HET LEZEN VAN DE STERREN

HOUVAST IN DE STERREN

Het was begin januari te lezen op de website van de NOS. ‘Sinds corona is astrologie nog populairder onder jongeren.’ In het artikel wordt beschreven dat er in Nederland in de afgelopen drie jaar niet zó vaak naar astrologie werd gegoogeld als de laatste tijd, zo blijkt uit cijfers van Google Trends. Op verschillende internetplatformen zijn veel accounts actief waar vooral jongeren zich bezighouden met de stand van de sterren en planeten. Dat het hier niet gaat om het bestuderen van hemellichamen is duidelijk. In de astrologie wordt er vanuit gegaan dat er een verband bestaat tussen de stand van de hemellichamen en de gebeurtenissen hier op aarde. Dat dit ‘lezen van de sterren’ in trek is blijkt niet uit alleen uit de internetcijfers. Ook een bedrijf als Bol.com merkt op dat er dit jaar 60 procent meer boeken over astrologie zijn verkocht dan in het jaar 2019.

Het opvallende hierin is dat het voornamelijk jongeren blijken te zijn die aandacht hebben voor astrologie. In een ander artikel merkt de voorzitter van de Astrologische Vakvereniging Nederland, Menno Noordervliet, op: ‘Het leeft echt onder jongeren, dat is leuk om te zien’. Annemarie Foppen, onderzoeker aan de Vrije Universiteit heeft voor de toenemende aandacht voor astrologie een reden. ‘De coronacrisis geeft veel onzekerheid. Mensen raken ziek of verliezen dierbaren om zich heen. Je ziet dat juist dan mensen op zoek gaan naar iets dat houvast kan geven in je leven.’ Ze merkt daarbij op: ‘Mensen zijn meer op zichzelf gericht en religieuze gemeenschappen zoals kerken worden kleiner. Maar spiritualiteit en de zoektocht naar betekenis in je leven blijft. We zoeken het nu alleen bij dingen die wat toegankelijker zijn en niet al te veel verplichtingen hebben, zoals astrologie.’ ‘Het kan helpen je eigen leven in een groter verhaal te plaatsen. Zeker bij grote gebeurtenissen in je leven kunnen mensen hier behoefte aan hebben’, zegt Foppen op een ander moment.

HOUVAST IN DE LEEGTE

Het is aangrijpend wanneer we deze ontwikkeling op ons in laten werken. Deze toenemende interesse in de astrologie legt de vinger bij de grote nood van ons land en volk in het algemeen en van onze jongeren in het bijzonder. Er is blijkbaar een sterk verlangen naar houvast. Naar zekerheid. Met de geestelijke ontwrichting van land en volk valt de leiding van Gods Woord weg en blijkbaar zijn het dan zaken als astrologie die deze leegte opvullen. Foppen merkt ergens op: ‘Er zijn minder mensen verbonden met religie dan eerst. Maar jongeren denken wel na hoe ze hun leven betekenisvol kunnen maken. Astrologie kan in plaats van religie een richting aangeven.’ Zo laten ze zich door de stand van de sterren leiden in de keuzes die zij hebben te maken rondom hun studie, beroep of levensgezel. Het maakt duidelijk hoe intens er verlangd wordt naar leiding en wijsheid in de keuzes die gemaakt moeten worden. Deze zucht tot ‘de sterren’ toont ons echter ook het gemis aan die leiding en wijsheid.

Maar juist het moment waarop de interesse in de astrologie toeneemt is zo aangrijpend. Van vele kansels, en ik hoop ook in vele binnenkamers, zal in deze coronacrisis gebeden worden dat land en volk tot de Heere en Zijn dienst worden teruggebracht. Maar te midden van alle moeite en zorg wordt het houvast gezocht in de sterren. En daarmee wordt het houvast gezocht in de leegte. Het is zandgrond waarop gebouwd wordt. Als vanzelf gaan de gedachten uit naar het volk Israël in het Oude Testament. In tijden van moeite, ziekte en zorg werd steeds weer het vertrouwen gesteld op de afgoden. Er werden zieners geraadpleegd, die wijsheid moesten verschaffen bij keuzes die gemaakt moesten worden. De toevlucht werd genomen tot mensen en middelen die geen uitkomsten konden geven. Er werd houvast in de leegte gezocht. In plaats dat er geroepen werd tot de levende God om hulp en uitkomst, werd het heil gezocht in die dingen die geen heil konden bieden. Het volk kwam er telkens beschaamd mee uit. En toch werd de toevlucht steeds weer gezocht in deze leegte. De enige die hierin verandering kon geven was de Heere.

Dat zal nu niet anders zijn. De moeiten op zich maken niet dat mensen tot geloof en bekering komen. Daarom is het zo nodig dat het gebed voor land en volk, voor de jongeren blijft. Daarom is het zo nodig dat de kerk van Christus juist in deze tijd de weg wijst. Blijft aansporen tot geloof en bekering. Maar, voor alles, de weg blijft wijzen naar een Leidsman in Wie wél echt houvast te vinden is. Die nooit beschaamt.

HOUVAST IN DE MORGENSTER

Als lezer van dit kerkblad zult u weinig op hebben met het lezen van de sterren. Wanneer wij thuis zijn in Gods Woord dan weten we dat onze levensloop niet samenhangt met de stand van de sterren. Integendeel. Dit ‘lezen van de sterren’ wordt ons op grond van het eerste gebod verboden (zie: HC. 34 vr./antw. 94) en niet zonder reden. Met Zondag 9 van de Heidelbergse Catechismus mag een christen belijden dat ‘de eeuwige Vader van onzen Heere Jezus Christus (…) om Zijns Zoons Christus’ wil mijn God en mijn Vader is, op Welken ik alzo vertrouw, dat ik niet twijfel of Hij zal mij met alle nooddruft des lichaams en der ziel verzorgen (…)’. Daar heeft de stand van de hemellichamen geen enkele invloed op.

Deze wetenschap geeft een christen volgens artikel 13 van de NGB ‘een onuitsprekelijken troost, als wij door haar geleerd worden dat ons niets bij geval overkomen kan, maar door de beschikking van onzen goedertieren hemelsen Vader, Die voor ons waakt met een Vaderlijke zorg, houdende alle schepselen onder Zijn heerschappij (…)’.

Nee, een christen hoeft zijn houvast dan ook niet te stellen op dat wat de sterrenhemel hem duidelijk maakt. Een christen heeft een beter, een vaster kompas: Gods Woord. Door Zijn Woord en Geest wijst God Zijn wegen aan. En Zijn weg loopt altijd bij de zonde vandaan om bij de Zaligmaker van deze wereld uit te komen. Hij noemt Zich in Openbaring 22 ‘Ik ben de Wortel en het geslacht Davids, de blinkende Morgenster’. Bij die blinkende Morgenster hebben wij steeds weer uit te komen. Om telkens weer en telkens meer alle houvast en zekerheid in Hem alleen te vinden.

Zo wordt het beleden in Zondag 1 van de catechismus. Mijn enige troost, mijn enige houvast, in leven en in sterven is ‘dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven, niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben’. Meer heeft een christen niet nodig. Dit evangelie heeft nu juist in de crises van deze tijd betekenis.

De Heere schenke dat velen gelovig op deze blinkende Morgenster zullen zien en zich door Hem laten leiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen