Vragen van Lezers

We ontvingen een vraag van een familie die de volgende opmerking hoorde, namelijk dat het erg is dat wij God kwijt zijn, maar dat het nog veel erger is dat God de mens kwijt is.

De vraag luidt als volgt: ‘Het ligt toch van eeuwigheid vast en dan is het toch onmogelijk dat de Heere Zijn Kerk kwijt is geraakt?’

Antwoord

Geachte familie,

Uw vraag behelst twee wezenlijke zaken.

1. We willen beginnen met de eerste zaak: hoe erg het is dat wij God kwijt zijn. Dat is ook vreselijk! We hebben ontdekkend genadelicht nodig om te weten hoe vreselijk onze staat is. Door onze diepe val in Adam zijn we de Heere kwijt en kunnen zonder Hem leven. Onze vreselijke doodstaat is oorzaak dat we hierover geen smart dragen. Als we recht zouden inleven hoe erg het is dat we de Heere kwijt zijn, we zouden als een schuldige en bedroefde zondaar dag en nacht met vasten en bidden Hem zoeken. Maar juist omdat dit Godsgemis niet pijnlijk wordt gevoeld, kunnen we God aan Zijn plaats laten en durven we Hem zelfs de wet nog voor te schrijven.

Ook voor ons als kerkmensen is er niets erger dan aan onze godsdienst genoeg te hebben en Christus te verachten door de roepstem van het Evangelie naast ons neer te leggen. Hoe erg is het als u zich geen zorgen maakt om uw ziel. Hoe erg is het als u niet beseft dat de toorn van God op u ligt zolang u met uw hart niet naar de Heere verlangt. U smeekt de Heere niet met uw hart om genade en u verlangt niet recht naar Jezus Die u in het Evangelie wordt voorgesteld.

Als de Heere ons schrijven wil gebruiken, dan leeft u ook persoonlijk in hoe vreselijk de zonde van nalatigheid is. Voordat Paulus het woord Maranatha schreef, hetwelk betekent: ‘onze Heere komt’, heeft hij het anathema uitgeroepen: Indien iemand de Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking (1 Kor. 16:22).

2. Uw gesprekspartner voegde er nog een andere zin aan toe, namelijk dat het nog erger is dat God de mens kwijt is. Het blijkt verder uit uw schrijven dat u met de ‘mens’, Gods volk bedoelt. God zou Zijn (uitverkoren) volk door de val in Adam kwijt zijn geraakt. We nemen aan dat de spreker dit uit onkunde constateert. Als hij zou beseffen wat voor on-Bijbelse uitdrukking hij geuit heeft, dan zou hij beschaamd zijn. God de Vader is de val echter vóór geweest. Hij heeft van eeuwigheid Zijn kin deren lief en blijft hen liefhebben. Hij heeft hen aan Christus, Zijn Zoon, gegeven als Zijn Knecht en als het Hoofd van het verbond der genade, om op deze aarde in een weg van diepe vernedering de zaligheid voor hen te verdienen. We willen het ontroerende woord van God de Vader meedelen: Hoe zal Ik u onder de kinderen zetten, en u geven het gewenste land, de sierlijke erfenis van de heirscharen der heidenen? (Jer. 3:19). Lees kanttekening 52 eens geheel door! We lezen daarin onder andere: ‘Waarop God als bij Zichzelven aldus antwoordt: Ik zal maken door Mijn Geest der bekering en des kindschaps, dat zij zich bekeren (als volgt) en in geloof tot Mij roepen Abba, en van Mij niet afwijken.’ Dit betekent dat, ook al zijn zij kinderen van Gods toorn, de eeuwige liefde van God in Christus tot hen is en onveranderlijk blijft. Gods Geest wordt hier genoemd: ‘Mijn Geest van de bekering en van het kindschap.’

Zolang zij onbekeerd zijn bewaart de Heere hen voor de zonde tegen de Heilige Geest en voor het sterven vóórdat zij wedergeboren worden. Al zijn zij nog buiten God en Christus, toch liggen zij wel verklaard in het hart van de Middelaar. Nooit zou die liefde van God de Vader in hun hart kunnen komen als de toorn van God over hun zonde niet eerst door Christus zou worden uitgeblust. Het grote wonder vond plaats! Zie dit duidelijk door Paulus verwoord: Maar God, Die rijk is in barmhartigheid, door Zijn grote liefde waarmede Hij ons liefgehad heeft. Lees verder met aandacht: Ook toen wij dood waren door de misdaden. Dus óók toen! Toen we nog geestelijk dood waren, ook tóen was de grote liefde niet minder! Vervolgens schrijft Paulus: Heeft ons levend gemaakt met Christus (uit genade zijt gij zalig geworden) (Ef. 2:4,5).

Gods Woord leert ons dus dat God Zijn volk niet is kwijtgeraakt! Al Gods kinderen hebben in Adam hun kindschap wel verloochend, zoals de verloren zoon in de gelijkenis in Lukas 15. De tot zichzelf gekomen zoon had zijn goed in de zonde doorgebracht en had daarom geen recht meer op zijn kindschap. Maar Christus geeft in deze gelijkenis duidelijk te kennen dat deze zoon Zijn verloren zóón was (Luk. 19:10). Daarom zorgde de Heere ervoor dat hij eerst als een schuldige en onwaardige zondaar terugkwam. Lees de eerste twee verzen van Lukas 15 eens, en u zult duidelijk weten hoe zulke zondaars terugkwamen en door Christus welkom werden geheten. Ja, hoe Hij gemeenschappelijk met hen omging. Zie hoe duidelijk Christus het omschrijft dat ondanks de zoon nog ver van zijn vaderlijke huis was, zijn vader wel op de uitkijk stond. De vader rende naar zijn teruggekeerde zoon en omhelsde hem. God was de zondaars dus niet kwijt! God zocht en bracht hen tot Zich. God de Vader heeft Zijn aanspraak op Zijn kinderen nooit prijsgegeven, omdat Hij Zijn Vaderschap niet kon verloochenen.

We weten er zelf een weinig van wat het wil zeggen toen we in het Vaderhart mochten blikken en Hij de hartinnemende woorden sprak: Ik heb u liefgehad met een eeuwige liefde; daarom heb Ik u getrokken met goedertierenheid (Jer. 31:3). Toen mochten we gelovig belijden wat de negende Zondags - afdeling van onze catechismus ons leert, dat God Die de eeuwige Vader is van onze Heere Jezus, om Zijns Zoons Christus’ wil mijn God en Vader is. Ontroerende woorden. Hoe vast krijgen we dan te geloven dat Vader ons in Christus altijd lief heeft en blijft liefhebben. Als het geloof wordt beoefend, dan vertrouwen wij op Hem, dat ondanks zwakte, tegenstand en andere moedbenemende omstandigheden, wij niet twijfelen of Hij zal al het kwaad voor ons ten beste keren. Waarom? Omdat Hij zulks doen kan als een almachtig God, en ook doen wil als een getrouw Vader.

We willen de vraagstellers bedanken voor deze vraag, maar nog meer God de Vader Die een kruimel geloof gaf dat God in Christus nooit Zijn gekenden is kwijtgeraakt. Die God is onze Zaligheid!

Geachte familie, we gunnen u en onze lezers de zaligheid in Christus van harte!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen