Maranatha

Het is Paulus’ laatste woord tot de overwegend heiden-christengemeente. Het woord is onvertaald gebleven, net als bijvoorbeeld het woord ‘amen’ of ‘sela’. Het is moeilijk om dit woord te vertalen.

De apostel richt zich tot Griekssprekende christenen, de geheiligden in Christus Jezus, voor wie het Aramees een vreemde taal is. En dan toch, opmerkelijk genoeg, een Aramees woord.

Vanuit Efeze heeft Paulus de eerste brief aan de Korintiërs geschreven. In het jaar 54 of 55. Blijkbaar was het woord Mara- natha voor de Korinthiërs zo vertrouwd dat de apostel het niet behoefde toe te lichten. Sommigen denken dat het een groet is geweest, net zoals ‘de Heere is waarlijk opgestaan’. Je zou het een wachtwoord van de eerste christenen kunnen noemen.

Wat betekent deze uitdrukking? Ik las ergens: ‘U kunt dit woord zien als een belijdenis: ‘Onze Heere is gekomen. U kunt het zien als een profetie: ‘Onze Heere zal komen’. En u kunt het zien als een bede: ‘Heere, onze Heere, kom’.

Als een belijdenis

‘Onze Heere is gekomen!’ Is dat geen belijdenis? De ware christen in Korinthe spreekt door het geloof. Met Thomas mag getuigd worden: ‘Mijn Heere en mijn God’. Van nature haten we God. Paulus spreekt voorafgaande aan dit woord over ‘Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking’. Zonder wedergeboorte en geloof zijn we vervloekt. Paulus gebruikt daar het woord ‘anathema’. Dat wil zeggen: ‘de banvloek zij over hem’. Denk aan iemand die door de ban wordt uitgesloten van de gemeente. Als we de liefde missen, zelfs de minste liefde, tot de Heere Jezus, dan zijn we vervloekt. Dan worden we voor Gods aangezicht weggestoten.

Een aangrijpend woord! Het is van tweeën een. We haten God óf hebben Hem lief. Er is geen neutraliteit mogelijk. Als we nog leven buiten Christus, komt niet de vloek op ons, maar rust de vloek al op ons. Daar wist Paulus ook van. Nu mag hij zeggen dat zijn Heere gekomen is. Het geloof is mij- nend van aard en mag Christus omhelzen. Jezus is gekomen om te zoeken en zalig te maken dat verloren is. God de Vader schonk Zijn Zoon vanuit Zijn welbehagen. De Zoon kwam om Gods wil te doen. Hij werd gelegd in de kribbe. Hij was gekomen naar deze aarde, maar is ook gekomen door het werk van Gods Geest in het zwarte zondaarshart. De bruid wist ervan: ‘Hij is gekomen, Die mijn ziel liefheeft’.

Nadat Paulus in de straat genaamd de Rechte zijn bestaansgrond voor God was kwijtgeraakt, alle hoop hem was ont- vallen en hij God recht en gerechtigheid had mogen toeschrijven, had het Gode behaagd Zijn Zoon in hem te openbaren. ‘Onze Heere is gekomen!’ En dat voor zo één, de voornaamste van de zondaren. Kent u dat wonder? Kunt u tot Hem niet komen? Hij kan wel tot u komen. Hoor dan de lieflijke Evangelieroep: ‘Die dorst heeft, kome!’ Als Hij komt, brengt Hij alles mee. Dan neemt Christus de vloek op Zich en wil Hij vloekwaardigen met Zijn zegening vervullen. Wat een belijdenis.

Als een profetie

Maar het is ook een profetie. Dit woord is als een donderslag, een bliksemschicht bij een donkere hemel. Ja, als een bazuinstoot. ‘Onze Heere zal komen!’ Dan ziet het vooral op de wederkomst. ‘Hij komt, Hij komt om de aarde te richten’. Vergeet het niet, jong en oud. Zijn we bereid?

Paulus is scherp en eerlijk, maar spreekt wel in liefde. Na Christus’ eerste komst volgt Zijn tweede komst. Hij komt als Rechter. Hij kwam in diepe vernedering, maar nu komt Hij als de Verhoogde. Hij komt ten oordeel.

Er was genoeg mis in de gemeente van Korinthe, er waren partijschappen en er was groepsvorming. De tucht werd niet gehandhaafd. Er waren onbijbelse avondmaalspraktijken. Er was veel zedeloosheid en velen twijfelden aan de opstandingsleer.

Geliefde lezer, let erop: Hij komt hoor. En dan? Mist u Christus, dan mist u alles. Stel het niet uit. Buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf. Houden we rekening met Zijn komst? Het gaat naar het einde. Huivert u ervoor? Beeft u ervan? ‘Kust de Zoon, opdat Hij niet toorne’. Gods Woord roep het ons allen toe: ‘Vliedt de toekomende toon’. Nu is het nog genadetijd. Denk niet dat het meevalt. Zet dit woord ‘Maranatha’ maar op je prachtige villa. Schrijf het op je glimmende auto. Noteer het in je agenda, bij elke dag. Plak het op je computer en zet het op de achtergrond van je smartphone: Maranatha. Als dat woord gaat leven voor je ziel, dan wordt alles betrekkelijk en vergankelijk. Dan is de grote vraag: Hoe kom ik met God verzoend? Wat een profetie.

Als een gebed

Het is ook een gebed. ‘O eeuwigheid kom ras, och dat ik bij u was’. De bruidskerk kent de inhoud van het woord ‘Maranatha’. ‘Onze Heere, kom’. Het is een zucht. Hier klopt het hart van de Kerk. ‘Totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden’.

De bruid ziet uit naar de dag van de bruiloft. Hoe staat het met dit verlangen, volk van God? Of bent u zo aardsgezind? Klinkt de echo in uw ziel: ‘Kom, Heere Jezus, ja kom haastiglijk’? Of zegt u: Blijf maar weg. Liever nu nog niet. De liefde trekt toch naar boven. De reden? Omdat de Bruide- gom nóg meer verlangt dan de bruid. ‘Ik wil dat die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt’. Verwacht u die dag met een groot verlangen? Wat een troostvol woord. De Zielenvriend Jezus komt Gods kinderen halen. Zijn hart brandt van liefde. Hij verlangt hen aan Zijn hart te drukken. Wat is de Kerk helaas in slaap gedommeld. Word toch wakker en vraag om de bediening van Gods Geest, opdat uw hart op Hem zou wachten. ‘Verbeid den Heer, op Zijn toekomst hebt acht’. Is dit al uw gebed?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen