Geluk is een gevoel

Heeft u dat nou ook? Dat de dingen ofwel allemaal meezitten of ze zitten allemaal tegen. Het 'zit' voor mijn gevoel niet vaak tussenin.

Stel voor dat je 's morgens wakker wordt en de nieuwe -dure- vloer nat blijkt wegens lekkage. Je fietsband begeeft het ook nog. Maar vervolgens schijnt de zon en is het leven toch eigenlijk ook zo vervelend niet.

Niet erg herkenbaar, toch?

Of stel voor dat je in recordtempo en met korting hebt weten te koken en dat de belastingaangifte in weerwil van de Belastingdienst-slogan dit jaar best makkelijk was en daardoor ook leuk. | Naast het invullen daarvan wist je ook nog je bureau voor het eerst in zes maanden op te ruimen (dit laatste zal sowieso niet voor iedereen herkenbaar zijn).

En stel dan eens voor dat de buurman die graag zijn drumstel demonstreert, er alsnog een middelmatige dag van weet te maken.

Ooit zoiets meegemaakt?

Ik niet vaak. Zo werkt het gewoon niet. Hoe komt het dat we vinden dat het goed met ons gaat en dat we 'naar de zin' hebben?

Los van situaties die het leven echt moeilijk of zelfs onmogelijk maken of bedreigen, zit dat toch vooral in gevoel. En gevoelens zijn nu eenmaal bedrieglijke dingen.

Maar hoe kom ik nu eigenlijk op deze mijmercolumn?

Terwijl ik deze overpeinzing sta te bedenken en op een priegelig telefoonscherm uit te tikken, wacht ik op benzine-noodhulp.

Ik moet eerlijk bekennen dat mijn auto door alle brandstofreserve heen was, niet geheel buiten mijn schuld.

Schaam je, schreeuwt een klein calvinistje diep in mij. Dit calvinistje stel ik me voor als een keurige huisvader. Een onberispelijke man die iedere dag met minstens twintig kilometer per uur naar zijn saaie maar van levensbelang zijnde baan fietst. Onder de snelbinders bevinden zich droge en zeer verantwoorde bruine boterhammen. Let wel, ik stel me mijn innerlijke calvinistje zo voor. Zien kan ik hem niet, dus weten doe ik het niet. Maar, mijn calvinistje kan schreeuwen wat-ie wil: de zon schijnt, de vogels fluiten en verder gaat alles prima. En dat is wat je voelt.

'Geluk is blijven ontwikkelen' staat er op een busje dat voorbijrijdt. Ik denk het niet. Geluk is bovenal een gevoel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen