Goedbedoelde adviezen

Goedbedoelde adviezen geven we veel en gemakkelijk. Hebben we ook echt geluisterd? Hebben we gevraagd wat iemand nodig heeft? In dit artikel doen we u en jou enkele handrei - kingen.

Lydia doet haar boodschappen. Daar loopt tante Ma. Zo noemt iedereen haar. ‘Hé Lydia, hoe is het nu met die slapjanus van je?’ Tante Ma bedoelt natuurlijk haar vriend. Hij drinkt en is werkeloos. Wat tante Ma niet weet, is dat hij misbruikt is en een fors trauma heeft. Hij is sinds enkele maanden onder behandeling. ‘Wat bedoelt u, tante Ma?’ Maar tante Ma staat al bij de vleeswaren en ze is Lydia al vergeten.

Pijnlijk

Dit is zomaar een pijnlijk voorbeeld uit de praktijk van veel Lydia’s. Mensen bedoelen het misschien wel goed, maar het gaat in de communicatie toch vaak mis. Wat gebeurt er?

• Mensen oordelen zonder de situatie echt te kennen.

• Mensen praten snel, stellen geen vragen en luisteren niet.

• Mensen maken geen contact, maar slingeren wat woorden de ruimte in.

• Mensen hebben niet in de gaten wat de mogelijke gevolgen zijn.

• Mensen kunnen erdoor beschadigd raken.

Ja, dat is zeker vaak aan de orde. Doen we daaraan mee? We hopen van harte van niet. Want wat zijn mogelijke gevolgen?

• Lydia wordt onzeker en gaat twijfelen over haar leven en keuzes.

• Lydia durft niet meer naar de supermarkt (of andere publieke locaties).

• Lydia wordt verdrietig en voelt zich eenzaam.

Vaak volgen dan weer adviezen, zoals over ‘een gladde rug’ en ‘laat het maar langs je heen gaan’. Maar ondertussen zijn de dingen wel gezegd. Zoiets kan steeds weer terugkeren in de gedachten, waardoor het somber maakt, mogelijk zelfs depressiviteit bevordert. Het kan mede leiden tot een opname en tot behandeling. Daarmee behoort het ook tot het aandachtsgebied van de Stichting Hulpverlening (aan psychisch zieken).

Het kan anders

Dit kan zeker anders, radicaal anders. Stel eens voor dat tante Ma zou vragen: ‘Hé Lydia, wat fijn om je te zien, hoe gaat het met je?’ Daarna zwijgt ze en luistert ze, zonder te oordelen, zonder nieuwsgierig te zijn. ‘Tjonge, wat pittig voor je, kan ik wat voor je betekenen? Vind je het fijn om een keertje bij ons langs te komen?’ Tante Ma geeft aan beschikbaar te zijn. Ze geeft geen adviezen zonder dat Lydia erom vraagt.

Lydia voelt zich gesteund. Ze voelt verbondenheid. Ze heeft gevraagd of ze een keertje mag langskomen voor een praatje. Lydia is ontroerd en verblijd. Ze kijkt er nu al naar uit.

Oog voor de naaste

Hoe kijk jij naar je naaste? Heb je echt oog voor die ene persoon die je tegenkomt, die je ziet zitten in de kerk, of die je juist regelmatig mist in de kerk? En hoe ga je daarmee om? Begin vooral met bidden en met lezen in de Bijbel. Kijk eens hoe Jezus mensen benaderde. Hij was met innerlijke ontferming bewogen. Leer bijvoorbeeld ervan hoe Hij omgaat met discipelen die ouders met jonge kinderen bij Jezus wegsturen. En onderzoek ook hoe Jezus bidt tot Zijn Vader. Hij zoekt de stilte en Hij heeft een warm, kloppend hart voor zondaren, voor het verlorene. En jij? Ben je bewogen met je medemens? En wat doe je, wat zeg je? En ken jij Jezus al?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen