Amen

‘Ik ben een van de allergrootste zondaren, want ik ben vanaf mijn geboorte van U afgedwaald. Ja, mijn zonden zijn meer dan de haren van mijn hoofd, en dan het zand langs de zee. Wat zijn die zonden ernstig en hemeltergend! Ze zijn zo rood als scharlaken en karmozijn (zie Jes. 1:18). U zou mij rechtvaardig kunnen wegstoten! Daarom, o God, moet ik mij allermeest hierover verwonderen dat U mij nog draagt en spaart’.

Wie enigszins weet heeft van de geestelijke werkzaamheden in zijn ziel, weet net als ik hoe ongerust en beschaamd hij hierdoor is tegenover God. Hij klopt dan evenals Efraïm op de heup en slaat evenals de tollenaar op de borst, zonder dat hij zijn ogen op durft te slaan. Zolang de mens God en de zonde alleen maar kent door middel van zijn horen met het oor en door alleen over Hem na te denken met zijn verstand, zal hij niets weten van deze innerlijke ervaringen in de ziel. Maar als God Zich openbaart en de weg van de mens voor hem openlegt, ondervindt zo iemand dat geen woorden bij machte zijn om uit te drukken wat er tussen God en hem omgaat. Lees in dit verband Ezra 9:6, Job 42:5 en 6, Jeremia 31:18 en 19, en Lukas 18:13.

God zegt in Zijn Woord: ‘Arme zondaar! Uw wég is niet alleen zondig en zeer verdorven, maar uw hárt is boos, arglistig en bedrieglijk boven alle andere dingen’ (zie Jer. 17:9). Het is als een voortgedreven vloed, die voortdurend slijk en modder opwerpt. Zelfs op z’n best kent het tóch nog alleen maar vijandschap tegen God’ (zie Rom. 8:7 en Jes. 57:20). Daarop zegt de zondaar: ‘Het is waar, Heere! Ik heb lange tijd gedacht dat ik het van harte meende en dat mijn voornemens in orde waren, al voldeden mijn daden dan nog niet helemaal aan de volmaakte eis van Uw wet. Ik heb nooit de betekenis van deze woorden begrepen: ‘Maak eerst de boom goed, en dan de vruchten’ (zie Matth. 12:33). Daardoor kon ik niet inzien waaraan het mij altijd ontbrak in de vruchteloze pogingen om mijn zonden eronder te krijgen en heilig te leven voor Uw aangezicht. Maar nu zie ik dat mijn hart beroofd is van Uw beeld, en dat het gedichtsel van mijn gedachten alleen maar boos is’ (zie Gen. 6:5).

Een waar vertrouwen

In de tweede plaats heeft het woord ‘amen’ als een daad van het geloof ook betrekking op het vertrouwen dat de gelovige op God stelt, door Christus Jezus. Hij weet dat de almachtige, wijze en goedertieren God alle dingen voor hem zal besturen en ten uitvoer zal brengen. Hij weet dat God hem nooit zal verlaten, maar dat Hij hem zal leiden tot aan de dood en tot over de dood, om Zijn aangezicht in gerechtigheid te aanschouwen. Het zal echter niet nodig zijn om hierover nu uitvoeriger te spreken. Over de benaming ‘vertrouwen’ zal namelijk in het vervolg nog gesproken worden.

Het woordje ‘amen’ is een dierbaar woord. De kleinsten in de genade kunnen erdoor versterkt worden, als zij de betekenis ervan nagaan. Maar de nette en fatsoenlijke mens zonder bevinding moet erkennen dat hij van deze zaken die het hart ondervindt, een vreemdeling is.

wordt vervolgd

Uit:
HET ABC VAN HET GELOOF
dr. A. Comrie
(uitg. De Banier, 2016).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen