Lezen en laten lezen

Heel nadrukkelijk stelt de Schrift dat ouderlingen/opzieners en diakenen mannen zijn. Het is waar dat onder Israël geen openlijke homoseksuele relaties voorkwamen en wel eenvoudig, omdat alle vormen van homoseksualiteit werden afgewezen. Echter, in de Grieks-Romeinse wereld waarbinnen de christelijke kerk haar intrede deed, kwamen alle vormen van homoseksueel gedrag voor die wij nu in onze samenleving zien. Van volstrekte promiscuïteit tot stabiele homoseksuele relaties die beëindigd werden bij de dood van een van de partners. Met de opmerking die Huijgen maakt, onttrekt hij feitelijk bepaalde levensgebieden aan het gezag van de levende God. Bij de genoemde zaken is de vraag of wij naar de Schrift als de stem van God willen luisteren of dat wij de Schrift zien als de eerste menselijke reflectie op de stem van God.

Terecht fundeert Huijgen het gezag van de Schrift in haar autopistie (geloofwaardig vanuit zichzelf). Als hij ook het innerlijke getuigenis van Gods Geest als fundament van haar gezag noemt is dat misverstandwekkend. Dat getuigenis is de diepste reden waarom een christen het gezag van de Schrift aanvaard. Echter, de Schrift heeft gezag ook voor wie haar niet aanvaardt. Huijgen spreekt alleen over de inhoud van de Schrift in relatie tot de mens die gelooft. Hij schrijft: ‘Wij blijken zondaren te zijn. Maar God laat het daar niet bij. Hij oordeelt ook dat wij gerechtvaardigd zijn om Christus’ wil.’

Deze wijze van spreken doet geen recht aan de boodschap van de twee wegen die wij zowel in het Oude als het Nieuwe Testament vinden. Ieder mens ligt in Adam onder Gods oordeel. Pas als wij door een levend geloof Christus zijn ingeplant, geldt dat wij in Christus rechtvaardig voor God zijn. Een zaak die altijd verbonden is met vernieuwing van het leven. De boodschap van de twee wegen en de oproep om over te gaan van de duisternis in het koninkrijk van de Zoon van Gods liefde ben ik in Lezen en laten lezen nergens tegengekomen. Schrijvend over het toekomende oordeel laat de auteur ook na te vermelden dat dit oordeel ook scheiding met zich meebrengt. De ernst van de eeuwigheid en de noodzaak om voorbereid te zijn op de ontmoeting met Christus bij Zijn wederkomst worden nergens aan de orde gesteld. Wel lees ik dat wij het Oude Testament in zijn gerichtheid op deze wereld ernstig moeten nemen, maar niet het Nieuwe Testament in zijn gerichtheid op de eeuwigheid.

Ik ga besluiten. Met uitzondering van Luther zijn de theologen naar wie Huijgen met instemming verwijst, vrijwel zonder uitzondering theologen die behoorden bij (Miskotte, Noordmans, Jan Wit) of bepalend waren voor (Bonhoeffer) de brede middenstroom in de Hervormde Kerk. Nu zeg ik niet dat wij van deze mannen niets kunnen leren, maar iets anders is om juist hen als gids te zien. Dan ga je andere wegen dan Boer, Tukker en Vroegindeweij en naar mij dunkt ook andere wegen dan Van der Schuit, Van der Meiden en Kremer. Ook van al deze mannen gold dat zij slechts ten dele kenden, maar als wij de kerk nodig hebben om de Schrift in haar rijkdom te verstaan, zijn dit namen die ik graag noem.

Huijgen heeft noch de gereformeerde gezindte noch de kerken waartoe hij behoort een dienst bewezen met zijn jongste publicatie. Waar het gedachtegoed dat hij heeft ontvouwd ingang vindt zal het geestelijke klimaat steeds meer het karakter krijgen van de breed-orthodoxe middenstroom in de PKN. Grote delen van de gereformeerde gezindte zijn al die kant opgegaan. Het zou verdrietig zijn als de gehele gereformeerde gezindte die kleur zou krijgen.

Ik hoop vurig dat de auteur terugkomt op inzichten die hij heeft ontvouwd. Feitelijk reikt hij zelf de oplossing aan. Zonder enige reserve luisteren naar de Schrift als de stem van de levende God. Daarin wordt ons ontvouwd hoe schuldige zondaren met God worden verzoend en wedergeboren door Gods Geest. De Schrift is onze reisgids op weg naar de rechterstoel van Christus. Zij leert ons op aarde een pelgrim te zijn en zo ook een rentmeester. Zij wijst ons Christus als volkomen Zaligmaker en geeft ons ook de vruchten die kenmerkend zijn voor het toebehoren aan Hem.

Nunspeet, ds. P. de Vries

Arnold Huijgen, Lezen en laten lezen. Gelovig omgaan met de Bijbel (Utrecht: KokBoekencentrum, 2019), paperback 240 pp., €19,99 (ISBN 9789023958697).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen