De verwereldlijkte tempel

Wat dunkt u heden van de toestanden in het Huis des Vaders? Hoe is het nu ^steld met de samenkomsten der Gemeente? Zou de gestalte van het huidige geestelijke leven der gelovigen voor de Heer Jezus een oorzaak van blijdschap zijn?

Zeker, er zijn geen schapen en koeien, geen tafels van geldwisselaars. Maar hoe staat het met de lofzang en de aanbidding? Hoe ervaren de vreemdelingen, die van verre komen, onze onderlinge bijeenkomsten? Geldt van ons wat Paulus schrijft: "Als er een ongelovige of toehoorder binnenkomt, en hij hoort u bidden en profeteren, wordt hij door allen overtuigd, en zal hij zich ter aarde werpen, Gode hulde bewijzen en belijden, dat God inderdaad in uw midden is" (1 Cor. 14: 24,25)?

Wat mag het wezen dat in de huidige tempel het feestgeklank overstemt en de levende aanbidding doet verstommen? Wat anders dan de invloed van het moderne denken! Als de Heer Jezus de Gemeente van deze tijd zou binnentreden, vervuld van de Heilige Geest, en Hij zou zien hoe wij ons allen bezig houden met de aanpassing aan en het uitwisselen van ons geestelijk erfgoed in de pasmunt van deze eeuw, dan zou Hij ons toeroepen: "Maakt niet het huis van Mijn Vader tot een woonstee van het moderne denken!"

Ik bedoel daarmee niet te zeggen dat het moderne denken op zichzelf verkeerd is. Maar ook de koophandel is op zichzelf niet verkeerd. Alleen, de koophandel hoort thuis op de markt en niet in de tempel. Zo hoort het moderne denken thuis in de school en niet in het Huis des Vaders.

Onder het moderne denken versta ik dan: het ontwikkelen en gebruiken van ons verstand als een machtig werktuig, om de omringende werkelijkheid te onderzoeken, te beheersen en te benutten. Ontzaggelijke resultaten heeft de mens met deze moderne denkarbeid geboekt, zij is geworden tot de motor der vooruitgang! Overal waar het moderne denken zijn plaats heeft opgeëist, verandert het aanschijn van het leven: alles wordt wetenschappelijk verantwoord en efficiënt.

Veel meer dan de christenen zich bewust zijn, heeft dit moderne denken ook zijn stempel gezet op het kerkelijk en godsdienstig leven. Allerlei denkvormen en problemen zijn vanuit dit moderne denken in ons religieus bewustzijn doorgedrongen en stellen daar de eis, dat de godsdienst geen achtergebleven gebied meer mag zijn, maar ook wetenschappelijk verantwoord en efficiënt beoefend moet worden.

Maar de hemelse Vader past zich niet aan bij het moderne denken De Vader wil geen wetenschappelijk probleem zijn Daarom zal, naarmate de koophandel met het moderne denken in het IHuis des Heren voortgaat, de gemeente steeds meer een dor skelet worden. Er zal veel actie, veel rumoer, veel gediscussieer, veel geproblematiseer zijn. V^e zullen met hete hoofden gesprekken houden over de mondige mens en over de wetenschappelijke eisen Maar het eigenlijke leven van de kinderen Gods zal steeds meer verschrompelen. De wezenlijke vreugde van de tempel, die bestaat in aanbidding, vertrouwen, liefde, verwondering en dankbaarheid wordt overstemd door de 'schapen en geiten', die wij in de voorhof des Heren hebben binnengebracht

Maar ach, waar zullen nu de moede vreemdelingen, die van verre komen; waar zullen de kinderen dezer wereld, die een dodelijke walg hebben gekregen van het moderne leven, nog een plaats vinden, waar een venster dat open is naar de eeuwigheid.? Waar zal de moderne feestloze arbeider, de manager het geklank des heils horen, als zijn ziel dor en mat is geworden? Wie kan een uitweg bieden als de moderne mens in mistroostigheid uitroept- "dat waarin onze maatschappij uitblinkt, bestaat in de toegeslotenheid voor het heil. Misschien is dat ons enige onheil" (Heidegger).

Het levensdevies van de Here Jezus is en blijft echter: "Breekt deze tempel af; Ik zal hem in drie dagen opbouwen " Zou dan zijn Heilige Geest ook in onze dagen niet iets voorbereiden? Zouden wij ondanks alles niet als een Simeon en Anna, blijmoedig en trouw in de voorhoven des Heren, wachten op het herstelde feestS

Daar komt het dus in deze situatie op aan Zijn er nog wijze maagden, die olie hebben om hun lampen brandende te houden tot de bruidegom komt (Mat. 25.1-13)?

Wij moeten ons bewust zijn dat zulke mensen het in de tempel moeilijk zullen hebben. Zij staan in het ontwijde Huis des Vaders als eenlingen, die een eenzaam en onbegrepen protest laten horen tegen de vloedgolf van het moderne denken Zij zullen gebrandmerkt worden als mensen, die hun tijd niet verstaan en die onbruikbaar zijn in de organisatie en opbouw van het kerkelijke leven Maar dat is allemaal niet belangrijk. Belangrijk is of zij trouw geweest zijn aan de Vader, aan de Heer Jezus, aan het kindschap Gods. Belangrijk is, of de vreemdelingen van verre in de voorhoven des Heren temidden van het geluid van koeien en schapen, nog ergens een Simeon en Anna aantreffen, die hen op weg kunnen helpen om de liefde Gods te vinden. Belangrijk is, of de Heer, als Hij komt om het feest van het goddelijk heil weer te herstellen, nog dienstknechten en dienstmaagden vindt, die Hii wakende aantreft.

Fragmenten uit In verzet tegen de ti\d, Den Haag, 1964

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen