Het Gestrooide Zaad

In alle ernst heeft Johannes de Doper zijn hoorders erop gewezen, dat hun leven vruchten moet voortbrengen. ‘Breng dan vruchten voort der bekering waardig’. Daarin is hij de Heere Jezus voorgegaan, Die met verschillende gelijkenissen duidelijk heeft gemaakt, dat ook uw leven goede vruchten moet voortbrengen. Blijven die vruchten uit in uw leven, dan zal de boom eens worden omgehakt en in het vuur geworpen.

We kunnen ons er wel een voorstelling bij maken, als een schare mensen zich verzameld heeft rond de Heere Jezus en Hij een alledaags beeld schetst. Een boer die uitgaat op een akker om te zaaien. Het zaad als het Woord van God dat gezaaid wordt in de akker van uw hart. Dat innerlijk van de mens is wel ongunstig terrein. Terwijl het Woord het Meesterwerk van God is, waarin Zijn wijsheid en rijkdom van genade schitteren. Want het Woord Gods is levend en krachtig. Dit Woord openbaart ons Christus, en Christus’ woorden zijn Geest en leven. Dit Woord is het machtige middel in de handen van Gods Geest om te herstellen wat verwoest is, tot leven te brengen wat geestelijk dood is. Aan de kwaliteit van dit zaad ligt het niet, er zit alles in wat nodig is voor de zaligheid. Terwijl die boer zaait, valt een deel bij de weg. Het valt op platgestampte grond, het wordt vertrapt en de vogels pikken het weg. De vraag komt daarmee naar ons toe, wat doen we met het Woord als het tot ons komt? Waar hebt u het over na de dienst met die ander, als het Woord is gezaaid? Mag het worden opgemerkt dat u dat Woord ter harte hebt genomen of … gaat het over de vakantiebelevenissen of de voornemens voor de komende tijd? Mag er dan geen aandacht zijn voor elkaar? Dat is juist goed, tenzij het daarbij blijft. Aangrijpend wanneer je doet alsof er geen preek is gehouden. Terwijl je zelf achteloos over het gestrooide zaad heen stampt, ben je tegelijk als een vogel voor een ander die het zaad wegpikt. Welke invloed gaat er van u uit na een dienst, op het kerkplein, in de consistoriekamer of bij de koffie?

Als niets gehoord wordt van het gepredikte Woord dat tot u is gekomen, is dat dan een uiting van de oorverdovende stilte van het ongeloof? Dat is de werkelijkheid als de vrucht uitblijft. Het is Christus als de hemelse Landman om de vrucht te doen, als Hij Zijn dienaren uitzendt om het evangeliewoord te zaaien. De vruchten van geloof en bekering, maar wel als een onlosmakelijke éénheid. Want bekering zonder geloof is als een appelboom zonder appels. En geloof zonder bekering is als een auto zonder motor.

Uit de vrucht blijkt, wat de goede aarde is waar het zaad is gezaaid. ‘En dat in de goede aarde valt, zijn dezen die het Woord gehoord hebbende, hetzelve in een eerlijk en goed hart bewaren en in volstandigheid vruchten voortbrengen’ (Luk. 8:15). Om daarin te onderwijzen neemt de Heilige Geest op Zijn school, om te wijzen op Christus als de hemelse Landman. In Hem alleen kan God rechtvaardig zijn en de goddeloze rechtvaardigen. Kreeg u Hem daarom zo lief, omdat Zijn liefde uw hart in beweging heeft gebracht voor Hem? Werd u vernieuwd in uw denken en kreeg u nieuwe verlangens om heilig voor Hem te leven. ‘Hebbende dan uw zielen gereinigd in de gehoorzaamheid der waarheid, door den Geest, tot ongeveinsde broederlijke liefde, zo hebt elkander vuriglijk lief uit een rein hart; Gij die wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord Gods (1 Petr. 1:22-23)’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen