Zij Vreesden God

In de Bijbel ontmoet je grote tegenstellingen. Adam en Christus, zonde en genade, hemel en hel. Van zo’n tegenstelling lees je ook in Genesis en Exodus. Aan de ene kant treffen wij de zeer kwaadaardige, bloeddorstige farao aan. En daartegenover worden twee verloskundigen geplaatst. Ze worden, anders dan de voor ons naamloze farao, met name genoemd: Sifra en Pua. Mogelijk waren het twee leidinggevende verloskundigen (kantt. 21) met de Egyptische nationaliteit, die werkzaam waren in het gebied rond farao’s residentie. De vrouwen krijgen in het geheim de opdracht om alle pasgeboren jongetjes te doden. Maar ze doen het niet. Wij lezen: ‘Doch de vroedvrouwen vreesden God’ (vs 17a). En die Godsvreze is de reden dat zij niet luisteren naar de opdracht van de farao.

Als zij vervolgens bij farao ter verantwoording worden geroepen, geven zij als antwoord dat de Joodse vrouwen lichamelijk sterker zijn dan Egyptische vrouwen en dat ze eigenlijk altijd ‘te laat komen’. Het kind is er al voordat zij iets kunnen doen (vs 19). Drie aspecten uit deze geschiedenis vallen op. Het eerste is de ongehoorzaamheid aan de overheid. De overheid, zijnde de dienares van God, moet – ook vandaag de dag - worden gehoorzaamd. Maar wel geldt: ‘in beginsel’. Als Gods geboden in het geding zijn, geldt dat de Heere méér dan de overheid moet worden gehoorzaamd (Hand 4:19, 5:29). Dat geldt ook als een werkgever zulke opdrachten aan een werknemer zou geven. Een christenarts(assistent) zal met een beroep op een gewetensbezwaar moeten weigeren mee te werken aan euthanasie. Het tweede dat opvalt is dat de verloskundigen persoonlijk een bijzondere zegen ontvangen. Het wordt zelfs twee keer vermeld dat het de zegenende handen van God zijn (vs 20, 21). De Heere ‘bouwde hun huizen’. Maar dan is er een derde opvallend punt. Hebben de vrouwen tegen farao gelogen? En, als dat zo is, hoe kan dan toch een zegen worden ontvangen? De opvattingen hierover lopen uiteen. Calvijn wijst de noodleugen af en ‘verwijt’ de vrouwen gebrek aan geloofsvertrouwen. De Statenvertalers tekenen aan dat de zegen van de Heere alleen ziet op het resultaat, namelijk hun gehoorzaamheid aan God (kantt. 24). Een geheel andere – en mijns inziens juiste - verklaring geeft Matthew Henry. Hij wijst op de hand van de Heere die gaf dat de moeders en de kinderen zó gezond waren dat de verloskundigen daadwerkelijk te laat kwamen. ‘Kijk’, zegt onze uitlegger, ‘dat werd door deze vroedvrouwen opgemerkt, en zij zagen er de vinger van God in, en hierdoor verkregen zij vrijmoedigheid om de koning ongehoorzaam te zijn ten gunste van hen, die aldus door de hemel begunstigd werden, en zij rechtvaardigden zich er mee tegenover Farao toen hij haar ter verantwoording riep’. Hebben wij anno 2020 ook zo’n verwachting van Gods hand?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen