Soldaat toen...

„Zal je goed oppassen jongen, d'r zit van alles in je kojfertje want 2 daegen in de week heije niks op je kuch, in je psalmboekje in beloof m 'n datje 'n zondag nae de Grote kerk gaet die staet op de mart", zei je vaoder. Dat doe je dan, 't middenpad was zo groot, je kon er met een span paarden draaien. De dominee gaf een vers op, 't leek psalm 66, maar ik kon 't niet vinden. Een deftige mevrouw kwam over 't middenpad, haar boekje brengen. Ik kon meezingen: „Zo blij de landman moê van 't ploegen. De neigend avondschaduw groet, zo blij zien wij bij al ons zwoegen hoe onze dag ten einde spoedt. Die hope zal niet eeuwig kwijnen; die naar het uur der ruste smaakt. Dat ogenblik zal haast verschijnen, hoe lang ook hijgend ingewacht". Toen wij aankwamen in de kazerne (de biggen) stond de (oude Lap) ons uit te lachen. „Gefeliciteerd" wy gaan naar huis. Maar jullie wacht nog 36 meter kuch. Leve de burgerpet. De eerste 4 weken kreeg je geen verlof, wel een uniform. „Eerst moetje leren: rechtopstaan, lopen en groeten", brulde de Opper, „nu lijken jullie weleen stel zoutzakken". Beleefd streken we onze soldij op f 1,10 cent per week als er tenminste niets kapot geslagen was in de kazerne. Dat is nu anders, soldaten zie je niet meer. Ze zijn in burger. Geen rats, kuch en bonen en een noodrantsoen meer, vooral ook een goed tractement.

Hieronder volgt nu het ontbijt en lunch voor 1 oefendag: 7zakjes suiker, 1 pakje kauwgom, 1 boekje lucifers, 1 zakje zout, 1 blikopener, 1 rol zuurtjes, 1 rol dextro tabletten, 2 pakjes biscuit, 2 bakjes vleeswaren, 1 busje kaas, 2 pakjes koffie, 2 bakjes jam, 5 zakjes cojfee, 1 zakje thee, 1 pakje snoep, 2 servetjes, 1 reep chocolade, 1 zakje bouillonkorrels, 1 zakje limonadepoeder. Men ziet tegenwoordig ook al dames toetreden tot de krijgsmacht, 't kan gemakkelijk. Verleden week zei een kaptein: „ Vroeger werd van een big een vent gemaakt, nu van een tutje een oud wijf'.

KERSTHERINNERIENGEN

Zo spannend as et begin van december was, zo gezellig was de oare helft. Zo lange as ik m'n kan herinnere was er 'n kerstboam. Meestal zo laete meugelijk uutgezocht, want dan had je de goekoapste. M'n vaoder probeerde netuurlijk wel wat te ruilen want die handelaeren moste oak éte. Dus 'n boutje of wat aerpels zurgde dat er 'n boampje kwam. M'n tuugde 'n op mit échte kaersjes, stikjes zuiverpapier, in kerstJcransjes van snoep. Die wazze soms inééns verdwéneü 't Was oak zó verleidelijk lekker ee. Wat m'n dan hadde van andere spullen, mar dat was niet zó veul oor, dat wier ieder jaer weer héél voorzichtig ingepakt in op de vliering gezet. Soms zag je alléén mar 'n bal kaersvet mar weggoaie daer docht je niet over. Naest de kerstboam stieng altied 'n emmer waeter mit 'n spoenze d'r in, voor 't geval 't mis zou gaen. De kaersjes mochte iedere dag mar 'n hortje an. Anders wazze ze gelieke op, in dat was te dier. Eén keer heit 'n in de fik gestaen. Dat was toen ik zo lange ziek was. Toen stieng op 'n taefel naest m'n bed 'n klein boampje. D'r had nét iemand voor de raem buten gevraegd of alles wel goed gieng. Ze was nog niét op de Voorstraete of ze kon oengs hore gille. Dank zei de natte spoenze was 't gauw uut 'n Vast gebod voor oens was altoos, géén kaersjes an, as er geen groaten in de buurt was. Je had ook 't hart niet om et te waegen want dan was de pret ofgeloape, in je wouw voor geen goud die gezelligheid misse. D'r wier dan bie oens wat ofgezoenge in jaeren laeter toen m'n 'n urgeltje hadde, kloenk alles nóg moaier. Die ouwe kerstliedjes vervele noait in al klienkt et misschien wat oneerbiedig, daer kan geen tophit tegenop. Dat gevoel van saemhorigheid wat je dan had, in dat gevoel van vrede!

Zou ik et m'n eige verbéélde, dat dat tóén, veul greater was as noe?? M'n vierde op verschillende manieren kerstfeest. Eerst mit de schole, m'n gienge dan naer de kaerke mit de ouwers d'r bie, in oak van de zoendagschole wier 't zo gevierd. M'n krege 'n boekje in 'n zak snoep mit 'n mandarijntje d'r in. As je goedje

M'n krege 'n boekje in 'n zak snoep mit 'n mandarijntje d'r in. As je goedje psalmversje mit de biebehorende tekst had geleerd het hele jaer deur, dan had je veul punten verdient Hoe meer punten je had, hoe 'n dikker boekje datje kreeg. Dat gaf tóch wel 's scheve gezichten oor, want d'n enen leerde noe eenmal gemakkelijker dan d'n oaren. Mar an de kerstviering van de meisjesverenigieng he 'k de moaiste herinneriengen. De juffrouw zoeng meerstemmig mit oengs allemaele, alle bekende, in oak wat minder bekende kerstliedjes die ze oens geleerd had. In dän kwam 't klapstuk, d'r kerstverhael. Je schüfe 1de wat heen in weer, tot je je zit had in dän was je werkelijk wég mit je gedachten. Ze kon zó boeiend verteile of je 't zélf was die 't beleefde. D'r zat altied 'n boodschap in d'r verhael, mar dat ontdekte je eigenlijk pas achterof. D'r gieng altied 'n groate zucht deur de zaele as 't ofgeloape was. 'k Bin d'r noait meer een tegengekomme die zó boeiend verteile kon as déze juffrouw. M'n hé dus niet alleen achter 't handje zitte smoeze mar wel degelijk iets moais meegekrege uut deze periode. Ik weet dat ze deze stikjes oak leest in ik hope dat ze d'r eige in herkent. Weetje nogjuf datde sukelaodemelk was angebrand in 't hele gebouw rook er naer?? 'k Weet alleen niet meer wat m'n tóén krege om te drienken. Naé de kerst keek je weer al uut naer oud in nieuwe. Vooral toen m'n wat greater wazze in op mochte bluve. M'n deje spelletjes om wakker te bluven in wie 't durfde mocht om twaolf ure even mit 'n groaten mee naer de koaie. Dat was vroeger dé trekpleister voor iedereen. De vemielzucht van tegenwoordig had je toen nog niet al kon 't aerdig knalle van de rotjes. Je kwam er héél veul kennissen tegen in je wenste mekoare geliek nieuwjaer. M'n zeie dan „'k wens je gelokkig nieuw in ouwe, wil je niks geve dan mó je 't mar houwe". M'n zeie dat voor de grap tegen mekoare, want as je 't tegen grote maensen zei kreeg je 'n lel inplekke van 'n dubbeltje of'n kwartje in dat wou je niet riskére. D'r wier gestookt in 'n teertonne. De plisie in de brandweer hadde 't toen héél wat rustiger as noe. 'k Bin blieje da'k niet mit zo iemand bin getrouwd, want gezeUigheid is t'r voor deze maansen noait mit oud in nieuw. As ze moe thuuskomme voele ze d' r eige méér oliebol as dat ze nog trek hé om d'r in te happen. Zou 't hélpe as ze een terrein buten 't durp anweze waer ze wel magge stoke, óf zou de lol d'r dan ofweze? 'k Bin zodoende van 't verleden weer in 't heden terecht gekomme. De échte kerstboam is vanwege allergie allange vervange deur 'n kunstboam mit electrische lampjes. Daer wil 'k toch nog wat leuks over verteile.

Toen die boam voor de éérste keer stieng vroeg ik zo es an m'n visite, vinde jule die dennegeur noe oak altied zo lekker, waerop ze hard gienge zitte snuve in zeie: „nou in of, da's zéker". Pas toen ik hard gieng zitte lache hadde ze deur dat er iets niet klopte. Ze hadde 't nog niet eens gezieë, zó echt leek 'n. As ik oliebollen ruke, zie ik weer de emmers beslag naest de kachel staen. Bergen heit m'n moeder altoos staen bakke, want zo'n legertje kon wat op oor. 't Hele huus rook emaer. Zélf bak ik ze niet want die paer die hier gegete worre kan je op twee handen telle, 't Is de moeite nie meer waerd. Strakjes is 't dus weer zo varre, in alles komt weer vanzelf naerboven. Diengen die je wég zou wille douwe in diengen die je best nóg es zou wille beleven. M'n beginne weer mit goeie voornemens zoals elk jaer, in m'n kieke wat verdrietig achterom naer datgene wat m'n zo graeg hadde gewille, mar niét is gelukt Plannen maeke is neit moeilijk, mar of ze üütkomme mó je mar ofwachte! 't Levenloapt soms héél oares as datje gedochthad. Begin zo'njaerha'kaltied

't Levenloapt soms héél oares as datje gedochthad. Begin zo'njaerha'kaltied zo'n gevoel van „diep aesemhaele, opnieuw d'r tegenan in weer mar 't beste hope". Hóé iemand z'n eige daegen oak invult, ik wens iedereen een sfeervol in vooral vredig kerstfeest in een in alle opzichten, gelokkig nieuwjaer. Pas op voor vuurwerk, eet niét teveul in kiek niét te diep in 't glaesje, dan kan je 1988 in ieder geval mit 'n heldere blik beginne.

Groeves van de dochter van Joos^e

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen