21. De verdeling van het land (1)

Nadat het zuiden en noorden van Kanaän in ongeveer zeven jaar grotendeels waren veroverd op de Kanaänieten, ging Jozua over tot de indeling van het land. De twaalf zonen van Jakob kregen ieder een erfdeel toegemeten. Daarom spreken we van de twaalf stammen van Israël. Die verdeling was reeds aangebracht door Mozes in de velden van Moab. De Heere wees hem nauwkeurig de plaats aan die de Heere voor elke stam bestemd had. De verdeling van Mozes ging weer terug op Genesis 49. In dat hoofdstuk lezen we van het sterfbed van vader Jakob en de zegeningen voor zijn zonen.

In verband met ons onderwerp willen we kort nagaan wat vader Jakob tijdens die zegeningen over de latere woongebieden van zijn zonen profeteerde. Wie meer over de zegeningen van vader Jakob wil lezen, verwijzen we naar het boekje, destijds verschenen in ‘De fonteinserie 12+’: Totdat Silo komt (uitg. Gebr. Koster, Barneveld).

Vader Jakob sprak tot zijn zonen: Verzamelt u en ik zal u verkondigen hetgeen u in de navolgende dagen wedervaren zal. De kanttekening verstaat onder ‘de navolgende dagen’ het tijdperk dat begint ongeveer twee eeuwen na Jakobs sterven tot de komst van de Heere Jezus. Twee eeuwen na de dood van Jakob vond onder Jozua de intocht in Kanaän plaats.

Tijdens het uitspreken van zijn zegeningen over zijn zonen werden de ogen van Jakob verlicht, zodat de 147-jarige patriarch zijn kinderen ging vertellen wat er eeuwen later zou gaan gebeuren. ‘Hoort naar Israël,’ horen we hem veelbetekenend vanaf zijn sterfbed zeggen en daarna deelde hij zijn zonen mee wat de Heere hem ingaf.

Als eerste zoon trad Ruben aan. Hij was de oudste en had recht op het eerstgeboorterecht, wat inhield: 1. heerschappij over zijn broeders; 2. een dubbel deel van de goederen van zijn vader; 3. de plicht zijn familie vóór te leven in de ware dienst des Heeren. Maar Ruben had zijn eerstgeboorterecht verzondigd door het vijfde en zevende gebod des Heeren te overtreden. Daarom sprak Jakob tot hem: Gij zult de voortreffelijkste niet zijn. Zijn nakomelingen kregen slechts een gedeelte van Kanaän aan de overzijde van de Jordaan toebedeeld.

Daarna kwamen Simeon en Levi aan de beurt. Zij hadden ook erg gezondigd en vooral Simeon had het er heel slecht afgebracht. Onder Jozua werd de stam van Simeon dan ook ondergebracht in de grote stam van Juda. Jakobs profetie van Levi luidde: Ik zal hen verdelen onder Jakob en zal hen verstrooien onder Israël (Gen. 49:7). Die voorzegging werd letterlijk in de Levieten vervuld. God verzacht echter hun straf, zoals Calvijn opmerkt, door hen in de kerk hun eervolle naam en onverminderd recht te laten behouden. De straf van Levi werd omgezet in het loon van het priesterschap. Alle priesters waren uit de stam van Levi. Zij kregen de taak om het volk van Israël te onderwijzen in de ware dienst des Heeren. Vandaar dat de Levieten overal heen verspreid zouden worden. Zij kregen geen erfdeel, maar in elke stam vier steden toegewezen om er te wonen. De Levieten kregen dus 12x4=48 steden, terwijl Israël hen in hun onderhoud moest voorzien. Vervolgens zegende vader Jakob de vierde zoon: Juda. Zijn naam betekent ‘Godlover’ en tijdens het uitspreken van deze zegen heeft Jakob uitgeroepen: Juda, gij zijt het. Vader Jakob profeteerde hier de komst van de Messias. Verder profeteerde hij dat Juda de grootste onder zijn broers zou zijn. Tevens kreeg Juda de eerstgeboortezegen die Ruben werd onthouden. Juda werd vergeleken met een leeuw en uit deze voorname stam van Israël zou de Leeuw uit Juda’s stam voortkomen, geboren in Bethlehem, gelegen in Judea (Juda).

Daarna werd Zebulon gezegend. Vader Jakob profeteerde dat Zebulon aan de haven der zeeën zou wonen (Gen. 49:13). De stam kwam te wonen tussen de Zee van Tiberias en de Middellandse Zee. Bekende Zebulonieten waren Petrus, Andréas en Filippus. Ook Nazareth lag in die stam!

Vervolgens kreeg Issaschar de zegen. Zijn nakomelingen zouden werkzaam zijn in de landbouw en veeteelt. In hun gebied lag de schone vlakte van Jizreël en er heerste in deze streek dan ook overwegend vrede. Ook in deze stam heeft de Heere Jezus Zijn omwandelingen gehad.

Hierna werd Dan gezegend en Jakob profeteerde: Dan zal zijn volk richten. Dan zal een slang zijn aan de weg (Gen. 49:17). Toen hij geboren werd, noemde zijn moeder hem Dan en sprak: God heeft mij gericht (Gen. 30:6). De stammen van Juda en Dan zouden tot de machtigste stammen van Israël gaan behoren en de bekende richter Simson kwam uit de stam van Dan. De nakomelingen van Dan bezaten een gedeelte bij de Middellandse Zee (in de buurt van de Filistijnen) en een klein gedeelte helemaal in het uiterste noorden. Denk aan de uitdrukking: van Dan tot Berséba (dat wil zeggen van het noorden tot het zuiden). De stam van Dan zou slim te werk gaan, wat onder andere wel bleek door de handelingen van de Danieten in het noorden (Richt. 18).

Vervolgens werd Gad gezegend en vader Jakob sprak: Aangaande Gad, een bende zal hem aanvallen, maar hij zal haar aanvallen in het einde (Gen. 49:19). De Gadieten kregen een gedeelte in het Overjordaanse en daar sloegen roversbenden nogal eens hun slag (Ammonieten, Moabieten en andere oosterse volkeren). Maar de vijanden werden op hun tijd door Gad verslagen. Mozes vergeleek Gad met een oude leeuw en de stam van Gad behoorde tot een machtige stam. De Gadieten waren ‘kloeke helden.’ Een bekende man uit Gad was de richter Jefta.

(Volgende keer D.V. 22. De verdeling van het land-2)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen