst. ‘…en het berouwde God over het kwaad, dat Hij gesproken had hun te zullen doen, en Hij deed het niet’ (vers 10).

En verootmoediging gaat altijd hand in hand met zelfonderzoek. Wie zijn wíj? Zowel persoonlijk en als kerk(en). Waren we ook die we zijn moesten? Het kan niet anders of het brengt ons met schuld en schaamte aan Zijn voeten. Want: wat brengt de huidige crisis in de kerk aan het licht? Kantelt daar soms ook iets? Nu blijkt wat Zijn dienst ons werkelijk waard is? Nu de trouw beproefd wordt? Nu de eredienst gerantsoeneerd wordt? Smart het ons? Smart het ons werkelijk?

In elk geval zou ik ook nog willen overwegen dat het zicht op de wereld en het zicht op de tijd ons nopen om te zien op de Koning. ‘God de HEERE regeert!’ Moge dat de vrede zijn van ons hart in deze kantelende tijd. Om gelovig te rusten in de wijsheid en de macht van het Lam. Die de Eerste is én de Laatste. Zo, dat opzien tegelijk uitzien is. Naar Hem Die staat te komen. En zolang Zijn komst nog uitstaat heilig beslist te zijn. Dat wil zeggen: in de sterkte van Zijn macht. Als in deze kantelende tijd belijden, ook wat ons betreft, naar een woord van Groen van Prinsterer, lijden betekent.

ZICHT OP DE KERK

Aan de bezinning die dat vraagt wil Zicht op de kerk een bescheiden bijdrage leveren. Onder die naam zal het Kerkblad met ingang van dit nieuwe jaar verdergaan. Het is tevens een samengaan met het ledeninformatieblad waarmee u onder die naam al bekend bent. Als redacties van beide bladen zijn we dankbaar dat het na een intensieve tijd van voorbereiding nu zover is dat er één nieuw blad is.

Tweewekelijks zal het verschijnen om oud en jong van informerende maar vooral ook bezinnende artikelen te voorzien. Terwijl het blad vier keer per jaar, zoals u gewend bent, onder alle leden van de kerk verspreid zal worden. Als redactie van Zicht op de kerk is het onze wens dat het blad een middel is waardoor u en jullie zicht houden op het kerkelijk leven, maar vooral meer en meer zicht krijgen op dé Kerk. Uiteraard wil het ook een Bijbels zicht bieden op de wereld en op de tijd. Maar allermeest op de Koning.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen