Evangeliseren op een zendingspost

Ook op een zendingspost vindt er evangelisatiewerk plaats: het doorgeven van het evangelie aan hen, die er niet of niet meer van weten. Gelukkig leeft het besef dat we het Woord van God niet voor onszelf mogen houden heel sterk in de twintig jonge gemeenten die de laatste negen jaar in Izi hebben mogen groeien.

Iedere vijfde zondag gaat de gemeente 's avonds op „kampagne". Het was een hele belevenis voor ons, toen we dit voor het eerst meemaakten in Nduawala. De gemeente komt eerst gewoon samen in de kerk. Zoals gewoonlijk wordt er gezongen totdat iedereen er is en het tijd is om te beginnen. Dan begint Patrick, de voorganger, de dienst met het grote gebed. Ernstig wordt gebeden of de Heere Zijn Woord wil zegenen, want Hij kan alleen de harten openen.

Dat staat iedereen op. De dienst zal voortgezet worden op de compound van een heiden. Enkele kerkleiders lopen voorop en wijzen de weg. De prediker of de voorzanger heft een lied aan en iedereen valt in. Een lange optocht slingert over de smalle paden tussen de akkers. Als ik terugkijk langs die lange rij — de kleine kinderen en de oude mannetjes komen helemaal achteraan gestrompeld — dan rijst er verwondering in mijn hart. Des Heeren arm is sterk! Enkele jaren geleden waren dezen mensen allemaal zelf nog heidenen, en nu.....

We passeren verschillende compounds, zo noemen we het omheinde stuk grond, waar de mensen hier de huisjes voor de man en de vrouwen op bouwen en waarop zich de kookgelegenheid en de yam-opslagplaats bevinden. Soms staat er voor de ingang van de compound een juju, in de vorm van een omhoog gericht pijl, waar zo af en toe een kuikentje op gespietst wordt. Deze juju moet zorgen dat de boze geesten de compound niet binnenkomen.

Wanneer de stoet tenslotte een compound opslingert, wordt het zingen nog even wat luider. We verzamelen ons in het midden van de compound en groeten de bewoners: unu duphoya! Het zijn maar zes mensen, die zich op de ontvangstplaats, waar normaal de gasten ontvangen worden, verzamelen. Dan neemt Patrick het woord en leest een gedeelte uit Lukas 15. Hij vertelt over de verloren zoon, die zijn vader verlaten heeft en dan dreigt van honger om te komen. Zo hebben wij nu God verlaten, die ons gemaakt heeft en we dienen de afgoden, die ons alleen zoeken te verderven. Maar we moeten terugkeren naar God, net zoals de verloren zoon. Komt luisteren naar Gods Woord, dat elke zondag wordt gepreekt in de kerk.

Dan wordt eerst het hoofd van de compound om zijn antwoord gevraagd. Na hem ook alle andere volwassenen, die geluisterd hebben. De man zegt: Ik leef toch goed; ik doe niemand kwaad; alleen ga ik niet naar de kerk! Patrick zegt de tien

geboden voor hem op. Maar na een kort gesprek eindigt één van de gemeenteleden met gebed en verlaten we zingend de compound. De gemeente is zich heel sterk bewust van het wonder dat ze Gods Woord voor de eerste keer hebben laten horen. Hoe groot is toch de verantwoordelijkheid van ieder, die het hoort! We zingen: „God maakte u met oren: gebruik ze om naar Zijn Woord te horen. Indien u goed doet of kwaad, het is uw schuld als u verloren gaat."

Op andere compounds is de reaktie soms heel anders: „Ik wil wel naar de kerk. maar mijn vader dreigt me dood te steken, als ik ga, want hij wil op de traditionele manier begraven worden", zegt een jonge man. Een andere keer beloofde de man toch naar de kerk te zullen komen. De leden van de gemeente zoeken hem daarna dan ook weer op.

We kennen hier ook „landelijke evangelisatiedagen". Alle gemeenten komen dan op zaterdag naar één van de pas begonnen kerkjes. Niet om over evangelisatie te praten, maar om te evangeliseren.

Vorige maand waren zo honderden mensen naar Oswonwe gekomen. Nadat iedere kerk een lied gezongen had (en wij als Nederlanders Psalm 81) werd de menigte in drie groepen verdeeld. Deze groepen trokken al zingend van compound tot compound, iedereen uitnodigend om 's middags naar de playground te komen: de verzamelplaats van het dorp. Daar heeft ds. Sonnevelt gepreekt en iedereen uitgenodigd om ook 's zondags naar Gods Woord te komen luisteren. Gelijk werd aan de leiding van het dorp gevraagd om een stukje land af te staan om een kerkje op te bouwen. Na de preek hebben de leiders ons een stuk land aangeboden, dat we in dank hebben aanvaard. Nu heeft ook dit dorp straks een eigen kerkgebouw, waardoor mensen veel gemakkelijker komen luisteren, dan op de compound van één van de leden.

Maar dit is niet het enige dat er gebeurt. Hoewel er een groot tekort aan predikers is in de gemeenten zelf, heeft de kerk besloten om de eerste student, die van onze Bijbel-landbouwschool afkwam, niet te werk te stellen in één van de gemeenten, maar als evangelist uit te zenden. Hij werkt nu onder een groepje mensen, die op zondag samenkwamen om „rustdag" te houden, zonder dat ze verder iets van de Bijbel afwisten. Opdat ook zij het Woord van God zouden horen en er ook daar zouden worden toegebracht tot de Gemeente, die eenmaal zalig zal worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen