Schrammetje Schrijft

Een zomer en najaar, zo vol zonneschijn en droogte als we nu beleefd hebben, zal wel lang in het menselijk geheugen voortleven. Zoals de oudjes het altijd nu nog hebben over de „barre winter van '90", zal men misschien na jaren nog spreken van de mooie zomer van '59. Misschien, zeg ik, want in onze gejaagde tijd is er haast geen tijd om nog wat te onthouden.

Een mens heeft zoveel indrukken te verwerken en er dringen zich bijna dagelijks zo veel nieuwigheden aan hem op, dat hetgeen ach n wordt. Vandaagter is gauw vergeten wordt. Vandaag vraagt de reis van Chroestsjow naar Amerika de volle aandacht en morgen sta je er verbluft van te kijken dat de Russen hun vlag op de maan hebben geplant. Hun schot op de maan is gejukt — zeggen ze — en met grote, vette Koppen wordt dit in alle bladen ter wereld het publiek voorgeschoteld, dat maar te slikken heeft (en meestal slikt) wat de machtige „Pers" opdient. Bij het Jezen van dit bericht heeft Schram zich afgevraagd hoe het toch mogelijk is dat een dergelijk bericht van Russische Zijde zo vlot door de pers wordt aangenomen en gepubliceerd, terwijl een «nd kan begrijpen dat het in feite slechts een enorm propagandamiddel is •i.og wel juist gelanceerd voor Chroestsjow's vertrek naar z'n „vriend" Eisenhower. Dat men in de ruimtevaart grote vorderingen maakt zal ik niet betwijfelen en waartoe dit alles nog eens leiden zal kan niemand beoordelen maar om een Russisch bericht zomaar voetstoots aan te nemen dat ze een vlag op de maan lieten vallen, nee, daar is Schram toch nog een beetje te nuchter voor. En dat de pers daar zoveel tamtam voor gemaakt heeft kan alleen Chroestsjow in z'n handen hebben doen wrijven ! !

Zou men de Russen geloven, dan zullen zeker zij het zijn, die de eerste lijndienst naar de maan zullen exploiteren. We laten ze maar vliegen. Schram houdt het nog maar liever op de aarde en zal heus niet tot de eerste ruimtevaarders behoren. Het lijkt hem vooralsnog veiliger en rustig op Flakkee, vooral nu overal op de Provinciale wegen de „safe-line" (spreek uit: seef-lijn) getrokken is. Waarom men deze lijn nu weer met een Engels woord moet aanduiden, begrijp ik niet goed. Het wil zeggen: veiligheidslijn, maar dat woord is ons zeker te lang. Als je „seeflijn" zegt, scheelt dat twee lettergrepen, ziet U. Dat spaart op al de keren dat je het in de mond neemt heel wat energie uit. Je moet zo'n woord maar eens gaan verkapitaliseren ! We gaan steeds maar voort buitenlandse woorden en namen te importeren. Straks is onze taal een mengelmoes, waarvan weinig specifiek Holands overblijft. Maar kom, we hadden het niet over onze arme taal, maar over de seef-lijn. Dat is de witte streep die thans onze Provinciale wegen siert of ontsiert, al naar men er kijk op heeft, maar die toch van onschatbaar nut is en waarvoor we de Provincie wel een bedankje kunnen brengen. Deze strepen worden machinaal getrokken; met de hand zou teveel tijd vergen, want men zou er een leger lijntrekkers voor nodig hebben. Er zijn enkel rechte strepen, maar ook dubbele strepen getrokken, welke laatste de automobilisten en andere weggebruikers er op attenderen, dat er niet ingehaald mag worden. Deze dubbele strepen zijn meestal bij bochten, opritten enz. aangebracht en op alle plaatsen waar het elkaar inhalen wel eens ongelukken zXiu kunnen veroorzaken.

Bovendien zijn deze strepen van onschatbare waarde bij mistig weer. We hebben nu nog volop zon, maar vlei U niet, straks valt het sombere najaarsweer in alle grauwheid over ons land. Wanneer er dan geen twintig meter zicht is, beschikt de motorische weggebruiker over een secuur kompas in de vorm van de witte weglijn. Hoe licht komt men bij mist niet op de linkerweghelft terecht! De veiligheidslijn zal hierbij uitstekende diensten bewijzen. De Provincie stelt in de gelegenheid om veilig te rijden, dus laten de automobilisten er een dankbaar gebruik van maken om zo hand in hand de veiligheid van de weg te bevorderen 1 De aanleg en het onderhoud van onze wegen eist grote kapitalen, maar vergeet niet, dat er aan wegenbelasting ook een lieve duit binnenkomt. En naarmate het Nederlandse wagenpark zich uitbreidt, worden de inkomsten van de wegenbelasting zoveel te groter. We mogen dus wel verwachten, dat de trajecten die nog dringend om voorziening vragen, ook ter hand worden genomen en het geld van de wegenbelasting wordt benut voor het doel waarvoor het betaald wordt. Voor de Flakkeeërs die veel van het Brabantse veer gebruik maken is het prettig dat ook het stuk van Din-, telsas naar Dinteloord verbeterd is. Het is wel vele jaren te laat, maar 't is er dan toch van gekomen. Dat dijkje was verbazend slecht en hobbelachtig, het, vele verkeer dat over zijn kruin naar' de veerboten reed, onwaardig. Zo is er deze keer ook weer eens wat te roemen. En vooral de verkeersverbeteringen mogen wel worden toegejuicht. Eindelijk is ook aan het begin van de Langeweg te Sommelsdijk „De Pit" verdwenen. Een schone opruiming, want het hele geval was veel te slecht om er de rijwielzaak van Koppenaal in te herbergen. Nu staat daar van hem een fraai pandje, terwijl er een overzichtelijke hoek verkregen is. Zulke punten moesten er meer komen, vooral bij de garage van Witvliet is daar grote behoefte aan. Door al de auto's die er vaak staan weet noch voetganger, noch bromfiets- of autoberijder hoe hij zich daar te gedragen heeft. Als men die put maar niet gaat dempen, wanneer het kalf verdronken is ! Het kan zijn dat de autoriteiten er mee wachten tot de gasfabriek aftands is, om dan de zaak daar eens flink aan te pakken. Schram wil het hopen! Tenslotte nog een kleine opmerking: laat de heestertjes op de hoek van de Langeweg, waar men naar het Rusthuis afslaat niet te hoog worden. Het wordt daar tamelijk onoverzichtig. Zo is er hier en daar nog wel wat te snoeien, doch daar hebben we 't later wel eens over.

Schrammetje.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen