Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jet

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jet

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Reizen is leren. Zelfs Lobke maakt een sprongetje in haar ontwikkeling nu we deze meimaand gedeeltelijk in de Alpen doorbrengen. Roos en Benjamin staan versteld. Dat er een land is, waar je bij zomerse temperaturen sneeuwballen kunt gooien; waar je in rode wagons over smalle sporen langs peilloze diepten kronkelt; waar koeien met klingelende bellen op steile hellingen lopen te grazen zonder eraf te rollen – het gaat hun bevattingsvermogen te boven. En het onze ook. Als de ondergaande zon de bergtoppen tegenover ons huis rood kleurt, worden we warm van verwondering. Als ’s morgens het dal vol wollige nevels hangt en de bergen daar mysterieus uit opduiken, kunnen we ons geluk niet op. Dankbaar houd ik alle herinneringen vast. Wat mooi, om straks naar huis te mogen gaan, met zoveel prachtige panorama’s in gedachten. Ook dit plekje waar ik - op een steen in de ‘Rheinschlucht’ - zit te schrijven, gaat voorgoed mee. De kinderen werken met modderige handen aan een zandkasteel. Witte wanden rijzen hoog boven ons op. Een wildwaterkano danst langs. Een peddelende vrouw worstelt met het woeste water. De kinderen kijken op, willen weten of wij ook gaan „varen”. We vertellen dat je voor dit soort tochten eerst lessen moet volgen. Het water is sterk, de stenen die erbovenuit steken zijn scherp. Roos en Benjamin knikken. Weer wat geleerd.

Wat we van deze reis trouwens ook opgestoken hebben: dat de routeplanner je heel slim via een piepklein stukje Oostenrijk naar Zwitserland kan sturen. En dat je voor die paar kilometers natuurlijk wel een Oostenrijks Autobahnvignet nodig hebt. En dat je zo’n sticker maar beter gewoon in Nederland kunt halen ook! Als je het bordje bij de grens mist, komt er weliswaar een tweede kans om een vignet te kopen, maar wie pech heeft, ontmoet nog vóór dat verkooppunt een kwaaie agent die je 120 euro laat dokken. Terug gaan wij dwars door Zwitserland! Geen stap zetten we meer over de oostgrens. Leerzaam dus, zo’n reis. We hadden er geen moment van willen missen! (Nou ja, behalve dan die anderhalve minuut bij de douane.)

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 27 mei 2009

Terdege | 108 Pagina's

Jet

Bekijk de hele uitgave van woensdag 27 mei 2009

Terdege | 108 Pagina's