Onderwijs van varkens

Met dierendag in het verschiet komt een herinnering van twee jaar geleden bij me boven.

Op zekere avond hield ik bijbellezing in de kerk. Na de dienst wachtte me een man met het kapsel van Robespierre op, voorzien van een weekendtas en boodschappentas.

Ik dacht bij mezelf: Toch geen zwerver die om onderdak komt vragen...?

Innerlijk had ik de neiging als priester en Leviet met een grote boog om de man heen te lopen. Toch ben ik op hem toegestapt. Het viel reuze mee. Hij wenste geen onderdak, maar wilde me gewoon even spreken.

Hij vertelde dat hij naar de kerk gekomen was, omdat hij had vernomen dat ik zou beweren dat een dier geen ziel heeft. Dan moest deze voorganger toch wel een heel barbaars mens zijn, een hekel aan beesten hebben en derhalve tot de orde geroepen worden. Hij wilde zich overtuigen en vandaar zijn aanwezigheid in de kerk.

Ik vond het te koud om buiten een boom op te zetten en nodigde hem uit dit onder het genot van een kop koffie in de pastorie te doen. Mijn gast, die sympathisant bleek te zijn van de Partij voor de Dieren, maakte ik duidelijk dat ik niet leerde dat een dier geen ziel heeft. In Genesis 1:20 en 24 heten ze immers levende zielen. Het onderscheid tussen mens en dier is dat een dier geen ziel heeft voor de eeuwigheid. Dieren zijn daarmee echter nog geen gebruiksvoorwerpen. Ze kunnen duidelijk gevoel, emotie en genegenheid tonen. Dit echter alleen ten opzichte van de mensen. Een os kent zijn bezitter en de ezel de krib van zijn heer zegt Jesaja. Er staat niet dat de ezel zijn Heere kent en de os zijn Maker.

De Heere Jezus zegt trouwens ook dat de mensen de musjes te boven gaan. En in de hof van Eden was het Adam die de dieren namen gaf, niet andersom.

Ik moest mijn gast gelijk geven toen hij stelde dat bioindustrie en megastallen op gespannen voet staan met het vierde gebod, dat zegt dat ook de dieren mogen rusten van hun arbeid. We waren het er over eens dat dit niet kan voor het heilig aangezicht van God. Toch ging mijn gast verder dan ik. De dieren stonden bij hem toch nog wat hoger in aanzien, ja misschien wel gelijk of hier en daar zelfs hoger dan de mens. Hij wees erop dat de dieren eerder zijn geschapen dan de mensen, dat er in de ark meer dieren waren dan mensen en dat de ezel niet zo dom was als Bileam. De ezel zag de engel immers wel, Bileam zag hem niet.

Ook de vier dieren voor de troon Gods in de Openbaring nam mijn bezoeker letterlijk op. De schildering van het vrederijk in Jesaja 11 waar de wolf met het lam verkeert en de koe met de berin achtte hij een bewijs voor het feit dat de nieuwe aarde niet compleet zou zijn zonder dieren. Zeker, hij moest toegeven dat het veel geprezen scharrelvarken dat zich wentelt in het slijk als voorbeeld wordt genomen voor een mens die de weg der zaligheid tegen beter weten in verlaat en terugkeert in het uitleven der zonde. Mijn gast, die recent de vegetarische cisterciënzer monniken in Abdij Lilbosch te Echt bleek te hebben bezocht en daar hun intelligente varkens had bewonderd, liet zich hierdoor echter niet uit het veld slaan.

„Weet u waarom de varkens te Gadara rechtstreeks het water inholden?”

Ik antwoordde dat ik dat zo een, twee drie niet zou weten.

Mijn gast wist het wel. Met stellige overtuiging zei hij: „Ze waren liever dood dan dat ze de duivel zouden gehoorzamen. Daarin waren ze een voorbeeld voor de eerste mensen en voor ons allemaal.” Zo had ik het nog nooit bekeken. Wellicht u ook niet.

Ds. M. van Kooten, Elspeet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen