Meditatie

Ik denk aan die jongen die tot nu tot geen ongemak gaf aan zijn ouders, maar op een avond aan zijn ouders vertelde dat de kerk en de godsdienst hem niets meer deden en dat hij niet meer naar de kerk en de catechisatie zou gaan. En zo gebeurde het ook. En wat te denken van dat meisje van 12 jaar jong die haar moeder te kennen gaf met de kerk te breken als ze de leeftijd van 18 jaar zou bereiken. Hetgeen prompt na haar achttiende verjaardag geschiedde. En ik zie ook wel jongelui in de kerk zitten die het door middel van hun gedrag aan iedereen duidelijk maken dat het hen helemaal niet zint in de kerk.

Ja, er zijn nogal wat ouders en grootouders die treuren om het verlies van hun kinderen. Want zo wordt het wel gevoeld, al zijn ze nog springlevend. Voor veel ouders hebben de vreugdetranen bij de geboorte van hun kind plaats gemaakt voor rouwtranen in hun latere leven. Terwijl de jongste zoon uit Jezus’ bekendste gelijkenis fluitend de wijde wereld introk, bleef vader wenend achter. Wie kan het aantal noemen van die kinderen voor wie dag aan dag om hun terugkeer wordt gebeden? Terwijl ze er zelf niet aan denken om te bidden. Ja, iedereen die pastoraat bedrijft kan voorbeelden geven van weglopers.

Waar het mij in deze meditatie om gaat is om al die ouders allereerst te verzekeren dat hun kinderen niet meer naar de kerk en niet meer naar de Heere terug zullen keren. Tenzij. Nee, niet tenzij u hen kunt overreden om terug te keren en te overtuigen dat ze op een doodlopende weg zijn, want dat kunt u gewoon niet. Omdat u de macht niet hebt over hun hart. Toen ze klein waren leek dat maar zo.

Nee, uw kind keert niet terug omdat het zelf tot het besef komt op een doodlopende weg te lopen. Want dat beseft de wegloper niet. Een akelig gevoel je ouders verdriet te doen is ook nog eens geen berouw. Ja, uw kind kan beinvloed zijn door de een of ander, de eigenlijke oorzaak is echter niet een verkeerde vriend, maar ons verkeerde hart. De keuze, de Adamskeuze leeft ook in het hart van vader en moeder. Als zij genade kennen zullen ze dat toestemmen.

Nee, verwacht dus geen terugkeer van enige wegloper, tenzij… Tenzij wat? Tenzij de Heere Zelf ingrijpt. Hij heeft immers wel de macht over het zondige mensenhart? Hij beschikt over duizend en meer middelen om uw kind terug te roepen. Slechts een woord kan al voldoende zijn, zo machtig is God.

Christus sprak slechts een woord en Levi verliet het tolhuis. Hij zette de moordenaar aan het kruis zelfs stil zonder een woord tot hem te spreken, zo machtig is Hij! U moet alle verwachting van uzelf en van andere mensen of omstandigheden en zeker enige verwachting van uw kind verliezen. God de Heere moet uw enige Hoop worden. Omdat Hij de enige Hoop is.

Wanneer ging de verloren zoon naar huis? Toen hij als verachtelijke zwijnenhoeder opeens zijn vader zag. Hij had vader eigenlijk nog nooit eerder en echt gezien. Hij had nog nooit de goedheid van zijn vader gezien. Maar opeens zag hij dat. Mijn vader is zelfs goed voor huurlingen. Ja, nog eens, wanneer ging de verloren zoon terug naar huis, wat dreef hem om op te staan en terug te keren op zijn schreden? Toen hij, gezeten bij de zwijnentrog opeens zichzelf zag. Nee, hij had ook zichzelf nog nooit eerder gezien. Wel in de spiegel, maar nooit in de spiegel van Gods wet. Hij had nog nooit zijn boze en dwaze hart gezien.

Wie doet ons de goedheid van de Heere zien? Wie doet ons onze zonde zien? De Heere en de Heere alleen. Maar de Heere opent onze ogen toch door middel van Woord en Geest? En als mijn kind nu niet meer onder deze genademiddelen verkeert, dan sluit hij toch deze weg zelf af?

