Het zal wel loslopen...

Amos zag zware donderwolken, terwijl er geen wolk aan de lucht was. In hoofdstuk 5 is Amos in een begrafenisstemming, terwijl er niet eens een begrafenis is! Een klaaglied (vers 1) is eigenlijk een lijkzang. Waarom? De eerste twee verzen geven het antwoord. Israël wordt verbeeld als dode, jonge vrouw. In de kracht en schoonheid van haar jonge leven is Israël gevallen. Het leger (vers 3) is totaal verslagen.

Uitstellen
Vooral als we jong en vol met energie, plannen en opwinding zijn, denken wij dat er niets met ons gebeuren kan. Zo dacht Israël ook. Het zal wel los lopen en als het inderdaad zover komt, dan is er nog tijd genoeg. Zo stellen wij ook de dag van onze bekering maar uit. Daarom spoorde Amos zijn hoorders aan de Heere te zoeken terwijl Hij nog te vinden was (vers 4-6). Zo roept de HEERE ons ook toe dat wij ons voorbereiden op de dag van onze dood. Ook moeten wij ons voorbereiden op dagen waarin het voor Gods kerk donkere tijden zullen worden. Misschien voelen we ons veilig in onze kerkelijke gemeenschap. Maar we zijn alleen veilig als we persoonlijk met God door Christus zijn verzoend. Als we in de ‘levende ark’ zijn. Daarom roept de Heere in dit hoofdstuk zo indringend om Hem toch te zoeken terwijl Hij nog te vinden is.

Verkeerd
Amos spoorde hen aan niet in Bethel, Gilgal of zelfs Berseba God te zoeken. Berseba lag helemaal ten zuiden van Juda. Waarschijnlijk was daar een soort heiligdom van vroeger. Misschien wel iets ter herinnering aan Jakob? We weten het niet. Toch betekende het voor Israël iets. Zij vertrouwden op dingen buiten Gods openbaring in Jeruzalem. Hoe makkelijk doen wij dat ook? We vertrouwen op ons lidmaadschap en meedoen in een goede kerk. We houden de oudvaders hoog. Of we hellen over naar een modernere godsdienst waarin we alles een beetje makkelijker en ruimer nemen. Daarom waarschuwt God ons. Uiteindelijk heeft Hij ‘het huis van Jozef’ – de tien stammen van Israël – met vuur verteerd (vers 6).

Misbruik
Weer komt God terug op de rechtsverkrachting. Die oneindig grote God – getekend in vers 8 als de Almachtige Schepper en Regeerder van de verre sterrenhemel – openbaart door de profeten dat Hij weet wanneer een zwak mens wordt benadeeld door de sterke en machtige! Alsem (vers 7) is een plant die stinkt en vies smaakt. Zo laat God ons voelen hoe Hij over zulk gedrag denkt! Toen, maar ook vandaag. Hoe durven we de wil van die grote God (vers 8) te negeren? Een God die de sterkste als een zandkasteel vernietigd (vers 9). In zo’n bestraffing handelt God tot verkwikking van Zijn eigen Wezen in het uitvoeren van Zijn recht tegen hen die Hem negeren en ongehoorzaam zijn.

Natuurboek
Vaak merk je dat de profeten in hun preken dingen uit Gods boek van de natuur aanhalen! Ze doen dat om een indruk te geven van ‘hoe durf je tegen zo’n Almachtig God te zondigen?’ Alles in het heelal en in de lucht – de wolken – spreekt immers van een oneindig Wezen? We sluiten gewillig onze ogen voor de werken die alleen God kan doen (Romeinen 1: 18). In Amos’ dagen werd de aandacht meestal naar het ‘grote’ van de natuur getrokken omdat zij niet de mogelijkheid hadden om het ‘kleine’ te onderzoeken. Vandaag hebben wij wel die mogelijkheden. Hoe kleiner het is, hoe ingewikkelder het wordt! Gods wijsheid, macht en goedheid is in elk detail van de natuur. En daarom is God ook zo boos op Zijn volk als ze een weeskind mishandelen; of als ze een arme misbruiken (vers 11). Die tellen misschien niet mee in onze maatschappij; maar ze tellen wel mee in Gods oog! Dit alles vloeit weer voort uit een misbruik van de machtspositie waar geld en genot van mooie huizen en lekkere wijn meer betekenis heeft dan het leven van een medemens (vers 10-11).

Wakker schudden
Dat was het doel van Amos’ scherpe prediking. Hebben wij dat ook niet nodig? We denken zo weinig over het grote doel van ons leven: Uw Naam worde geheiligd! Dat betekent dat we Hem meer en meer kennen en er-kennen in alles wat er om ons leeft en gebeurt. Maar ook dat we Hem meer en meer mogen uitbeelden in ons doen en laten. Daartoe heeft God ons geschapen en Hij moet ons daartoe weer her-scheppen. Zoeken we dat echt? Of kabbelen we voort in ons levensbootje, genietend winkelen, smullend eten, lekker lachen, heerlijk relaxen terwijl we ons grote doel totaal negeren?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen