Synode - vervolgzitting 2023 (5)

Deputaatschap Zending en Evangelisatie (DZE)

Deputaat diaken W.H. Kerst doet verslag over het algemene deel van de rapportage, met name over de financiën.

Het deputaatschap kent drie zelfstandige organisaties (rechtspersonen) met ieder een eigen bestuur, administratie en jaarrekening. Dit zijn het deputaatschap (DZE), Stichting Bethlehem en in Zuid-Afrika de ‘Bethlehem Mission NPO’ (non-profit organisatie). De inkomsten van DZE bestaan uit collecten en giften van kerkenraden en particulieren en zijn bestemd voor de kosten van de zendingswerkers. De inkomsten voor dit doel zijn echter ontoereikend. Stichting Bethlehem verkrijgt veel meer inkomsten, niet alleen uit collecten en giften via kerkenraden, maar ook uit diverse andere bronnen. Om het tekort ter bekostiging van zendingswerkers op te vangen wordt een beroep gedaan op Stichting Bethlehem. Doordat Stichting Bethlehem voldoende kerkelijke inkomsten genereert via collecten en giften van kerkenraden en particulieren, heeft DZE besloten om voortaan alle kosten en opbrengsten inzake de zending in Zuid-Afrika via de Stichting Bethlehem te laten lopen. Stichting Bethlehem betaalt in de toekomst dus ook de kosten van de zendingswerkers. Enerzijds blijft het principe gehandhaafd dat het werk van de zendingswerkers niet uit acties en verkopingen wordt gefinancierd. Anderzijds wordt hiermee duidelijkheid en eenvoud aangebracht in de geldstromen. Ondanks deze samenvoeging roept het deputaatschap de gemeenten op om zowel voor DZE als voor Stichting Bethlehem te blijven collecteren en giften af te zonderen. De taken van DZE zijn namelijk breder dat alleen het zendingswerk in Zuid-Afrika.

Samenstelling deputaatschap

Ter voorziening in de vacature door het overlijden van ouderling G.R.J. van Heukelom en ter uitbreiding van het deputaatschap worden na schriftelijke stemming door de synode benoemd: diaken G.C. Verdouw (Barneveld) en ouderling H. van den Brink (Scherpenzeel). Tevens wordt ds. J.A. Weststrate als deputaat te benoemd. Deze benoeming zal ingaan zodra hij het bestuurslidmaatschap van de Stichting Bethlehem heeft beëindigd.

Evangelisatie

Vorig jaar vond een eerste bespreking plaats van de door DZE opgestelde nota ‘Bezinning op evangelisatie’. Omdat er toen bij de synode nog enkele vragen leefden, is een aangepaste versie van de nota opgesteld. Hierin wordt nader ingegaan op de vraag hoe evangelisatie moet worden gezien in relatie tot de kerkelijke ambten en hoe het toezicht door de kerkenraad gestalte moet krijgen. Maar ook hoe kan worden voorkomen dat evangelisatie veroppervlakkiging in de hand werkt. Deputaat ouderling L. van der Tang (Rhenen) geeft een korte toelichting. De nota richt zich in de eerste plaats op kerkelijke evangelisatie. Naast de kerkelijke evangelisatie is namelijk iedere christen geroepen om in zijn of haar omgeving te evangeliseren. Dit kan in de vorm van hele kleine dingen.

Ouderling H.M. Guiljam (Goes) onderstreept dit laatste. Als het goed is zijn de leden en doopleden van onze gemeenten dragers van hun identiteit. Zij hebben de taak om als zodanig te staan in hun omgeving. De buurman dient te weten waar je staat en wat je belijdt. In dit verband zou ook een plaatselijke zorgcommissie de deur iets op een kier kunnen zetten door ook iets te betekenen voor onkerkelijken.

Ouderling Van der Tang is het hier van harte mee eens. Tegelijkertijd mogen we niet zeggen dat de leden het maar moeten doen. Evangelisatie is een taak en verantwoordelijkheid van de kerk. Laat het bovenal een zaak van het gebed zijn of de Heere de wegen wil wijzen die hierin gegaan moeten worden. Daarbij is het helemaal niet verkeerd om voorzichtig te beginnen, bijvoorbeeld door een protocol te hebben hoe iemand opgevangen wordt die onkerkelijk is en voor het eerst een kerkdienst wil bijwonen. Door enkele ambtsdragers wordt verwoord dat er een spanningsveld is tussen wat er in de nota wordt geschreven en hoe de dagelijkse praktijk is. Wat gaat er van ons als ambtsdragers uit? Zijn wij een zoutend zout en een lichtend licht? Daarom is het goed dat in deze nota de verantwoordelijkheid wordt benoemd en evangelisatie ook in de gemeente gaat leven. In de nota wordt benadrukt dat evangelisatie een Bijbelse opdracht is. Tegelijk moeten wij ons (zowel persoonlijk als kerkelijk) ervoor hoeden in eigen kracht te willen evangeliseren zonder het besef dat het toebrengen van de gelovigen een werk van God is. Vaak worden de woorden uit Handelingen 1:8: ‘Gij zult Mijn getuigen zijn,’ opgevat als een opdracht tot activisme aan alle kerkmensen. In de context functioneert het echter meer als een belofte, en wordt direct voorafgegaan door: gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal. Hoewel we ons zeker niet mogen schamen om voor de Naam en woorden van Christus uit te komen (Luk. 9:26), past ons voorzichtigheid en een besef van diepe afhankelijkheid van Gods Geest. En waar de Geest Gods in een mens werkt, kan er een innerlijke drang en liefde zijn om daar anderen over te vertellen (Luk. 19:40). Daarbij is het wel van groot belang dat er inderdaad zulke mensen zijn in wie Gods Geest werkt. Als er weinig mensen zijn die vanuit het hart kunnen getuigen, in overeenstemming met Schrift en belijdenis, is er een groot gevaar dat er uiteindelijk een boodschap gaat klinken die oppervlakkig is, en niet de ernst en diepgang heeft die nodig is. We zouden niet het eerste kerkverband zijn waar een gebrek aan waar geestelijk leven gepaard gaat met dan wel verbloemd wordt door een toename van allerlei activisme.

Ouderling A. Thomson (Dordrecht) wijst op het belang van alfabetisering. Voorkomen moet worden dat degenen die onder verantwoordelijkheid van een kerkenraad het Woord proberen uit te leggen, gebruik gaan maken van een andere Bijbelvertaling dan de Statenvertaling om de taalkloof te overbruggen. In antwoord op enkele andere vragen zegt ouderling Van der Tang dat bij het invullen van de kerkelijke opdracht tot evangelisatie, een plaatselijke kerkenraad ervoor kan kiezen een ouderling met een bijzondere opdracht hiervoor te benoemen. De taak van zo’n ouderling is dan niet de verkondiging van het Woord in de eigenlijke zin, maar om gestalte te geven aan de evangelisatie zoals bedoeld in de nota. Zoals bij de aanstelling van een catechiseermeester in de eerste plaats wordt gekeken naar de mogelijkheden binnen de kerkenraad, zo geldt dit ook hier. Daarbij laat de nota ruimte om iemand van buiten de kerkenraad te benoemen, zoals dat ook bij een catechiseermeester het geval is.

Alle evangelisatiewerk moet plaatsvinden onder verantwoordelijkheid en toezicht van de kerkenraad, en de benoeming van betrokkenen vrijwilligers bij het evangelisatiewerk dient door de kerkenraad te gebeuren. Een evangelisatiecommissie die gevormd wordt uit enkele kerkenraadsleden met een aantal leden uit de gemeente wordt door het deputaatschap aanbevolen, zeker wanneer het gaat om een wat grotere gemeente.

Nadat nog enkele vragen tot tevredenheid zijn beantwoord, gaat de synode akkoord met de nota ‘Bezinning op evangelisatie’. De preses, ds. Weststrate, sluit af met de wens dat evangelisatie gaat leven in de gemeenten en dit ook zichtbaar is in ons gedrag. Bovenal dat dit werk wordt meegenomen in de gebeden. Over een ander onderdeel van de rapportage van DZE wordt in besloten zitting gesproken. Hiermee is een einde gekomen aan de morgenvergadering.

Op verzoek van de voorzitter eindigt ouderling C. Dubbeld de morgenbijeenkomst met gebed, waarin tevens een zegen wordt gevraagd voor de broodmaaltijd. Ds. D.E. van de Kieft sluit de maaltijd met het lezen van Psalm 42, waarna hij voorgaat in dankgebed en tevens een zegen vraagt voor de middagvergadering. (wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen