Meditatie

Geliefde lezer,

Nadat Jezus Zijn discipelen gewezen heeft op de heerlijkheid die Hem wacht, wijst Hij hen erop dat Hij door lijden tot heerlijkheid zal gaan. Dat doet Hij door middel van de gelijkenis van het tarwegraan dat eerst sterven moet en dan pas veel vrucht zal voortbrengen. Als Hij dan de volle omvang en diepte van Zijn bitter lijden en sterven voor ogen ziet wordt Zijn ziel ontroerd. Wat blijkt uit deze gemoedsaandoening dat Jezus ook waarachtig mens is. Wat vernedert Christus Zich hier diep door Zijn diepste roerselen te openbaren.

Wat kan men ontroerd zijn als iemand zijn zielsontroering openbaart. Mocht de ontroering van Christus uw ziel ook ontroeren. Niet als bij de dochters van Jeruzalem. Die hadden slechts medelijden en zagen Hem als een martelaar. Maar mocht u ontroerd worden omdat Hij Zich ontroerde omdat u ’zelf door uw schuld Zijn kroon heeft gevlochten en Zijn beker gevuld’. U zult denken ’maar Christus wist toch al van eeuwigheid dat Hij de bittere lijdenskelk moest drinken?’ Zeker, deze heeft Hij vrijwillig aanvaard en deze zal Hij ook gewillig leegdrinken tot de laatste druppel. Maar Hij openbaart hier Zijn ontroering tot troost van Zijn ontroerde kinderen. Want door Zijn ontroering zal Hij hun ontroering stillen. Waardoor geoefend zal worden: blijdschap komt na veel smarten, allen oprechten harten.

Christus is ontroerd omdat Hij beladen is met de zonde van Zijn Kerk. Wat zal Zijn heilige ziel ontroerd zijn geweest vanwege de walg van de zonde die Hij droeg en de oneindige toorn Gods over de zonde. Wat zal Hij ontroerd zijn geweest vanwege de onuitsprekelijke benauwdheid en helse kwellingen die Hij voor ogen zag. Wat zal Hij ontroerd zijn geweest vanwege de verloochening van Petrus, het verraad van Judas, de verlating door Zijn discipelen en de verwerping door Zijn volk. Wat zal Hij ontroerd zijn geweest omdat Hij wist dat Zijn Vader Hem zou verlaten. Ontroerd!, omdat Zijn menselijk lichaam en ziel bij de dood vaneen gescheurd zullen worden. Christus was plaatsbekledend ontroerd! Christus, de Vriend Die altijd liefheeft, is in alle ontroeringen van Zijn Kerk geweest om hen te troosten in hun ontroeringen.

Wat kan Gods volk ontroerd zijn vanwege kruizen waaronder ze dreigen te bezwijken, teleurstellingen die men niet kan verwerken, smartelijke verlating door mensen die men liefheeft, helse aanvallen van satan, het hart dat niet wil buigen onder de kastijdingen des Heeren, de gebrekkige heiligmaking…. Volk, bent u ontroerd, smeek om geloof om uw ontroeringen op de ontroerde Christus te mogen werpen. Hij is nabij de ziel die tot Hem zucht; Hij troost het hart dat schreiend tot Hem vlucht.

Wat kan de ziel ontroerd zijn als de zonde voor het eerst of opnieuw wordt aangewezen, als men een hemelhoge schuld heeft en niet kan betalen, als men tot Gods eer wil leven en daar niets van terecht brengt; als men moet sterven en niet kan sterven; als men als een door de wet verbroken zondaar naar recht verloren moet gaan en niet kan buigen. Toen Kaïn ontroerd was vanwege zijn zonde vluchtte hij van God af. Maar Gods kinderen vluchten naar God toe, smekende om genade. Ze leren in deze weg: niet de tranen die ik pleng schoon ik ganse nachten ween Gij kunt redden, Gij alleen.

Zielsontroeringen kunnen tegenstrijdige gedachten geven waardoor men niet de juiste woorden kan vinden om te spreken. Zo is het ook bij de ontroerde Christus. Hij voelt Zich gedrongen Zijn nood bij Zijn Vader neer te leggen. Maar Hij weet als het ware niet wat Hij moet zeggen. En wat zal Ik zeggen? Vader, verlos Mij uit deze ure. Zeker Hij kan vragen om meer dan twaalf legioenen engelen. Dan zal Zijn lichaam en ziel bij Zijn sterven niet vaneen gescheurd worden en Zal Hij geen lijden, vernedering,smart, en verlating ondergaan voor Zijn sterven. Maar dan worden de deugden van Zijn Vader niet verheerlijkt en zal de Kerk niet zalig worden. Direct wordt deze mogelijke bede om verlossing een onmogelijkheid want: hierom ben Ik in deze ure gekomen. Want Christus heeft in de eeuwigheid de volle beker van Gods toorn vrijwillig aanvaard. En Hij is gekomen om Zich gewillig te laten verbrijzelen en Zijn ziel tot een schuldoffer te stellen opdat het welbehagen des HEEREN door Zijn doorboorde handen gelukkiglijk zal voortgaan en Hij zaad zal zien.

Hierom ben Ik in deze ure gekomen. Christus boog hier onder de wil van Zijn Vader en aanvaardt uit liefde tot Zijn Vader en Zijn Kerk Zijn bitter lijden en sterven. Hij zal de lijdensbeker tot de laatste druppel leeg drinken om voor Zijn Kerk een overvloeiende beker van genade te verwerven. Ook Gods kinderen worden geroepen om te lijden. Want u is uit genade gegeven in de zaak van Christus, niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden. Lijden is tegen onze natuur. We strijden er tegen of proberen het te ontvluchten. Maar het is nodig om steeds meer ontroerd te worden over het zondige, onverbeterlijk goddeloze bestaan, opdat we als een onwaardige de toevlucht tot Christus leren nemen en ontroerd worden vanwege Zijn vrijwillige liefde. Lijden is nodig om ontkracht te worden aan onszelf en om te leren Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Lijden is nodig om gelijkvormig aan Christus te worden en Zijn geur te verspreiden. Christus nam gewillig de lijdensbeker op.

Wat kan er in het hart van Gods kinderen gestreden worden tegen pijnlijke wegen naar het vlees. Men wil geen kruis, geen smart, geen kastijdingen. Men wil niet loslaten wat men lief heeft maar wat tussen God en de ziel in staat. Men wil de eigen wil niet verloochenen en buigen onder Gods wil. In onszelf is er geen kracht om te strijden tegen de verkeerde wil van de oude mens. We zullen ook nooit willen buigen onder Gods wil. Beide zaken kunnen alleen beoefend worden in de kracht van de ontroerde Christus Die mocht buigen onder de wil van Zijn Vader. Alleen de liefde Gods doet buigen en fluisteren: des Heeren wil geschiede. Dan kan men zich verloochenen, het kruis opnemen en de lijdende Christus volgen. In die weg wordt de troost ervaren dat Hij ontroerd was om de zielsontroeringen van Zijn Kerk te stillen.

Toen Christus uit liefde mocht buigen onder de wil van Zijn Vader achtte Hij de eer van Zijn Vader hoger dan Zijn verlossing. Daarom volgt een Gode verheerlijkend gebed: Vader, verheerlijk Uw Naam. Alsof Hij zegt: Vader, Uw wil geschiede, opdat uit de nacht van mijn lijden en sterven Uw Naam verheerlijkt worde. Vader, doe Uw zwaard ontwaken tegen Mij, de Man Die Uw metgezel is, opdat Gij Uw hand tot Uw kinderen zal wenden.

Geliefde lezer, als u sterft zonder ooit ontroerd te zijn geweest vanwege uw Gode onterende zonden dan zal God Zich verheerlijken in uw eeuwige straf. O, verhard u niet maar laat u leiden! Gods kinderen die hier Gods eer hoger hebben leren achten dan hun verlossing, zullen straks eeuwig ontroerd zijn vanwege de zaligheid die hen ten deel zal vallen. Ze zullen dan eeuwig zingen Drie-enig God, U zij al d’ eer!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen