Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Blijven herdenken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Blijven herdenken

2 minuten leestijd

We mogen nooit stoppen met het herdenken van de gruweldaden uit het verleden. Terecht dus dat we vorige maand uitgebreid stilstonden bij de bevrijding van de concentratiekampen Auschwitz en Birkenau, nu 75 jaar geleden.

Wie nu een bezoek brengt aan deze vernietigingskampen kan alleen maar heel stil worden. “Wat hier is gebeurd, daar zijn geen woorden voor”, zei Mairead McGuinness (vicevoorzitter van het Europees Parlement) bij de afsluiting van ons bezoek 21 januari jl. aan Auschwitz-Birkenau. En dat is terecht.

Rondlopen in deze kampen maakt de gruwelijkheden van de Tweede Wereldoorlog wel heel zichtbaar. Wie er geweest is, zal dat kunnen beamen.

VERGELIJKBAAR MET HEEL OVERIJSSEL

Alleen al in Auschwitz-Birkenau zijn in ruim 4 jaar 1,1 miljoen Joden en anderen omgekomen, de meesten in de gaskamers. Dat aantal is bijna niet te voor te stellen: het is circa elf keer het totale aantal Joden dat door de nazi’s uit Nederland is gedeporteerd. Het is ruim twee keer de hele bevolking van Malta, of de hele provincie Overijssel.

Auschwitz was het grootste van de vele concentratie- en vernietigingskampen waar de nazi’s met hun totaalzieke ideologie naar schatting 6 miljoen Joden en anderen ombrachten. Het besef van het vreselijke, onnodige leed is heel beklemmend. In de kou en de stilte van het kamp, zie je het voor je gebeuren.

Samen met Tweede Kamerlid Roelof Bisschop en andere politici, mochten we er vorige maand een krans leggen. Ook hielden we in het Europees Parlement een ceremonie ter nagedachtenis.

TE VEEL HERDENKEN?

Kun je te veel herdenken? Zeker niet. We moeten blijven herdenken.

Herdenken is een gebaar.

Het is een gebaar naar de slachtoffers, dat ze niet vergeten zijn.

Het is een gebaar naar de bevrijders, dat het niet voor niets was.

Het is een gebaar naar de samenleving, dat we het antisemitisme moeten blijven bestrijden.

TOENAME AANSLAGEN

Want het is griezelig te merken dat het aantal aanslagen op synagogen en hatelijke opmerkingen naar het Joodse volk weer toeneemt. Zeker wij in Europa moeten de harde lessen van de historie ter harte nemen. Dit leed mag zich nooit herhalen. We moeten op scholen blijven herinneren aan het monsterlijke van het fascisme. Hoe moeilijk dit soms ook kan zijn.

Herdenken blijft nodig.

Iedere keer weer. 

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 februari 2020

De Banier | 32 Pagina's

Blijven herdenken

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 februari 2020

De Banier | 32 Pagina's