"Je kunt iets van de liefde van Christus laten zien"

Het is een wereld van verschil: de boekwinkel van Rijk en Lijnie Akershoek in het centrum van Ouddorp en het primitieve tentenkamp in de Negev-woestijn, waar het echtpaar van 14 tot 22 februari verbleef. Ze waren er om vrijwilligerswerk te doen in de landbouw. Veel werkgevers in Israël hebben geen personeel meer. Alle mannen in Israël zijn opgeroepen om dienst te doen in het leger. Het werk ligt stil en dat heeft grote gevolgen voor de landbouwers. Veel van hen dreigen failliet te gaan.

Stichting Lema’Ancha organiseert sinds eind vorig jaar vrijwilligersreizen naar Israël. Vrijwilligers uit Nederland en andere landen verblijven voor één of enkele weken in het dorp Nitzana. Dat ligt in het zuiden van Israël aan de Egyptische grens. "Ons hogere doel is om eenheid te creëren onder gelovigen met diverse achtergronden en leeftijden die deelnemen aan dit project. Dit omvat ook het streven naar eenheid tussen het Joodse volk en gelovigen uit andere landen", schrijft de stichting op haar website.

Leiding ervaren

De familie Akershoek meldde zich aan als vrijwilliger. "Het verlangen om dat te doen, is door God in ons hart gelegd", vertelt Lijnie. "Je leeft er echt naar toe. Dat hebben we in biddend opzien gedaan en we hebben ook echt Gods leiding daarin ervaren. Je weet dat je naar een land gaat dat in oorlog is, maar je kan overal iets overkomen. We kregen veel reacties van mensen om ons heen. Zij vonden het heel bijzonder dat we deze reis zouden gaan maken."

Kracht van gebed

Rijk en Lijnie Akershoek kwamen in de late avond van 14 februari aan in het tentenkamp Nitzana, ongeveer twee uur rijden vanaf de luchthaven Ben-Gurion. "Daar gaat elke avond om tien uur het licht uit", vertelt Lijnie. "We hadden dus maar even de tijd om onze slaapzak uit te rollen en onze kleding voor de volgende dag klaar te leggen. Die begon al weer vroeg: de wekker ging om vijf uur."

Die eerste dag viel niet mee. Lijnie had last van de warmte en van vermoeidheid. Ze voelde zich ziek. "Toen heb ik echt de kracht van het gebed ervaren. Nadat ik eerst heel misselijk was, kon ik toch weer iets gaan eten en voelde ik me beter. Ook later in de week, toen ik last had van blaasontsteking, heeft God genezing gegeven."

Grote aardbeien

Het echtpaar heeft deze week als heel bijzonder ervaren. Lijnie hielp bij het plukken van peultjes en aardbeien en bij het opbinden van tomaten. Ze laat een foto op haar telefoon zien: "Israël is een land dat vloeit van melk en honing, zoals het in de Bijbel staat. Die aardbeien zijn echt groot!" Rijk werkte op het land, in de bloemen. "Die moesten op een goede manier worden geruimd en netjes worden geknipt." De groep vrijwilligers bestond die week uit zo’n 100 personen, uit Nederland, België en Duitsland.

Doffe dreunen

Het was niet de eerste keer dat de familie Akershoek in Israël was. Ze bezochten het land al eerder voor een vakantiereis. Nu was het heel anders. "Ik vond het heftig", zegt Rijk. "Als ik op het land bezig was, vlogen de gevechtsvliegtuigen over en hoorde ik in de verte de doffe dreunen van aanvallen op Gaza. Dan bad ik of ze alleen het doel mochten raken en niet de mensen en kinderen er omheen. Als ik rechtop in het veld stond, kon ik in de verte de uitkijktorens van Gaza zien."

Slapen met een muts op

Veel luxe was er niet. "Dat wisten we van tevoren. We sliepen in een tent, mannen en vrouwen apart, op een dun slaapmatje. Als kussen gebruikten we onze winterjas, die we ’s nachts in een kussensloop stopten. De nachten waren koud, zo’n vier tot acht graden. We sliepen met een muts op om onszelf warm te houden. Als we aan het werk gingen, konden er steeds meer laagjes kleding uit. Overdag was het tussen de twintig en vijfentwintig graden, dan stond je in je shirtje te werken."

Indrukwekkende momenten

Bijzonder was de viering van de sabbat, waarbij de vrijwilligers deelnamen aan de sabbatsmaaltijd op vrijdagavond. En er was nog een andere indrukwekkende gebeurtenis. Rijk en Lijnie hebben daar zelfs een filmpje van. "Aan het einde van een samenkomst werden we gezegend in de naam van de Heere van de hemelse legermachten. Precies op dat moment kwamen er straaljagers over, de aardse legermachten. Dat heeft veel indruk gemaakt." Het raakt Rijk nog steeds als hij er over vertelt.

Er waren ook mooie en gezellige momenten. "'s Avonds zaten we met de hele groep rondom het kampvuur en werd er gezongen en muziek gemaakt." De vrijwilligers bemoedigden elkaar onderling en baden voor elkaar. "In zo’n tent vallen alle kerkmuren weg."

Broederschap

Rijk en Lijnie vonden het fijn om iets voor de mensen in Israël te kunnen betekenen. "Je bent daar echt voor hén", zegt Rijk, "en je merkt hoeveel steun en kracht zij daar uit putten. Ze hebben het gevoel er alleen voor te staan en zijn tot tranen geroerd als ze horen dat er in andere landen voor hen gebeden wordt. Er is weinig ruimte om te praten en evangeliseren mag niet, maar je kunt wel iets van de liefde van Christus laten zien. We hoorden ook dat de boeren deze broederschap echt hebben ervaren."

Het echtpaar kijkt terug op een waardevolle, maar ook heftige reis. Lijnie hoopt dat er meer mensen zijn die zich als vrijwilliger willen aanmelden. Rijk zou het niet snel nog een keer doen, maar is wel blij dat hij deze reis heeft gemaakt. "Israël is Gods volk en het land is Zijn tuin. Daar hebben we een klein stukje in mogen betekenen."

Kijk voor meer informatie over de stichting Lema'Ancha op www.lema-ancha.com.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen