Als je goed wilt worden moet je dag en nacht trainen
De verenigingen van Goeree-Overflakkee (4): Tafeltennisvereniging Oude-Tonge
Het balletje zoeft razendsnel heen en weer, met een plok stuitert het elke keer op de tafel. Dan stuitert de bal hoog op en slaat de tegenstander het balletje keihard over het net. De tegenstander is kansloos, een punt is gewonnen. Haastig worden een paar slokken water gedronken en met een handdoek worden de fijne zweetdruppels weggeveegd. Wie denkt dat tafeltennis een ‘relaxte’ sport is, komt bedrogen uit. Razendsnel bewegen de spelers als elastieken poppetjes naar links en rechts en lopen met snelle stappen naar voor en achter.
De clubleden komen één voor één de sporthal binnendruppelen, zetten hun sporttas in de hoek, pakken hun batje en zoeken een tegenstander om alvast in te slaan. Als langzaam maar zeker iedereen aanwezig is, worden de koppen geteld. Er zijn dertien leden van wie er tien meedoen aan de competitie van vanavond. Leo Brands, de penningmeester van de vereniging, heeft vanavond de leiding. Hij blaast op een fluitje om de leden bij elkaar te krijgen.
Huldiging
Als iedereen om een tafeltennistafel heen staat is het allereerst tijd om twee leden te huldigen. De broers Hans en Piet Both krijgen allebei een oorkonde van de Nederlandse Tafeltennisbond. Hans (74) is de enige die al vanaf de oprichting 25 jaar geleden lid is van de club, waarvan 17 jaar als voorzitter. Zijn broer Piet (76) krijgt een oorkonde omdat hij al 40 jaar competitie speelt, eerst bij De Treffers in Melissant en de laatste 22 jaar bij de tafeltennisvereniging in Oude-Tonge. Na de overhandiging fluistert hij tegen zijn buurman: “Het zijn er eigenlijk vijftig.”
Na de huldiging en een aantal mededelingen kan de competitie beginnen. Op tien briefjes worden de cijfers 1 tot 10 geschreven, en iedereen kiest een dichtgevouwen briefje. Zo wordt bepaald wie tegen wie gaat spelen in de competitie. Al snel is de boel geregeld en beginnen de wedstrijden. De meesten slaan eerst even om op te warmen, schudden elkaar daarna de hand en pas dan begint het spel voor de punten. Vroeger ging een potje tafeltennis tot eenentwintig punten, tegenwoordig tot elf. Daardoor is het spel explosiever geworden, want er is minder tijd om een paar punten achterstand nog in te halen.
Aanvallers en verdedigers
Een vriendelijke man legt uit welke soorten spelers er zijn. “Kijk, Leo is een echte aanvaller, Piet is een typische verdediger.” Piet slaat beheerst elke bal terug naar de tegenstander en wacht tot de ander een fout maakt. Ook al stuitert de bal ver naar boven, dan nog zal hij niet smashen. Een aanvallende speler zoals Leo probeert juist wel te smashen en door andere technieken zoals topspins zijn punten binnen te halen. Binnen de club zijn er geen spelers die tot de absolute top van de tafeltenniswereld behoren. Een speler die even uitrust weet wel waar dat aan ligt: “Als je goed wilt worden moet je dag en nacht trainen, wij trainen één keer per week.”
Details
Dat een batje niet zomaar een batje is zal weinig verbazing oproepen, want in deze sport gaat het om de details. Er zijn harde batjes, zachte batjes, lichte batjes en zware batjes. Met de harde batjes, die bestaan uit stug rubber, kan de bal harder worden geslagen. Het nadeel hiervan is dat je al snel over de tafel slaat. Een hard batje is daarom alleen geschikt voor technisch heel goede spelers. De zachte batjes hebben als voordeel dat het balletje als het ware aan het soepele rubber blijft kleven, waardoor je de bal een effect mee kunt geven. Dat doe je door het balletje bijvoorbeeld schuin te raken, daardoor begint het balletje als een tol te draaien en wordt het lastiger om goed terug te slaan. Het wedstrijdballetje is een eenvoudig verhaal: dat heeft altijd een doorsnee van veertig millimeter en weegt 2,7 gram. Vroeger waren de balletjes iets kleiner en gingen ze dus harder. Dit is na de Olympische Spelen in 2000 aangepast, omdat het destijds zo snel ging dat de wedstrijden moeilijk te volgen waren voor de kijkers.
Leden
Er zijn twee tafeltennisverenigingen op het eiland: De Treffers in Melissant en Tafeltennisvereniging Oude-Tonge. De vereniging in Oude-Tonge heeft dertig leden, zes junioren en vierentwintig senioren. Van september tot mei speelt de vereniging elke dinsdagavond in sporthal de Grutterswei. De junioren krijgen les van een aantal senioren. Binnen de club zijn er recreanten en competitiespelers. De recreanten slaan een balletje voor de lol, de competitiespelers doen mee aan wedstrijden en spelen op hoger niveau. Het overgrote deel van de club bestaat uit mannen, maar er zijn ook drie vrouwen lid. Deze dames spelen als recreanten en zeggen vrolijk: “Het is ons avondje uit.” Ze spelen naar eigen zeggen pingpong, dat wil zeggen dat ze gewoon zonder fratsen de bal overslaan. Ze houden niet zo van alle technieken die de wedstrijdspelers gebruiken.
De broers die vanavond zijn gehuldigd zijn allebei nog zeer vitaal en spelen beheerst maar gedreven hun wedstrijden. Met succes, want later in de avond spelen ze tegen elkaar om de derde en de vierde plaats. Deze keer wint Piet, en met zijn 76 jaar laat hij niet alleen broer Hans van 74 achter zich, maar ook een aantal veel jongere leden.
Finale
Naast de tafels staan flesjes Extran die steeds leger raken, de handdoeken worden intensief gebruikt om het hoofd koel te houden. De finale is tussen Leo Brands en Lennard Springvloet Dubbeld. Het balletje flitst door de lucht, heen en weer over de tafel. “Een spannende wedstrijd om te zien”, denk ik bij mijzelf… Dan stoppen ze en zeggen: “Zullen we nu echt beginnen?” Met gespannen gezichten wordt er gespeeld. Na een harde draaiende bal zegt Lennard: “Goeie bal Leo.” Verder is het stil, alleen het balletje maakt geluid. Tijdens een korte stop sprayt Lennart zijn batje en blaast het daarna droog. “Hierdoor krijgt het batje meer grip op het balletje”, legt mijn buurman uit. Als het balletje net over de tafel vliegt zegt een toeschouwer met een bescheiden glimlach: “Je moet die tafel tien centimeter verzetten.” Uiteindelijk wint Leo na een spannende wedstrijd voor de negentiende keer. Als organisator overhandigt hij de bekers aan de nummers vier, drie en twee. Dan grijpt iemand spontaan de laatste beker en overhandigt die aan Leo.
Na de wedstrijden wordt er nog even nagepraat. De één vertelt dat hij wat korter is gaan spelen en dat die methode duidelijk hielp. De ander vertelt dat hij eigenlijk vierde had moeten worden, maar een cruciale fout maakte in één van de wedstrijden. De derde mijmert over zijn batje: “Ik vond deze trager.” Dan lopen de bezwete deelnemers de zaal uit: “Nu even lekker douchen.”
Het unieke van tafeltennis is dat het geschikt is voor alle leeftijden en dat iedereen het kan leren. Om topspeler te worden moet je wel wat aanleg hebben, maar gewoon een balletje slaan is voor iedereen haalbaar. Anders dan bij voetbal en andere sporten is het geen probleem om op latere leeftijd te beginnen met tafeltennis. In september begint het nieuwe seizoen weer. Mensen die willen ervaren hoe het is, mogen een maand lang gratis meespelen in de club. Een lidmaatschap kost tachtig euro voor senioren en vijfendertig voor junioren. Op de website www.ttvoudetonge.nl staat meer informatie over de vereniging en haar activiteiten.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 mei 2013
Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's