Verzoening met God

Wat daalt de HEERE toch laag af tot een verloren zondaar. Dat blijkt zo duidelijk uit het woord ’verzoenen’. Een heel bijzonder woord. Als je dat woord heel letterlijk vanuit het Grieks vertaalt, betekent het: Neerkomen om te ruilen! Met andere woorden: God daalt neer om te ruilen!

Wat wil God ruilen dan? Dat laat Paulus weten in vers 21, Want Dien Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem. God daalde neer in Christus naar deze wereld. Christus werd Mens en bleef God. Hij was een rechtvaardig en waarachtig Mens. Hij heeft nooit één zonde gekend en gedaan. Hij was één en al rechtvaardigheid en heiligheid.

En wat heeft God gedaan? Hij maakte Zijn Zoon tot zonde. Hij rekende Zijn Zoon al die zonde en schuld toe, zodat Christus voor God kwam te staan als enkel zonde! Dat ís wat!

En waarom dan? Om die zonde te veroordelen in het vlees. En als God de Vader Zijn zoon tot zonde heeft gemaakt, zal Zijn rechtvaardigheid eisen dat Zijn Zoon verdoemd zal worden. God is zó heilig en zó rechtvaardig dat Hij niet anders kan dan de zonde te straffen met de hoogste straf die er is en dat is de eeuwige straf aan lichaam en ziel!

Ja dát is nu verloren gaan in de eeuwige verdoemenis. Dát nu deed God als Rechter met Zijn Zoon.

En Christus ging deze weg van lijden en sterven gewillig. Als een Lam werd Hij ter slachting geleid en als een Schaap dat stom is voor het aangezicht van Zijn scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open!

Stap voor stap daalde Christus af in deze weg van vernedering. Hij daalde neer uit de hemel en werd gelegd in de kribbe en zo werd Hij weggeleid buiten de stad naar Golgotha om daar genageld te worden aan het vloekhout der zonde! En toen Hij stierf op Golgotha, stierf met Hem de zonde van Zijn Kerk. Maar na drie dagen stond Hij op uit de dood. Toen waren alle zonden weggedragen door Hem.

Toen bleven alle zonden voor eeuwig in het graf.

En wat nam Christus toen mee uit het graf? Zijn gerechtigheid, waarmee God verloren zondaren gaat bekleden. Dát is verzoening met God door de dood van Zijn Zoon.

In welke weg wordt die grote genade nu verkregen?

Kom dan neem ik u mee naar de tempel in Jeruzalem. Zie daar komt een ware Israëliet de voorhof binnen. Zijn hoofd gebogen, met een bedroefde ziel. Naast hem loopt een lam met hem mee.

O, wat heeft hij gezondigd tegen een goeddoend God. O, die zonde, die zo hatelijk is en zo dodelijk! Die hem niets anders kan doen dan brengen in het eeuwige verderf! Ja het zingt in zijn hart: Verzoen de zware schuld, die mij met schrik vervuld! Bewijs me eens genade! Zo komt hij voor de priester te staan, samen met het offerdier. Ja ten diepste staat hij voor het aangezicht van de HEERE, de Rechter van hemel en aarde.

En zie wat hij daar dan doet! Hij legt zijn beide handen op de kop van het lam, ja drukt de kop van het lam naar beneden. Dat heeft drie betekenissen. Allereerst belijdt hij daarmee oprecht zijn zonden voor God. Daarbij verenigt hij zich met dat lam dat zo dadelijk geslacht zal worden. Hij weet zich één met dat lam. Dat is de tweede betekenis. Hij mag buigen voor het recht van God, dat eist: De ziel die zondigt die moet sterven! Ja, wie zo aan Gods kant mag vallen, en oprecht mag belijden de straf op de zonde verdiend te hebben, zal mogen gaan beleven dat de straf, die ons de vrede aanbrengt op Christus was, en door Zijn striemen is ons genezing geworden!

Want die handoplegging was niet alleen een toestemmen van de straf, maar het gelovig aanvaarden van de enige weg waarin het weer goed kan komen. Niet meer door de werken der Wet, maar door Christus alleen! Dat is de derde betekenis van de handoplegging. Dat verstaan degenen voor wie de weg ter zaligheid ontsloten is. Zij mogen komen tot Hem en door het geloof hun zonden leggen op Hem. Dat is een grote gave van God. Hij die Zijn Zoon tot zonde heeft gemaakt, laat door Zijn Geest Zijn schuldig volk, hun zonden en schuld ook leggen op Christus.

Ja, het komt aan op het geloof in de Zoon van God! Met een schuldige hand tot Jezus komen en met lege handen aan Zijn voeten te liggen is de weg tot verzoening. Daar waar een zondaar denkt voor eeuwig verloren te gaan, zal Christus Zich openbaren.

Weet u wat de Heilige Geest dan doet? Hij geeft zoveel vrijmoedigheid bij het zien op Jezus, dat de zondaar zijn Rechter om genade doet bidden. Dan roept zo’n schuldige zondaar het uit, door het geloof: Heere als U het bloed ziet van Uw Zoon, dan kunt U mij toch niet voorbij gaan! O HEERE wees mij de zondaar genadig, wees met mij verzoend!

En dan dat wonder: Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, zal Hem leren kennen als de schuldovernemende Borg. Want Christus heeft de zonden van Zijn volk niet van Hem afgeworpen, maar weggedragen! Ik voor u daar gij anders de eeuwige dood had moeten sterven!

Want God is in Christus verzoend!

Wat een prediking, Gemeente!

Hij mijn zonden en ik… Zijn gerechtigheid.

Dat is de verzoening met God door het bloed des kruises! O, laat u toch met God verzoenen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen