Persoonsgebonden Budget Voor Mozes
“Toen zeide zijn zuster tot Farao’s dochter: Zal ik heengaan, en u een voedstervrouw uit de Hebreïnnen roepen, die dat knechtje voor u zoge?” Exodus 2:7
Midden in de grote verdrukking wordt er bij een joods echtpaar in Gosen een kindje geboren. Aanvankelijk hebben de godvrezende ouders hun jongetje nog in huis kunnen verbergen. Maar toen dat niet meer mogelijk was – mogelijk werd hen verteld dat farao’s knechten op de hoogte waren van het bestaan van Mozes - hebben zij hem te vondeling gelegd. Nota bene aan de oever van de Nijl, de rivier waarin het wemelde van de krokodillen. Ze deden dat ‘door het geloof’ dat God hen had geschonken. Zij vertrouwden op Vaders hand. Tegelijk maken zij gebruik van de middelen: een waterdicht gemaakt mandje van biezen en dochter Mirjam op de uitkijk. En dan verwachtingsvol omhoog kijken, met de bede: “In uw Vaderlijke handen leggen wij ons kindje”.
Dezelfde dag nog stuurt God hulp. Goddelijke ironie proeven wij hierin als wij lezen dat het niemand minder is dan de dochter van de gevreesde farao. De Heere – de Koning van alle aardse koningen - heeft een plan. En Zijn raad zál bestaan. En daarvan is deze voorname vrouw een onderdeel. Hij neigt, indien nodig, het hart van koningen, prinsen en prinsessen. “Ja,” verzucht Maarten Luther, “God gebruikt de aardse koningen als loopjongens om Zijn Goddelijke raad uit te dienen.” De schoonheid van de kleine Mozes raakt het hart van de prinses. Ze ziet aan het uiterlijk dat het een Joods kindje is. Wat besluiteloos staat ze met haar hofdames naar het kindje te kijken. Hoe moet het verder?
Mirjam weet dat ze nu naar voren moet komen. Zie biedt haar diensten als ‘arbeidsbemiddelaar’ aan. Moet zij een Hebreeuwse vrouw zoeken die dit kindje kan voeden? Want de rauwe werkelijkheid was dat er meer dan voldoende babyloze moeders waren die borstvoeding konden geven. De prinses stemt graag in met het aanbod en Mirjam snelt naar huis. Zo gebeurt het dat Mozes weer thuis kan komen.
De omstandigheden zijn wezenlijk veranderd. Zonder enige vrees – de woning zal mogelijk door farao’s knechten bewaakt zijn nu Mozes de adoptiezoon van de prinses is geworden – wordt Mozes door zijn eigen moeder gevoed en opgevoed. Met verwondering, dankbaarheid, vreugde en Godsvreze zal ze haar heerlijke taak hebben uitgevoerd. ‘Hoe moet zij de hand van God aanbeden hebben, dat Hij zo op zo wonderbaarlijke wijze haar gelovige verwachtingen had beantwoord en verre had overtroffen!’ (Thomas Scott). Zij mag haar zoon onderwijzen in de kennis van Jehova.
Mozes’ moeder wordt er nog goed voor betaald ook (Ex. 2:9). Het lijkt op het huidige persoonsgebonden budget. Een moeder kan een eigen inkomen verdienen door haar eigen zieke of gehandicapte kind thuis te verzorgen. Dat gaat ook op voor de (medische) verzorging van een eigen man, vrouw, moeder of vader. Het is een eerlijke – en wat mij betreft Bijbelse – zaak dat déze vorm van mantelzorg financieel mogelijk wordt gemaakt.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 september 2020
RMU.NU | 48 Pagina's