‘Jij doet dit werk met plezier hè?’

Ik moet denken aan een 72-jarige man. Deze man was van het dak gevallen en in het Erasmus MC gebracht. Daar werd geconstateerd dat hij zijn ribben, nek, rug en enkel gebroken had. Zijn rug was ‘lelijk’ gebroken, wat snel geopereerd moest worden om permanente verlamming te voorkomen. Op de OK kreeg hij lange schroeven en pinnen in zijn rug. De overige breuken waren ‘netjes’ en hoefden niet gestut te worden met plaatmateriaal. Een aantal dagen na de operatie kwam hij bij mij terecht. Ik trof een gehavende man met een nekkraag in bed aan. Iemand die geen kant op kon. Maar waar toch controlefoto’s bij gemaakt moesten worden. En dan mag het creatieve brein aan de slag. Immers, de protocollen vertellen je niet hoe je een foto moet maken bij een patiënt die niet kan meewerken. We hebben foto’s in bed gemaakt op meerdere manieren. Toen hij in een rolstoel kon zitten, legden we hulpmiddelen onder zijn voeten zodat hij in de rolstoel toch druk daarop kon zetten zodat wij belaste foto’s konden maken. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Dit riedeltje heeft zich meerdere keren herhaald.

Zo’n twee maanden later stond ik op de poli en zag in de werklijst dat dezelfde meneer zich had aangemeld voor foto’s van zijn rug. Toen we elkaar zagen, begroetten we elkaar enthousiast. Zijn vrouw reageerde verbaasd en vroeg hardop af of wij elkaar al kenden. Ze moest eens weten. Het staan ging nog niet zelfstandig, maar was wel noodzakelijk voor een goede beoordeling van de foto. Daarom hees mijn collega zich in een loodschort en ik zette alles klaar om meneer zo kort mogelijk te laten staan. Hij keek naar me vanuit zijn rolstoel en zei: ‘Jij doet dit werk met plezier hè?’ Ik kon het niet ontkennen. We maakten snel de foto’s en lieten meneer weer in de rolstoel zakken. We namen afscheid van elkaar met een stevige handdruk en ik wenste hem veel succes voor de revalidatieperiode. Deze man heeft het goed gezien: ik heb plezier in mijn werk! En deze beste man is daar onder andere de oorzaak van.

Column vanuit het ziekenhuis

Ouddorper Erik Bruggeman werkt als Medisch Beeldvormings- en Bestralingsdeskundige in het Erasmus MC in Rotterdam. In zijn maandelijkse column vertelt hij over zijn werk als ‘fotograaf van de innerlijke mens’.

Column vanuit het ziekenhuis

Ouddorper Erik Bruggeman werkt als Medisch Beeldvormings- en Bestralingsdeskundige in het Erasmus MC in Rotterdam. In zijn maandelijkse column vertelt hij over zijn werk als 'fotograaf van de innerlijke mens'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen