Ambrosius (11)

Geleerdheid, wijsheid of bekwaamheden zijn in zichzelf voortreffelijke zaken. Dit geldt zeker de godgeleerdheid, de theologische geleerdheid. Maar er is toch verloochening nodig. We moeten geen hoge gedachten van onszelf hebben en met waanwijsheid vervuld zijn. Er staat in Rom. 12:16 ‘Zijt niet wijs bij uzelven.’ Vermijd spitsvondigheid. De wijsheid moet niet gebruikt worden zoals de wereld dat doet. In Jakobus 3:15 staat dat de wijsheid der wereld aards, natuurlijk en duivels is. Die wijsheid bedenkt aardse dingen. Die wijsheid is natuurlijk, ze zorgt beter voor het lichaam dan voor de ziel. Ze is duivels, want ze doet de duivel na in denken en doen. Wereldse wijsheid vervolgt Gods kinderen. “Onder wijze mensen is hij de uitnemendste, die het meest van Christus kent.” Talenten en gaven zonder genade zullen niet redden. Tot zulke mensen zal gezegd worden: ‘Gaat weg van Mij.’ Wie genade mag kennen zal zalig worden.

De verloochening van werelds voordeel

Huizen, landerijen en bezittingen kunnen een zegen van God zijn. Die de HEERE vrezen hebben geen gebrek van enig goed (Psalm 34). Er staat in Matth. 6:33 ‘Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.’ Wereldse voordelen zijn ijdelheid en niets. Ze zijn onbestendig en onzeker. Dat zien we duidelijk bij Job. Hij raakte alles kwijt. Wereldse dingen lijken op de zee die eb en vloed kent. Wie zijn hart blijft zetten op wereldse dingen komt in de eeuwige rampzaligheid. Bedenk dat we een onsterfelijke ziel hebben. We moeten ons voorbereiden op de eeuwigheid. Waar is ons hart op gericht? Wereldse voordelen duren maar een ogenblik. Het is heel erg voor een kortdurend genot het Koninkrijk der hemelen te verliezen. Wereldse voordelen zijn onzeker en onvast, Christus en de dingen van Christus zijn werkelijkheden vol vreugde, blijdschap en troost. Wereld se voordelen zijn tijdelijk, Christus en de dingen van Christus zijn eeuwigdurend. De zaligheid is een eeuwige zaligheid. Bent u bereid om van alles afscheid te nemen voor Christus? Is het leven u Christus en het sterven gewin? We lezen in Matth. 16:26 ‘Want wat baat het een mens zo hij de gehele wereld gewint en lijdt schade zijner ziel?’ “Laten wij bedenken dat ons hart voor de Heere niet volkomen is, tenzij wij de gezindheid verkrijgen om alles voor de Heere op te geven.” Wees gewillig om alles te verliezen, anders gaat u zelf verloren in de genieting van alles.

De verloochening van werelds plezier

Gepast plezier, vermaak en ontspanning is niet verboden. Werelds plezier moet verloochend worden als het zondig is of tot zonde brengt. Als de dood komt is alle zondig plezier ten einde. “Alle plezier en vermaak is slechts als een sneeuwberg die meteen wegsmelt.” Lekkerlijk leven en wellusten volgen is zondig (Jakobus 5:5). Gebruik de tijd om vrede met God te zoeken. Als een ter dood veroordeelde nog enkele dagen zou krijgen om gratie te vragen zou hij die tijd dan misbruiken door plezier te maken? “Het doodsvonnis is over ons geveld en ons is slechts een korte, onzekere tijd toegestaan, opdat wij gratie zouden vragen.”

We moeten rekenschap afleggen van al ons plezier en vermaak. Wat voor vermaak zoekt u? Hoeveel tijd besteedt u eraan? In hoeverre gaat uw hart naar vermaak uit? Ambrosius schrijft: “Dat vervloekte vermaak in brandende lusten zal eindigen in een eeuwige brand.” Johannes de Doper en anderen hebben eenvoudig geleefd. Bedenk dat Christus de hemelse genoegens wilde verlaten. Wilt u dan geen afstand doen van zondige genoegens en lusten? Volhardt op de wegen der godzaligheid. Daar is een vermaak in waar het zondige vermaak niets bij is. Mediteer over de genoegens van Gods kinderen na dit leven. De ziel kan van vreugde in God opspringen, ook al missen we alles. Vreugde bij een lege stal (Habakuk 3:17-18).

De verloochening van onze eer, lof, gunst en goede naam

Op zichzelf genomen zijn eer, lof, gunst en goede naam zegeningen, gaven van God. Beter is een goede naam dan goede olie (Pred. 7:1). Maar het is mis als er sprake is van ijdele eer, zelfverheffing, zelfbewondering, zelfachting en verlangen naar lof van mensen. Die moeten verloochend worden. Beschouw eer, lof, gunst en goede naam als ijdelheid. Zoek geen ijdele eer. Verhef uzelf niet boven anderen. Verblijd u erin dat God geëerd wordt. Laat uzelf niet afgodisch vereren.

Mensen kunnen veel doen voor eigen naam en eigen roem zonder Gods eer te bedoelen. Christus verliet de eer die engelen Hem toebrachten in de hemel om arme, ellendige zondaren zalig te maken. Hij werd een smaad van mensen. Hij nam de gestalte van een dienstknecht aan. “Laten wij de grootste schande dragen of lijden, die ons aangedaan kan worden om Christus’ wil.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen