Maar onze ogen zijn op U

Het coronabeleid staat uiteraard ter discussie, maar daarnaast zijn er tal van andere kwesties die de partijen verdelen en daarom in de verkie- zingscampagne een rol spelen. Belangrijke en minder belangrijke.

Maar wat belangrijk en minder belangrijk is, ook dat is een zaak waarover men van mening kan verschillen. Materiële strijd- punten zijn voor velen het belangrijkste. In de politiek gaat het in hun ogen vooral om de centen. Om economische groei en de verdeling van de welvaart. Anderen zetten zaken als milieu en duurzaamheid op de eerste plaats.

Belastingdruk

Nu zijn de vragen met betrekking tot de economische politiek, de inkomensver- deling, de belastingdruk en de zorg voor de leefomgeving ongetwijfeld van groot belang. Zo is de onredelijk zware belas- tingdruk die al jarenlang de eenverdieners in ons land treft een gevolg van de visie die de meeste partijen hebben op huwelijk en gezin. Gehuwde vrouwen moeten per se een (volledige) baan hebben zodat ze eco- nomisch onafhankelijk zijn. Alleen dan is er sprake van gelijkwaardigheid, zo meent men. Bovendien ben je dan goed voorbe- reid op een mogelijke echtscheiding. Wie tracht te leven naar Gods Woord zal ook in de politiek andere keuzes maken dan veelal gemaakt worden. Het gaat er dan niet om dat mensen zoveel mogelijk vrij moeten zijn in hun doen en laten. Men zal geen zaken aan elkaar gelijk stellen die Bijbels gezien volstrekt niet aan elkaar gelijk zijn. Het doel van het overheidsbe- leid mag niet zijn om zoveel mogelijk te voldoen aan de menselijke begeerte naar welvaart, vermaak en genot.

Nauwe band

Anders dan in veel andere landen kennen we in Nederland vanouds christelijke partijen. Dat maakt het voor orthodoxe chris- tenen gemakkelijker om politiek actief te zijn en voorkomt ook dat ze zich laten meeslepen door partijen en politici waar je eigenlijk in principieel opzicht helemaal niet achter kunt staan.

Vanuit onze gemeenten is er al meer dan een eeuw een nauwe band met de SGP. Dat is immers een partij op gereformeerde grondslag. Die gemeenschappelijke basis is van groot belang voor het politiek bezig zijn. Op grond daarvan kan de partij ook een appel doen op allen die zich met die gere- formeerde beginselen verbonden weten. Ook ditmaal gaat het er bij de stembus om dat er straks in de Tweede Kamer (en bre- der genomen in het publieke debat) nog gesproken wordt overeenkomstig de eis van Gods Woord. Het is daarom van groot belang dat er geen stem verloren gaat! Ou- deren die vanwege corona beducht zijn om naar het stembureau te gaan, kunnen per brief stemmen. Verder zijn de mogelijkhe- den verruimd om bij volmacht te stemmen.

Vrijzinnig

De grote christelijke partijen zijn zo’n 40 jaar geleden opgegaan in het CDA. Sinds- dien heeft die partij veel van haar aanhang verloren. Ook met het christelijk gehalte ging het steeds verder bergafwaarts. Hoekstra, de huidige lijstaanvoerder, is vrijzinnig, woont ongehuwd samen en is voorstander van het homohuwelijk. De fractievoorzitters van het CDA in de Eer- ste en de Tweede Kamer zijn mensen die nergens aan doen en zichzelf hooguit als ‘cultuurchristenen’ betitelen.

Ook de koers van de ChristenUnie roept steeds meer bedenkingen op. Zonder veel discussie heeft men de partij opengesteld voor rooms-katholieken. De gerefor- meerde belijdenis werd uit de grondslag geschrapt. In het venijnige onderwijsdebat vorig jaar over homoseksualiteit liet mi- nister Slob de reformatorische scholen helaas in de kou staan. Staatssecretaris Blokhuis sprak zich openlijk uit voor het homohuwelijk.

Ongetwijfeld had de deelname van de ChristenUnie aan het kabinet ook positie- ve kanten, bijvoorbeeld ten aanzien van de medische ethiek. Maar de partij werd wel verantwoordelijk voor veel waarvoor je op grond van de Bijbel geen verantwoor- delijkheid kunt dragen. En juist dit kabinet ging er toe over om de zondag structureel te misbruiken voor informeel beraad op het Catshuis.

Zo werkt de voortgaande ontkerstening van ons land ook door in de politiek. Met Gods geboden en inzettingen wordt steeds minder rekening gehouden. Wie zich daarop beroept, spreekt voor velen een vreemde taal en geldt bovendien als intolerant. Nog hebben we in dit land aller- lei vrijheden en mogelijkheden. Denk maar aan het reformatorisch onderwijs. Maar hoe lang nog?

‘In ons is geen kracht tegen deze grote menigte die tegen ons komt en wij weten niet wat wij doen zullen, maar onze ogen zijn op U’, zo was eens het gebed van de godvrezende koning Josafat (2 Kron. 20:12). Mocht dat ook bij deze verkiezingen ons gebed zijn.

C.S.L. Janse, Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen