Meditatie

Geliefde lezer,

Ons tekstvers is een deel van de lofzang die de oude Zacharias zong aan het wiegje van zijn pasgeboren zoon Johannes. Terwijl hij met zijn natuurlijke ogen op dit Godsgeschenk blikte, keek hij door de verrekijker van het geloof op de Gave Gods in Bethlehems kribbe. Dat deed Hem roemen: Geloofd zij de Heere. Negen maanden had hij niet kunnen spreken omdat hij de boodschap van de engel Gabriël niet geloofde. Ook al beloofde de Heere hem een zoon die de weg van Christus bereiden zou en waar hij veel om gebeden had, hij geloofde het niet. Voor hem was het onmogelijk dat zijn oude vrouw Elisabet nog een kind zou baren.

Ongeloof maakt God verdacht in Zijn trouw, liefde en macht. Daardoor trekt de Heere Zijn gevoelige tegenwoordigheid in en kwijnt men door een dor geestelijk leven: Want Uw hand was dag en nacht zwaar op mij, mijn sap werd veranderd in zomerdroogten. Dan doet het Woord geen kracht en zijn er geen levende uitgangen. Men is dan vaak een onmogelijk mens voor de omgeving. Het rechthebbende bestaan komt boven en men vervalt vaak met Thomas in moedeloosheid en met Elia in geestelijke hoogmoed. Alleen de Heere kan uit zo’n toestand verlossen. Dat zal Hij ook doen omdat Hij lust aan Zijn volk heeft!

Voordat de Heere verschijnt in Zijn gunst, plaatst Hij een zondaar in zijn onwaarde. Dan blijft er een bedelaar om genade over. En…, de Heere was Zacharias genadig. Dat blijkt uit de naamgeving van zijn zoon: maar hij zal Johannes heten. Johannes betekent ‘de HEERE is genadig’. Zacharias getuigde door deze naam: de HEERE is mij en mijn vrouw genadig geweest door onverdiend, ondanks mijn ongeloof, Johannes te schenken. Zijn geloof werd geoefend en hij blikte met zijn geloofsoog in Bethlehems stal. Immers hij jubelt: “want Hij heeft bezocht en verlossing teweeggebracht …. Gelijk Hij gesproken heeft”. Als het profetisch Woord met het geloof gepaard gaat dan wordt de toekomst in het heden geplaatst. Dan is het alsof de belofte al vervuld is. Toen was het voor Zacharias kerst vóór kerst.

Het ongeloof doet zwijgend over de wereld gaan, maar het geloof doet de stomme spreken. Zacharias eindigt niet in zijn tong die weer los is, of in zijn pas geboren zoontje, maar in de HEERE Die door de onmogelijkheid heen zijn belofte heeft vervuld door Zijn Zoon naar de aarde te zenden om “Zijnen volke” zalig te maken. Daarom roept hij allen in zijn huis op - maar ook ons, tot wie deze woorden komen - om de Heere te loven: Geloofd zij de Heere. Wijzend naar Boven jubelt hij: alleen Hij is waardig om alle eer, lof en dankzegging te ontvangen voor deze onverdiende Gave.

In zijn lofzang bezingt hij de trouw des HEEREN in de vervulling van Zijn beloften in het Oude Testament. Daarom klinkt in zijn lofzang door: ‘Hij heeft gedacht aan Zijn genade, Zijn trouw aan Isrel nooit gekrenkt; Dit slaan al ’s aardrijks einden gade, Nu onze God Zijn heil ons schenkt.’

Weet dat de Getrouwe ook in 2024 Zijn beloften zal vervullen. Maar pas als het woord ‘genade’ overblijft. Dan zal blijken dat onze onmogelijkheden Gods mogelijkheden zijn. Want Hij heeft bezocht en verlossing teweeggebracht Zijnen volke.

Hoe heeft de Heere Zijn volk verlost? Door de Hoorn der zaligheid, dat is, zo staat in de kanttekening, een sterke Verlosser, te weten Christus. Want een hoorn duidt op kracht. Alle kracht van een gehoornd dier komt samen in zijn hoorns. Als een stier aanstormt met zijn gebogen kop is hij tot alles in staat. Dan verdwijnen al zijn vijanden als kaf. Heeft Christus een of twee hoornen? Hij is het Lam met zeven hoornen (Openb. 5:6). Dat wijst op Zijn alles overwinnende kracht. Daarom kan de grootste der zondaren nog neergeveld worden!

Christus is gekomen als een lam maar heeft gestreden als een leeuw. Hij heeft als lam onuitsprekelijke benauwdheid, smarten, verschrik-king en helse kwelling ondergaan. En dat vanwege uw zonde, volk des Heeren! Hij heeft als de Hoorn der zaligheid de volle toorn Gods over de zonde van Zijn volk kunnen doordragen. Door Zijn dood heeft de Hoorn der zaligheid voor Zijn volk de zonde verzoend, de schuld betaald, satans kop vermorzeld, de wereld overwonnen, de dood verslonden. Alleen deze sterke Hoorn kon de zaligheid voor Zijn volk verwerven.

O bekommerde, probeer dan niet langer door eigen krachten de zaligheid te verkrijgen. De zaligheid ligt buiten de mens in het gehoornde Lam! Door Zijn dood zal het welbehagen gelukkiglijk (dat wil zeggen: onverhinderd) voortgaan. Daarom zal Zijn volk zalig worden. Het welbehagen stroomt door de prediking des Woords. Het gehoornde Lam staat nu als het geslachte Lam met Zijn zeven hoornen voor de troon ten goede voor Zijn volk. Uit de Hoorn drupt de zaligheid op Zijn volk. Hij zal Zijn volk verlossen en zal niet rusten voordat al Zijn volk bij Hem zal zijn.

Gaat u gebukt onder de schuld van de zonde en moet u erkennen dat uw schuld dagelijks groter wordt en kunt u de prijs in der eeuwigheid niet voldoen? O, zie op de Hoorn van zaligheid. Hij is het Lam Dat als een schuldoffer geslacht is. Gaat u gebukt onder de straf van de zonde en mag u buigen onder deze straf? O, zie op de Hoorn van zaligheid. Hij is het Lam waarvan Jesaja getuigt: de straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem.

Gaat u gebukt onder de smet van de zonde en kunt u uzelf maar niet verlossen van de wereldzin en zondelust? Zie op de Hoorn van zaligheid. Zijn bloed reinigt van alle zonden.

Gaat u gebukt onder de kwellende macht van de satan? Zie op de Hoorn van zaligheid. Hij heeft door Zijn dood het geweld des duivels tenietgedaan.

Gaat u gebukt onder de verdrukking van de wereld? Zie op de Hoorn van zaligheid. Hij heeft de wereld overwonnen. O! de Hoorn is vol van zaligheid voor ‘Zijnen volke’ dat met Zacharias mag buigen voor Hem.

Lieve lezers, als u in uw leven niet buigt voor Hem dan zal de Hoorn vol met gramschap zijn voor u. Als het geloofsoog op de Hoorn gericht is dan is er zekerheid. Dan zingt men Zacharias na: deze is ons opgericht. Als dan de gordijnen der eeuwigheid opengaan en iets van de liefde des Vaders gesmaakt mag worden, dan is het: ‘Hij is het Die verlossing zond aan al Zijn volk Hij zal ’t verbond met hen in eeuwigheid bewaren’. Dan moet men eindigen in die vrije gunst die eeuwig Hem bewoog en is het: ‘’k Zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheên’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen