De Institutie van Johannes Calvijn

Hier treedt echter de zwakte van de Wet aan de dag. Omdat deze gehoorzaamheid aan de Wet namelijk bij niemand van ons te vinden is, worden wij uitgesloten van de beloften aangaande het leven en vallen we terug in een staat van louter vervloeking. Ik heb het nu niet over wat wel eens gebeuren kan, maar over iets wat onvermijdelijk gebeurt. Wat de Wet leert, ligt namelijk ver buiten het bereik van de menselijke vermogens en daarom kan een mens wel hoog opzien naar de beloften die eraan verbonden zijn, maar het lukt hem niet daar enig voordeel uit te behalen. Het enige wat hem rest is dus aan het goed van de beloften des te beter zijn eigen ellende af te meten, door te bedenken dat hem een gewisse dood wacht nu de hoop op de zaligheid voor hem afgesneden is. Van de tegenovergestelde zijde komen verschrikkelijke vervloekingen op ons af, die niet maar enkelen onder ons, maar ons allen en een ieder in hun netten strikken. Ze komen op ons af, zeg ik, en ze achtervolgen ons met een onverbiddelijke grimmigheid, zodat wij in de Wet elk ogenblik de dood voor ogen zien.

Wanneer wij dus alleen maar de blik gericht houden op de Wet, kunnen wij niet anders dan de moed laten zinken, ontsteld en wanhopig worden, want wij worden allen door de Wet veroordeeld en vervloekt. En verre worden wij gehouden van de zaligheid die de Wet belooft aan hen die haar in ere houden. ‘Houdt de Heere ons dan zo voor de gek?’ zult u zeggen. ‘Daar komt het toch eigenlijk op neer als ons uitzicht op de gelukzaligheid gegeven wordt, als wij daartoe uitgenodigd en aangespoord worden, en als er getuigd wordt dat die voor ons weggelegd is, terwijl intussen de weg ernaartoe afgesloten en ontoegankelijk is?’

Mijn antwoord is: hoewel de beloften van de Wet, in zoverre daaraan voorwaarden verbonden zijn, afhangen van een volmaakte gehoorzaamheid aan de Wet die nergens te vinden is, zijn zij toch niet zonder reden gegeven. Wanneer wij namelijk hebben leren zien dat ze voor ons niet gelden en geen uitwerking hebben als God ons niet in Zijn goedheid en zonder op onze werken te letten, in liefde aanneemt en wij in geloof deze goedheid, die ons door het Evangelie voorgesteld wordt, aannemen, dan hebben zij wel degelijk hun uitwerking, al is er dan een voorwaarde aan verbonden. Want dan verleent Hij ons alle dingen uit genade en wel op zo’n manier dat Hij ook dit nog aan Zijn toch al zo grote weldadigheid verbindt, dat Hij onze half volbrachte gehoorzaamheid niet versmaadt, ons kwijtscheldt wat er nog aan ontbreekt om die compleet te maken, en ons laat delen in de vervulling van de beloften in de Wet, juist alsof wij geheel aan de voorwaarde voldaan hebben. Maar deze kwestie zal bij de behandeling van de rechtvaardiging door het geloof nog breder besproken worden en daarom gaan wij er nu niet verder op in.

Institutie II.7.3 en 4

© 2009 Den Hertog B.V., Houten. Institutie.

Aanlevering advertenties

In verband met de Kerstdagen dienen advertenties en berichten voor het nummer van 28 december uiterlijk maandag 18 december, 09.00 uur, in het bezit te zijn van de administratie. Dit geldt ook voor de preekbeurten t/m 12 januari 2024.

De administratie (dws@ggin.info)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen