Van opa mag alles

Bij Daniël zie je die verandering niet. Als het gaat om zijn Godsbeeld en zijn verkondiging van Gods Woord is hij nog net als vroeger. We weten uit de eerste hoofdstukken van Daniël dat hij het aandurfde om koning Nebukadnezar tot bekering te roepen. Hij wees zijn zonden aan en was niet bevreesd om deze machtige tiran te weerstaan. Je zou kunnen zeggen: toen was Daniël nog jong. Toen was hij vurig. Onbezonnen misschien ook. En dat zie je wel meer bij jonge mensen. Ze overzien de impact van hun woorden niet. Ze denken dat ze de wereld kunnen veranderen, ze hebben hun idealen. Maar als mensen ouder worden, dan hebben zo al zoveel meegemaakt. En datgene wat ze vroeger als waarheid of ideaal zagen, zijn ze gaan nuanceren.

Die verandering zie je soms ook ten aanzien van geestelijke dingen. Er zijn ouderen die vroeger reformatorisch dachten over zonde en genade, over wedergeboorte, bekering en geloof. Ze hanteerden in hun gezin heldere regels over de zondag, kerkgang, muziek, televisie, kleding en dat soort dingen.

Maar toen de kinderen groter werden, is alles gaan veranderen. Die kregen bijvoorbeeld vrienden uit evangelische kringen, ze gingen naar EO-jongerendagen, kregen daar verkering. Uiteindelijk verlieten ze de kerk waarin ze gedoopt zijn, ze gingen anders denken over het geloof. En ook hun uiterlijke levenspraktijk werd in veel opzichten anders dan hoe ze zijn opgevoed. En wat gebeurt er dan nogal eens? Ouders en grootouders laten zich beinvloeden door hun kinderen en kleinkinderen. En sommigen zijn zelfs aanwezig bij hun overdoop. ‘Want ze zijn zo serieus’. En de dingen die vroeger onopgeefbaar voor hen waren, zijn ze anders gaan zien.

Hoe anders is het bij Daniël. In zijn ouderdom is hij nog altijd even scherp. Al is hij over de tachtig jaar, hij kan niet anders dan eerlijk de zonde bij Belsazar aanwijzen. Dat ligt dus niet aan leeftijd of aan vurigheid. We hebben slechts Gods Woord door te geven, eerlijk en oprecht.

Dan kan geen mens, geen prediker zelf een selectie maken van wat hij zegt en wat hij niet zegt. Als het God heeft behaagd om deze dingen te openbaren, dan is er geen keus. Dan moeten we het een dominee niet verwijten als hij de zonde moet blootleggen. Je gaat het een chirurg toch ook niet verwijten dat hij een mes gebruikt? Hij doet dat toch met het oog op genezing? Je verwijt het een boer toch ook niet als hij met zijn ploeg het land open maakt? Dat doet hij toch met het oog op de oogst? En zo moeten we het een dominee niet verwijten als de zonde eerlijk wordt aangewezen.

De Heere is niet anders gaan denken over de ernst van de zonde. Er is geen verandering gekomen in de manier waarop God de wedergeboorte werkt. De bekering bestaat nog steeds in de afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens. Het geloof is nog steeds een gave van God. En zou de Heere echt anders over homoseksualiteit zijn gaan denken als in de dagen van Mozes en Paulus? Is Hij veranderd in Zijn gedachten over de wereld en haar begeerlijkheid? Mag een christen de wereld nu wel liefhebben? Dat is allemaal niet veranderd, wat er vandaag de dag ook gezegd mag worden. Voor mensen van de 21 ^e eeuw gelden dezelfde grenzen als voor de mensen in de 1 ^e eeuw. En vandaag worden mensen nog steeds op dezelfde wijze bekeerd als toen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen