MIJMERINGEN BIJ EEN SCHILDERIJ

Tijdens een korte vakantie bezochten mijn vrouw en ik de Belgische stad Gent. In de St. Baafs kathedraal is daar het wereldberoemde schilderij ‘De aanbidding van het Lam’ te zien door Hubert en Jan van Eijck (1432). Aan bezoekers geen gebrek. Een gestage stroom toeristen kwam de kerk binnen. Bezichtiging van de kerk was gratis, maar voor ‘De aanbidding van het Lam’ moest eerst betaald worden.

Het schilderij maakte een diepe indruk op mij. Niet alleen door de briljante schildertechniek, maar vooral door de boodschap die het verbeeldt. Centraal op het schilderij staat het Lam van God dat staat als geslacht, maar toch leeft het. Eromheen is een ontelbare menigte mensen die knielen en aanbidden. De fontein van het levende water ontbreekt niet, met water zo helder dat er edelstenen op de bodem van de fontein te zien zijn. Adam en Eva zijn er ook. Maar zij zijn letterlijk aan de rand terecht gekomen - om te laten zien dat niet de zonde van de mensen, maar de genade van God overwinnend in het middelpunt staat.

De heerlijkheid van het Lam wordt weergegeven met beelden die aan het laatste Bijbelboek van de Openbaring ontleend zijn. Maar het schilderij bestaat uit verschillende panelen die kunnen scharnieren als deuren. Het centrale en meest schitterende deel was meestal niet te zien. Want de paneeldeuren gingen alleen op zon- en feestdagen open. Wat je wel kon zien? De buitenste panelen tonen de opdrachtgever en zijn vrouw. Zij knielen vol verwachting voor de boodschap van Johannes de Doper en de apostel Johannes. Johannes de Doper is de laatste in de rij van de profeten van het OT. De apostel Johannes is vertegenwoordiger van de apostelen van het NT. Zo wordt duidelijk dat de boodschap van OT en NT samen (letterlijk) de deuren opent naar de grote toekomst van het bruiloftsmaal van het Lam. En die boodschap uit het geheel van de Schriften is vooral op zon- en feestdagen te horen in de kerk.

Zouden de andere toeristen ook kunnen volgen wat de gebroeders Van Eijck hun voor ogen schilderen? Of klikken ze als doorgewinterde internetters van nu het plaatje na een paar momenten verveeld weg? Hebben (kerk)mensen van nu nog het geduld zich de boodschap van OT en NT eigen te maken, zodat het zicht op het Lam zich voor hun hart ontsluit? Is daar de uitleg van de prediking niet onmisbaar bij?

Hoe gaat de kerk van nu om met de grote schat van het Evangelie, waar-door mensen behouden worden door het bloed van het Lam en eenmaal mogen delen in de heerlijkheid van Christus? Hangt de kostbare boodschap ergens achter het kogelvrije glas van een uitgebalanceerde orthodoxie als in een museum - of blijft de boodschap levensecht in hen die levende verwijzingen zijn naar de kostbare schat die ze door het Woord van God hebben ontdekt?

Triest als een kerk zichzelf tot een museum maakt voor toeristen. Kostbaar wanneer gelovigen als levende stenen gebouwd worden op Christus, het Fundament. Daarvoor gebruikt de Heilige Geest de verkondiging van het Woord. Want geloof is uit het horen van het Woord van God. Vat moed en wees ijverig, alle predikers van het Evangelie, wijs op het Lam!

* wie niet in de gelegenheid is naar Gent te gaan, maar toch het schilderij wil zien, ga naar: http://closertovaneyck.kikirpa.be/

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen