Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Glans

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Glans

2 minuten leestijd

Ervaar je het leven anders nu je vader bent geworden? Mensen die zulke prettig diepzinnige vragen aan mij stellen, trakteer ik doorgaans op een peinzende blik. Lastige vraag, even op kauwen. Dan heb ik het antwoord. Ja.

De wereld krijgt een nieuwe glans. Ineens mag ik een hulpeloos kind inwijden in de geheimen van het leven. Eerst probeer ik hem bij te brengen dat de dingen die af en toe voorbij z’n gezichtsveld vliegen, zijn eigen knuisten zijn. Vervolgens dat hij die projectielen kan besturen. Met zijn vingers andere objecten kan vastgrijpen; de vier felgekleurde sleutels die ik boven zijn neus heb opgehangen bijvoorbeeld. En als hij dat alles heeft geleerd, dankzij of ondanks mij, leer ik hem dat je meer herrie krijgt naarmate je harder tegen het plastic speelgoed ramt.

Maar de kleine is niet de enige die nieuwe inzichten verwerft. Papa Arien leert schoonheid zien, plezier ervaren zelfs, in de eenvoudige dingen. Ik dacht niet dat ik het ooit zou zeggen, maar een luier verwisselen is een feest.

„Mag ik vanavond z’n luiers verschonen?” Met zo’n vraag val ik gerust het huis binnen na een uitputtende werkdag. „Het is mijn beurt, toch?” De vrouw protesteert nooit, dus ik tors de kleine mee naar boven.

Het feest kan beginnen. Voetje voor voetje schuifel ik voorzichtig de trap op. Een hand aan de leuning. De kleine, zich van geen valgevaar bewust, beziet met grote ogen de lampen die we passeren. Ik plaats hem op de commode. Nu heeft de kleine meneer aandacht voor mij. Hij weet wat er gaat gebeuren. Het uitzicht op een verse luier maakt hem zo gelukkig dat hij me een brede glimlach schenkt. Het tongetje l oept naar buiten. Uit z’n keel klinkt een tevreden geluidje.

Ik vermaan mezelf omdat ik iedere zin twee keer herhaal. En dan ook nog drie octaven te hoog. „Lekker een schone broek hé? Ja. Lekker een schone broek. Dat vind jij i jn hé. Ja hé. Ja, dat vind jij i jn.”

En papa ook. Want geluk zit in kleine dingen.

ARIEN VAN GINKEL

JOURNALIST BIJ HET REFORMATORISCH DAGBLAD

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 29 april 2020

Terdege | 98 Pagina's

Glans

Bekijk de hele uitgave van woensdag 29 april 2020

Terdege | 98 Pagina's