Inderdaad is het een groot gevaar als we de weg der middelen niet (meer) gebruiken. Maar vergeet niet dat uw kind jaren lang het Woord van God heeft gehoord.

U hebt uw kind uit de bijbel, de kinderbijbel verteld. U stuurde ze naar de Zondagsschool. De teksten die ze moesten opzeggen voor de kerstfeestviering werden er ingepompt. De psalmen die ze moesten leren voor de Zondagsschool hebben ze meegezongen in de kerk. De kinderen leefden op als Psalm 81 vers 12 werd opgegeven in de kerk. Uw kind kent vele, zo niet alle bijbelverhalen. En een mens kan veel dingen wegpoetsen en opruimen, maar deze dingen niet. Zelfs dementerende ouderen die van alles vergeten leven op als je met hen een psalmversje zingt.

Vergeet niet dat uw kind, al leeft hij of zij misschien midden in de boze wereld, psalmversjes kent, al zingt men die niet meer en teksten kent, al denkt men er niet meer over na. De Heere kan er toch op terug komen?

Hij Die inderdaad werkt door middel van Woord en Geest kan alles wat weggedrukt is in een enkel moment naar boven halen. Nee, Hij hoeft dat niet te doen. Hij is niet verplicht om dat te doen. Maar Hij is ook genadig om dat te willen doen. En dat en dat alleen, Hij en Hij alleen moet nu uw verwachting en pleitgrond worden. Dat geeft moed, troost, verwachting. Ja, wie van u zegt dat je de Heere vrij moet laten moet wel weten dat de Heere diegenen zegent die Hem ondanks alles niet loslaten. Ik zal U niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent.

Dit kinderlijke, volhardende geloof zal de Heere nooit beschamen. Omdat Hij het beloofd heeft. Ja, die belovende God. Hij kwam als een belovend God toen u met uw baby in de armen bij de doopvont stond.

Ouders, hebben we die belovende God nodig gekregen, voor uw weggelopen kinderen en voor uw meegaande kinderen? Ook die lieve meegaande kinderen moeten terug keren naar Hem van Wie we in Adam zijn weggelopen! Ja, bidt of het Woord, een Psalm nu nog het hart van uw kind raakt!

De verloren zoon stond op en ging op weg naar zijn vader. Het vaste voornemen om hem zijn zonde en dwaasheid te belijden werd ten uitvoer gebracht. Het bleef niet bij woorden, maar het kwam tot daden. En viel het niet duizendwerf mee toen hij terug keerde? En overbrugde de vader de afstand naar huis niet door hem tegemoet te snellen? Treffend beeld van God de Vader Die Zich met alle engelen verblijdt over ene zondaar die zich bekeert en zo bedroefd is omdat er zovelen zijn die menen de bekering niet nodig te hebben.

De oudste zoon behoorde tot het geslacht van de godsdienstige mensen, die ondertussen geen greintje liefde tot de Heere kennen. Maar toen de jongste nog ver van huis was herkende de vader in dat stipje in de verte zijn zoon en vloog hem tegemoet.

Ja, zijn vader was thuis. Vader was niet weggelopen. Dat zou toch denkbaar geweest zijn. Ik wil niks meer met die lummel te maken hebben!

Stel je voor dat de Vader in de hemel geen Thuis zou geven als een ellendig zondaar aan de deur staat te kloppen! Het zou te begrijpen zijn. Zo gaat het echter in de wereld. Iemand met gelijke munt terug betalen. Iemand laten voelen hoe slecht hij is geweest.

Maar in het Koninkrijk van God gaat het anders. Dat is vanwege de Zoon Die het recht van de Vader op straf gewillig op Zich heeft genomen. Op Golgotha gaf de Vader geen Thuis en riep de Zoon aan de deur: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? Opdat weglopers een open deur zouden vinden om Hem Wiens goedertierenheid om Christus wille in der eeuwigheid is.

Blijf bidden. Hebt u geen geloof? Vraag er dan gelijk om als u weer voor uw kinderen bidt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen