De wereld bezien in het licht van de eeuwigheid

Aan E.M.

High Pavement, Vrijdag

Geliefde mevrouw,

Hoe vergankelijk zijn wij! ... Hoe vaak eraan herinnerd dat deze tabernakelen hun grondslag in het stof hebben! ’Gij zijt stof en gij zult tot stof wederkeren’ (Gen. 3:19); en zo eindigt alle hoogmoed en praal van de ijdele stervelingen. Een paar korte dagen fladderen ze in de zonnestralen van vermaak en aardse voorspoed, en dan liggen ze neer in hun schamele bed van stof, totdat ze worden opgewekt door de stem van de archangel en de bazuin van God. Maar in wat voor gelijkenis zullen ze tevoorschijn komen? Och! er zal geen vergissing zijn in die grote oogstdag; een iegelijk zaad zal zijn eigen lichaam hebben (1 Kor. 15:38). Het zaad van de slang en het zaad van Christus zullen ongetwijfeld elk hun eigen gelijkenis hebben. Overeenkomstig het gezaaide zal het gemaaide zijn (Matth. 13:37-39), wat de Dag zal verklaren.

O mijn lieve vriendin, ik wil de dingen steeds liever zien in het licht van de eeuwigheid, in het licht van de Geest, dat de dingen toont zoals ze werkelijk zijn, en zoals het Woord ze verklaart te zijn. Ik begeer dit niet om anderen te kunnen oordelen, maar opdat ik mijzelf dagelijks en van uur tot uur mocht oordelen (1 Kor. 11:31), en niet worden bedrogen door dit arglistige en dodelijke hart dat altijd aan de kant van de oude Adam pleit, en in tijd van verzoeking aanvoert: ’Dit is niet zo erg verkeerd, en dat kan geen gevolgen hebben.’ Maar ach, weg met dit alles! De dood is in de pot (2 Kon. 4:40). Wat zegt de Schrift? Het bedenken des vleses is de dood (Rom. 8:6). Indien gij naar het vlees leeft, zo zult gij sterven (Rom. 8:13). Die in zijns zelfs vlees zaait, zal uit het vlees verderfenis maaien; maar die in den Geest zaait, zal uit den Geest het eeuwige leven maaien (Gal. 6:8). Ik denk dat deze verzen niet alleen verwijzen naar de absolute dood van de onvernieuwde staat, maar ook naar zo’n dodigheid in de bevinding van de gelovige, die ’het zaaien naar het vlees’ wel teweeg móét brengen. De waarheid hiervan heb ik smartelijk ervaren sinds ik geestelijk levend ben gemaakt, ja, sinds ik gevoeld heb dat Jezus dierbaar is; en ik heb de woorden van Jeremía 2:17 op mijzelf moeten toepassen - Doet gij u dit niet zelven, doordien gij den HEERE uw God verlaat, ten tijde als Hij u op den weg leidt? - en ik ken de bevinding die beschreven wordt in een groot gedeelte van dat en het volgende hoofdstuk. O, wat een beeld geven zij van dit afdwalende hart! Maar de wederkeer waarvan gesproken wordt in hoofdstuk 3, de verzen 12 t/m 14 en 22, is wonderbaar! ’Wie is een God gelijk Gij’ (Micha 7:18), ’Die de ongerechtigheid en overtreding en zonde vergeeft?’ (Ex. 34:7). Want Hij roept ons niet alleen tot wederkeer, maar stelt onze wederkeer ook zeker. Zij ’zullen wederkeren’ en zij ’zullen weder levend worden’ (Hos. 14:8, Eng. vert.). Dit is een van de zegeningen van het Nieuwe Verbond, en een waarborg dat de ongerechtigheid nooit onze ondergang zal zijn. Kan dit leiden tot aanmatiging of een licht denken over de zonde? Nee, waarlijk: Wij die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven? (Rom. 6:2). De zonde zal over u niet heersen (Rom. 6:14); en al valt de gelovige, ’hij wordt niet weggeworpen, want de HEERE ondersteunt hem met Zijn hand’ (Ps. 37:24, Eng. vert.). Hij weet de godzaligen uit de verzoeking te verlossen (2 Petr. 2:9); Hij zal u niet laten verzocht worden boven hetgeen gij vermoogt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven (1 Kor. 10:13). Dit zijn zoete beloften voor een bevende ziel die voelt dat ze alleen geen ogenblik staande kan blijven, en toch zonder struikelen in de weg des Heeren verlangt te wandelen; ja, om ’de weg Zijner geboden te lopen’ met een ’verwijd hart’ (Ps. 119:32). Zulke zielen kunnen door enige misdaad overvallen worden maar ze zullen niet met de zonde spelen. Ze voelen het als kwaad en bitter; en als ze zeker zijn dat ze verlost zijn van haar uiteindelijke gevolgen, dan willen ze ook verlossing van haar tegenwoordige macht hebben. Dit is de ademtocht en het hijgen van een wedergeboren hart; het nieuwe schepsel, of de nieuwe mens, is ’geschapen in ware rechtvaardigheid en heiligheid’ (Ef. 4:24), al woont het in een melaats huis. Niettemin gaat zijn streven uit naar zijn eigen element, dat van heiligheid en liefde; en nooit zal het nieuwe schepsel verzadigd zijn totdat het opwaakt met Zijn beeld. Geen enkele dode ziel heeft deze begeerten; het zijn tekenen van leven; Hij is daar geweest, Die zegt: ’Ik ben gekomen opdat zij het leven hebben en het meer overvloedig hebben’ (Joh. 10:10, Eng. vert.). Dierbare woorden voor een ziel die het leven ’meer overvloedig’ wenst te hebben!

Hoe dankbaar ben ik dat u meer voor de wereld bedorven bent, en dat de Heilige Geest bezig is om uw geweten teder te maken. Ik wens dat iedere daad van gelijkvormigheid aan de wereld mocht steken als een adder en bijten als een slang. Hoe wreed! maar dat is wat ik voor mijzelf wens. Ik zou in mijn voorkomen en omgang net zo afgezonderd willen zijn als in mijn hart; en in mijn hart net zo afgezonderd als dat ik, in alle opzichten, zal willen zijn wanneer ’Hij de schapen tot Zijn rechterhand zal zetten, en de bokken tot Zijn linkerhand’ (Matth. 25:33). O, dan zouden we niet willen dat er één bokkenhaar aan ons hangt, en toch dulden we ze nu vaak wel. Waarlijk, we zijn hartelijke dank schuldig aan de overtuigende Geest voor al Zijn scherpe bestraffingen. Hij is die getrouwe Vriend Die niet zal verdragen dat wij zonder een berisping zondigen; maar het slaan van deze Rechtvaardige is welkom; want het is beter om in zak en as onder Zijn tucht te zitten dan om als een ’zorgeloze dochter’ (Jes. 32:9, Eng. vert.) ’gerust in Sion’ (Amos 6:1) te zijn. Het is waar, zoals u zegt, we hebben strijdende volkeren vanbinnen, grote en machtige volkeren; maar Sulammith is een rei van twee heiren, en de geestelijke Jozua zegt: Ik ben de Vorst van het heir des HEEREN; Ik ben nu gekomen (Joz. 5:14). Met de Heere bij ons, met Hem aan onze zijde, zullen wij de voet van het geloof op de halzen van onze vijanden zetten, en Hij zal ze onderwerpen. Vrees niet! de krijg is des Heeren; en al kunt u zich vaak verslagen voelen, het is om u te leren waar uw kracht en overwinning gelegen zijn; niet in enige veroveringen van uzelf, maar in wat uw Vorst op de berg Golgotha heeft behaald. Zie Hem daar de kop van de satan, de vorst van de Kanaänieten, vermorzelen; zie uw zonde daar Hem doorsteken; zie Zijn Vader daar Hem verbrijzelen, en Hem krank maken om uw ongerechtigheden, en in uw plaats. Wilt u weten wat zonde is, wat gerechtigheid is, wat vergeving is, wat liefde is, wat overwinning is? U moet alles op Golgotha en in Gethsémané leren. Ik weet dat de Heilige Geest de sleutel van die heilige plaatsen bewaart; maar het is goed om gebedsvol te wachten bij de poort, totdat er bij bevinding gezegd zal worden: ’U is het gegeven de verborgenheden van het Koninkrijk der hemelen te weten’ (Matth. 13:11).

Wat betreft de tijd dat u aan het wachten bent geweest, het is niets in vergelijking met de waarde van datgene waarop u wacht. Het eerste gezicht van uw naam op het hart van de Gekruisigde, de eerste straal van Zijn dierbaar oog, zal een heel leven van pijnlijk wachten rijkelijk belonen. Dat u anderen ziet die u vóór zijn, kan u soms terneergeslagen maken; en de vijand kan u influisteren: ’Jezus heeft geen genade voor u.’ Antwoord hem niet een woord; roep tot zijn Overwinnaar: Laat mijn recht van voor Uw aangezicht uitgaan (Ps. 17:2). Sta niet klaar om harde dingen te geloven van die Vriend van zondaren, ’Wiens hart bestaat uit tederheid. Zijn ingewanden smelten van liefde.’ Wanneer wierp Hij een komende zondaar uit? Wanneer liet Hij een hulpeloos lam aan de wolf over? Wanneer weigerde Hij een benauwde ziel te verlossen, die riep: Heere, help mij ? (Matth. 15:25). Mijn hoop van u is vast, dat gelijk Hij begonnen heeft, Hij zo ook het goede werk in u voleindigen zal, opdat wij samen van de lieve Verlosser mogen getuigen dat Hij nog steeds ’de zondaars ontvangt, en met hen eet’ (Luk. 15:2). U verlangt Hem meer lief te hebben, en daar mag u inderdaad terecht naar verlangen, want Hij is het waardig. Maar vergeet niet: Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft (1 Joh. 4:19). Wanneer u door het geloof de liefde die God tot u heeft, kunt kennen en geloven, zal uw liefde weer tot Hem terugvloeien. Maar nu trekt u die liefde in twijfel, wat toont dat uw gevoelens meer onder de invloed van vrees dan van liefde zijn. Zij die u zo warm ziet zijn in hun liefde tot Hem, hebben Zijn liefde tot hen gekend en geloofd. In feite is het een het gevolg van het ander. ’De liefde Gods is in het hart uitgestort door de Heilige Geest’ (Rom. 5:5), en dan verheft zij zich weer tot haar bron. U verlangt om van uzelf af te zien; maar u bent als de arme vrouw die samengebogen was en zich gans niet kon oprichten. Maar Jezus zal komen en uw banden breken, en u rechtop doen gaan en omhoog doen zien. O, roep om geloof; en moge de Heere u opendoen. Ik beveel u, mijn dierbare, aan de onfeilbare Leraar, Wiens woord met macht is. In Hem mag ik warm afscheid nemen.

De uwe, enz. RUTH

(Uit: Ruth Bryan, De onnaspeurlijke rijkdom van Christus, Brief 14. © 2021, Gebr. Koster, Barneveld)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen