Eerlijk luisteren

Elke zondagmorgen worden we - aan het begin van de eredienst - aan deze heilzame woorden herinnerd. Zó zijn ze door de HEERE uitgesproken. Zo zijn ze door Hem bedoeld, zowel voor de kerk van het oude als van het nieuwe verbond. Want de Zaligmaker heeft duidelijk gezegd: ‘Meent niet dat Ik gekomen ben om de Wet of de Profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om die te ontbinden, maar te vervullen’ (Matth. 5:17). ‘Niet één tittel of jota van de Wet zal voorbijgaan’, voegt Hij er voor de duidelijk- heid aan toe.

Laten we goed bedenken dat het ene gebod niet belangrijker is dan het andere. Wel is de ene norm meer aangevoch- ten dan de andere. Dit benadrukt de ernst om toch in het onderwijzen van de wetswoorden zorgvuldig te zijn. Dus: hoe spreekt Jezus over (de zonde tegen) elk gebod?

Zondig niet meer

Als er één gebod is waar in onze tijd veel over te doen is, dan is dat wel het zevende. God waakt hier over onze zuiverheid, manlijk en vrouwelijk, binnen en buiten het huwelijk. Wat is het zaak om in deze tere materie onbevangen te blijven luisteren naar Gods bedoelingen.

Wat de laatste tijd opvalt, is dat men het kader van het zevende gebod laat bepa- len door Jezus’ houding ten opzichte van de zondares. Ze had overspel gepleegd. Terecht wordt de hautaine farizese ver- oordeling aan de kaak gesteld met: ‘Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst de steen op haar’ (Joh 8:7). We mogen deze gebeurtenis echter niet aanhalen alsof de Middelaar in Zijn ethisch onderwijs het op welke manier dan ook minder nauw zou nemen met het zevende gebod. Dat is niet eerlijk citeren. Hij veroordeelt iedere zonde! Hij eindigt daarom met: ‘Ga heen en zondig niet meer’ (Joh. 8:11).

Jezus veroordeelt de zonde, verzoent het kwaad en vernieuwt het leven. De norm van het zevende gebod wordt in deze geschiedenis dus op geen enkele manier ondergraven of gerelativeerd.

Maar Ik zeg u

We moeten rechtdoen aan het onderwijs van de Middelaar, waar Hij dat ook geeft. Om twee plaatsen te noemen: direct aan het begin van Zijn openbare ambtelijke dienst onderwijst de hoogste Leraar binnen het kader van de Bergrede in de grondwet van het Koninkrijk der hemelen ook over het zevende gebod: ‘Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaten zal, anders dan uit oorzaak van hoererij, die maakt dat zij overspel doet; en zo wie de verlatene zal trouwen, die doet overspel’. (Matth. 5:32). Tijdens Zijn laatste reis naar Jeruzalem zegt Hij nog eens precies hetzelfde over de heiligheid en onver- breekbaarheid van het huwelijk: ‘Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel; en die de verlatene trouwt, die doet ook overspel’ (Matth. 19:9).

Deze gezaghebbende woorden klonken te midden van een kerkelijke praktijk waarbij men wenste te kunnen scheiden ‘om aller- lei oorzaak’ (3). Dit werd door Hem gezegd als reactie op de farizeeën, die Hem van simplistisch Schriftgebruik beschuldigden (vers 7). Die norm hield Hij zelfs staande ten aanhoren van Zijn eigen kinderen en knechten, die vonden dat Hij met betrek- king tot het huwelijk te idealistisch en niet realistisch was (10). Maar wat er ook tegenop kwam, in Zijn onderwijs blijft Hij hetzelfde zeggen.

Dat is een les voor het heden. Voor een samenleving die ontzonken is aan enig besef van de Bijbelse huwelijksin- zetting. En voor een kerk met wijze en dwaze maagden.

Zegen op trouw

De praktijk is weerbarstig. Maar wanneer we de huwelijksnorm praktisch willen verruimen, laten we dan in ieder geval niet doen alsof de hoogste Leraar ons hierin voorgaat. De geschiedenis van de zonda- res uit Johannes 8 leert ons geen andere norm dan andere Schriftplaatsen.

Vanwege de weerbarstige praktijk liggen we zo open voor normvervaging. Het hei- dendom doet zijn eigen zin en hanteert de eigen lust tot norm. Hoe vaak wordt er in de nieuwtestamentische brieven niet gewaarschuwd tegen het heidendom, dat vooral tot uitdrukking komt in aller- lei vormen van onreinheid, ontrouw en zedeloosheid.

Te midden van dit heidendom zal de gemeente Gods in woord en in voorbeeld een pilaar moeten zijn van zuiverheid. Opdat de zegen van de Allerhoogste op Zijn eigen (scheppings)inzetting zal blijken. Juist daarom geeft ons klassieke huwe- lijksformulier elk pasgetrouwd stel de verzekering mee dat de Heere de gehuw- den Zijn hulp en bijstand altijd wil bewijzen, ‘ook wanneer men dat allerminst verwacht’.

Op eerlijk luisteren naar Gods wil en wet rust zegen! Want Jezus is niet tevergeefs op de bruiloft te Kana geweest. Om Zijn genade en heerlijkheid ook voor het huwelijksleven te tonen. En dit werkt nog steeds dóór.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen