De verjaardag van Prins Bernhard

Op 29 juni a.s hoopt Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard zijn 45ste verjaardag te vieren. Het is dan de dag van de witte anjer of althans van het één of andere bloemetje in het knoopsgat, de verjaardag van de Prins der Nederlanden.

Met opzet gebruiken wij deze laatste uitdrukking, omdat Prins Bernhard zich deze eretitel in de harde strijd van ons volk waardig heeft getoond.

We herinneren ons nog duidelijk de golf van geestdrift die er door Nederland ging in 1936 toen het bericht van de verloving van onze Kroonprinses de ronde deed. De hoop bloeide in ons hart weer op ten aanzien van de toekomst van het Oranjehuis. Na de eerste kennismaking bleef ons enthousiasme gehandhaafd en we waren verheugd toen aan het begin van 1937 door het huwelijk in ons Vorstenhuis de Prins der Nederlanden weer een plaatsje kreeg. Het „van Duitsen bloed" was voor geen enkel rechtgeaard Nederlander een bezwaar. Toen hebben wij, zo kort voor de oolog, bewezen, dat er in ons volk geen wrok tegen Duitsland bestond, alhoewel het het Nationaal Socialisme verwierp.

Dat Prins Bernhard niet alleen krachtens de wet Nederlander was geworden maar dit ook metterdaad was, is wel duidelijk gebleken bij het uitbreken van de oorlog in mei 1940. Prins Bernhard heeft toen ons Vaderland werd overvallen door het land, waar zijn familiebanden in elk geval nog lagen, midden in de strijd geworpen en Hij heeft bewust, hoe moeilijk dit voor Hem moet zijn geweest, de zijde van ons verdrukte volk gekozen. Hij vocht reeds in de eerste oorlogsda

Hij vocht reeds in de eerste oorlogsdagen bij onze troepen in Zeeland. Hij stond onze Vorstin ter zijde bij Haar zware taak te Londen, Hij aanvaardde de aanligging van landverraad do:r de Duitsers Hij werd oorlogsvlieger en maakte tochten naar de vijandelijke stellingen. Hij maakte deel uit van de Nederlandse strijdkrachten en aanvaardde op verzoek van H.M. het bevel over fle N.B.S.

Hij voerde persoonlijk zijn troepen aan tegen de vijand. Door al deze daden maakte Hij zich, meer dan het door het formeel Koninklijk Besluit destijds kon geschieden, tot de Prins der Nederlanden

De vijf oorlogsjaren van 1940—1945, hebben Hem voor altijd In ons volk geplaatst en in de historie van Nederland zal Hij voor altijd met ere worden genoemd.

Wij ontveinsen ons niet, dat ons aandeel in de wereldworsteling, naar absolute maat gemeten, slechts bescheiden was en dat wij onze vrijheid met Gods hulp te danken hadden aan de geweldige krachtsinspanning der geallieerde grote mogendheden. In het bewustzijn van de werkelijkheid dezer verhouding, heeft het ons grote voldoening gegeven algemeen erkend te zien, dat Nederland, overal waar zulks mogelijk was, naar zijn beste krachten voor zijn vrijheid heeft gestreden: op het ondergrondse front, op zee, in de lucht en ook te land.

Diep gevoelen wij echter, dat voor het verkrijgen van onze vrijheid Prins Bernhard niet alleen in de oorlogsdagen in mei 1940, maar gedui-ende de gehele bezettingsperiode zeer veel heeft gedaan voor de bevrijding van. ons Vaderland.

Hij heeft zich in die jaren getoond als een man van karakter, die standvastig en onverzettelijk zich voor de zaak van Nederland heeft gegeven.

In het volgen van een onbuigbare lijn inzake de verdediging van ons koninklijk heeft hij getoond wie hij was.

Maar niet alleen in de oorlogsperiode, maar ook in de tijd daarna, in de tijd van herstel en vernieuwing heeft Prins Bernhard veel voor land en volk gedaan.

In West-Europa heeft Nederland het zwaarst in de oorlog geleden en ook het meest opvallend herstel beleefd. Hoge bezoekers uit het buitenland zijn klaarblijkelijk onder de indruk, dat wij met zoveel wilskracht aanpakken. Prins Bernhard heeft in dit opzicht

Prins Bernhard heeft in dit opzicht het goede voorbeeld gegeven. De toestand, waarin het Nederlandse ekonomische leven zich op het tijdstip van de bevrijding bevond, was deplorabel. Ten einde een chaos te voorkomen, moest derhalve voorlopig de abnormaal grote overheidsbemoeienis met het ekonomisch leven worden gecontinueerd. Ook Prins Bernhard heeft ongetwijfeld een belangrijk aandeel geleverd in het ekonomisch herstel in ons land. De vele buitenlandse reizen van de Prins hielden dan ook nauw verband met de reconstructie van het ekonomisch leven.

Ons Vorstenhuis kon een ontredderd land niet bij toverslag in orde brengen. Maar het heeft in elk opzicht steeds i voorbeeld gegeven om na oorlog en tersnood weer opnieuw te beginnen was m dit alles een prachtige sam, werking tussen ons Vorstenhuis en l Nederlandse volk om de strijd tegen'. vernietigende krachten aan te binden

Het is gelijk bij het bezoek van j hoge Franse gasten aan Ooltgenspia-, t bij de officiëele opening van de „Andrl Marie" kleuterschool door de schoolku'l deren is gezongen: (Hollands Zee)

Machtig zij uw rijksgebied;

Hollands zonen vrezen niet

Wordt hun land door U bedolver

Samen beuren zij het hoofd

Met een blij: ,,God zij geloofd". Overwinnend uit de golven.

Overwinnend uit de golven.

Oranje en Nederland hebben een , per verbondenheid bereikt dan zo oppjj vlakkig schijnt en dit ligt voornamelijj in twee belangrijke zaken, n.l. in II drang naar vrijheid, maar ook omdat J bange en donkere dagen het Nedelandsl volk op de daadwerkelijke steun vrl Zijn Koningshuis kon rekenen. Niet J tijden van voorspoed, maar in moelliij tijden worden onverbreekbare banden n I legd. '1

Als burgers van Nederland verwaohteJ wij veel van ons Vorstenhuis, van de Kj, derlandse of van de plaatselijke regenjil maar wij vergeten dikwijls dat wij allej een grote plicht te vervullen hebben j(,l gens de gemeenschap, waarin wij njl geplaatst. f-

Als burgers van ons vaderland is ht' in 't belang van elk ons, 'ter harte t, nemen het belang van ons allen, omdatg wij allen betrokken rijn bij het lot vaJ elk mens.

Wij moeten de eis, dat iedereen dienende taak heeft ten opzichte vaïl zijn medemensen, ten einde het maat-' schappelijk leven zo goed m.ogelijk tt; maken, trachten zoveel mogelijk in prak. tijk te brengen.

Wij christenen, zijn in zoveel opziet' ten hopeloos verdeeld. Wij willen er vooi. al de nadruk op leggen hoe zeer wijcl' kaar nodig zullen hebben in de toekoms

Dat geloven de mensen vandaag aas. de dag niet. Zie ik het goed, dan zulfei., wij straks met geweld tot eenheiö woi- den gedreven, om een gezegiende erfeiii< die het voorgeslacht met bloed, zweet en tranen heeft verworven, te verdediga l»

Wanneer wij letten op de koers vand= internationale en nationale politiek a acht ge Ven op de tekenen der tijden zal ieder onzer als lid van de Nederlandse' gemeenschap mede moeten werken on de wereld te vervormen tot wat ze zoii, moeten zijn. Alleen falen we, san-fil winnen we. Dat is in het huwelijksleven i. maar ook in het gemeenschapsleven [

Tenslotte eindigen wij met de bede-

Heer, bescherm onze Koningin en onze Prins, en behoud Hun voor hun Huis en voor het volk van Necieiiand.

P. BOM

ambt. ter secrl

Ooltgensplaat, 23 juni 1956.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen