Geef bevel aan uw huis

Ieder mens, hoe vast hij ook staat, is enkel ijdelheid. Het werk van Gods Geest is zo onmisbaar nodig om daar achter gebracht te worden, om werkelijk te gevoelen een onsterfelijke ziel te hebben. Het gaat immers op een eeuwigheid aan. Wat is het toch van het allergrootste belang om op goede gronden te mogen weten niet meer voor eigen rekening te staan, maar voor rekening van een Ander te mogen liggen. Daar is een wonder van vrije genade voor nodig in het leven van een mens. Een wonder dat zijn oorzaak vindt in die vrije gunst, die eeuwig Hem bewoog. Een wonder dat gegrond is op de dood van dé Testamentmaker.

Geoorloofd?

Ook is het goed (al is het van een geheel andere orde: het tijdelijke leven) om ons af te vragen of het geoorloofd is om een testament, een uiterste wilsbeschikking, op te laten maken. Als vanzelf hoort daar de vraag bij: is het ook Bijbels om een testament te maken?

Laten we voor het antwoord op deze vraag eens kijken naar wat we kunnen lezen in 2 Koningen 20 vers 1: ‘In die dagen werd Hizkía krank tot stervens toe; en de profeet Jesaja, de zoon van Amoz, kwam tot hem en zeide tot hem: Zo zegt de HEERE: Geef bevel aan uw huis, want gij zult sterven, en niet leven.’ In de nooit genoeg te waarderen kanttekeningen bij deze tekst is te lezen: ‘Dat is, stel order rakende uw uitersten wil, over hetgeen gij begeert dat van uwentwege na uw dood gedaan zal worden. Dat is zoveel als: maak uw testament’. Op grond hiervan kunnen en mogen we eenvoudig vaststellen dat het maken van een testament inderdaad geoorloofd is. We vinden hier immers een duidelijke lijn vanuit Gods Woord. Het opmaken van een testament is dus voluit Bijbels te noemen.

Wanneer?

Hizkía krijgt de boodschap en de opdracht van Jesaja, een knecht des Heeren. Dit vond plaats ‘in die dagen’ toen ‘Hizkía krank werd tot stervens toe’. De Heere bestuurt alles naar de raad van Zijn wil. Het was voor Hizkía ‘in die dagen’, door God van eeuwigheid bepaald. Zouden wij het ons niet moeten afvragen: krijgen wij een ziekbed? Hoe zal ons leven eindigen? Hebben en krijgen wij nog wel de tijd en de gelegenheid om ons testament in orde te maken? Zouden we daarom ook hiervan niet moeten zeggen dat we ons testament in orde moeten maken ‘eer dat de kwade dagen komen’? (Pred. 12:1). Laten we ook bij deze tekst de kanttekeningen lezen: ‘dat is, de dagen des ouderdoms, die veel ongemak medebrengen, want de ouderdom is als een gedurige ziekte’. Het is toch niet teveel gezegd dat hier een stuk verantwoordelijkheid ligt?

Daarnaast is het zeker ook van belang in welke levensomstandigheden of levensperiode we verkeren. Bijvoorbeeld: gaan we ongehuwd door het leven? Hebben we nog jonge (minderjarige) kinderen?

Of zijn we al gekomen ‘in den grijzen ouderdom’? Elke levensperiode kent zijn eigen omstandigheden. En dus heeft elke levensperiode zijn eigen verantwoordelijkheden. In een volgend artikel willen we proberen om wat meer concreet stil te staan bij de inhoud van een op te maken testament.

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen