Diamanien echipaar ie Sommelsdijk

Wie verre reizen maakt kan veel verhalen, ma^r als je 60 jaar getrouwd bent kuij je wellicht nog veel meer vertellen. Zij-ook met het echtpaar Joh. v. Assen—Maria Wesdijk. A.s. woensdag, 19 april zijn ze 60 jaar getrouwd.

Ze kunnen wel blijven vertellen uit het verleden. Ze hebben ook zo heel veel meegemaakt. Het is hun huwelijk niet altijd rozengeur en maneschijn geweest. Ze hebben veel verdriet gehad om hun jong overleden kinderen. Bovendien heeft de armoede hun huisje wel weten te vinden. Maar gelukkig zijn ze niet aan al die

Maar gelukkig zijn ze niet aan al die ellende ten gronde gegaan. Integendeel. Ze hebben het lief en leef altijd samen gedeeld en dat doen ze nog. Armoede kennen ze niet meer en de acht nog in leven zijnde kinderen maken het allemaal best. Maar met de ouderdom komen de gebreken al kan niemand dat aan het echtpaar zien. De heer Van Assen is doof wat natuurlijk een hinder voor hem en zijn vrouw betekent. Niet dat hij zijn vrouw niet kan verstaan, maar ze moet als tolk optreden wanneer er vreemden zijn. Zij hoeft niet hard te praten want hij begrijpt zijn vz'ouw wel. Mevrouw Van Assen gaat de deur

Mevrouw Van Assen gaat de deur niet meer uit want ze is weleens duizelig en ze wil niet dat ze een ongeluk overkomt en de kinderen de last met haar zouden hebben.

Een klein wolkje verschijnt er thans aan hun horizon, hun huisje, Oudelandsedijk 87, waar ze al 45 jaar wonen, staat op de nominatie om opgeruimd te wor-den en is alle kans dat ze eerdaags van de dijk, de hoofdweg naar Ouddorp, waar alle verkeer langs gaat en waar ze veel vertier aan hebben. Ze hopen echter dat ze dan aan de andere zijde van de weg kunnen gaan wonen. Gelukkig zijn ze allebei opgeruimd van geest en zwaaien zelf de bezwaren uit de weg. Verleden week is mevr. Van Assen

Verleden week is mevr. Van Assen van de trap gevallen en heeft zich lelijk bezeerd. Ze is gelukkig weer goed ter been en van de val heeft ze niets overgehouden dan de schrik. Hun jongste dochter, mevr. Cath. de

Hun jongste dochter, mevr. Cath. de Vos-Van Assen, die in de buurt van haar ouders woont zorgt prima voor hen. Ze werkt er alle dag, doet de was en de schoonmaak. Zo hebben ze met elkaar een gezellig leven. Tevens houdt mevr. Van Assen een

Tevens houdt mevr. Van Assen een oogje op haar broer die naast haar woont. „Dat is me geen last, want ik heb mijn vader en mijn mans vader tot hun dood toe opgepast en zolang ik kan, zal ik zorgen voor mijn broer. Ik ben blij dat ik dat allemaal heb

Ik ben blij dat ik dat allemaal heb mogen doen en dat we, nu we 60 ja.ar getrouwd zijn, terug kunnen zien op een goed leven, ondanks alle narigheid die wij hebben moeten meemaken. We hopen nog lang voor onze kinderen en vooral voor onze zoon die de zorgen van moeder zo ernstig nodig heeft, gespaard zullen blijven," merkte ze blijmoedig op. Ze is een heldin in haar soort en dat weten ook de kinderen die a.s. woensdag en donderdag naar hun ouders komen. Ook zullen er de 27 kleinkinderen en 12 achterkleinkinderen zijn benevens de vele vrienden die het echtpaar zich in deze 60 jaar gemaakt heeft.

„Op één dag kan het natuurlijk niet, daar is mijn huisje te klein voor, maar daarom rekenen we op twee dagen, dus donderdag zullen we ook in eigen kring een dankbare bruiloft vieren," groette ons het echtpaar, die na ons bezoek weer aan hun bezigheden gingen. Van Assen is 83 jaar en zijn vrouw 81.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen