Aanhouden

Wat de letter A betreft, verdient het woord ‘aanhouden’ ook aandacht als benaming voor het geloof. Ik geef wel toe dat dit woord vooral in verband staat met het gebedsleven. De gelovige blijft immers ondanks alle belemmeringen in het gebed worstelen met God. Hij doet dat zuchtend en smekend, want hij kan en wil God niet laten gaan vóórdat Hij hem zegent, en hem geeft wat hij van harte begeert. Maar ik twijfel er niet aan dat het geloof de genade is die Gods kind de kracht en de aandrang geeft om vol te houden. En wat nog méér is: zijn aanhoudend bezig zijn met het oog op Christus wordt juist geloof genoemd. Vergelijk Mattheüs 15:28, waar gezegd wordt: ‘O vrouw, groot is uw geloof!’

Om te laten zien hoe het geloof de ziel doet aanhouden, denken wij dat het beter is dat met enkele voorbeelden te illustreren dan u een theoretisch betoog voor te houden.

De Kananese vrouw

Een van de meest sprekende voorbeelden van ‘aanhouden’ vinden we bij de Kananese vrouw (Matth. 15:22-28). Ik wil liever een aantal opmerkingen maken van wat wij daar lezen dan een letterlijke uitleg geven van de tekstwoorden. Wie deze geschiedenis leest, zal met mij opmerken dat God in Zijn wijs bestuur en voorzienig beleid - vóórdat Hij Zijn genade toont - het toelaat dat een mens in bepaalde omstandigheden komt die hem kwellen, zonder dat hij daarbij ook maar enige vrede of rust ondervindt. God geeft dan een knagende worm, die het genot van alle genoegens en vertroostingen wegneemt. Daarna pas nadert Jezus Christus tot dicht bij een arme en verloren zondaar, om Zich aan hem in Zijn genade te openbaren. Dan staat Hij de zondaar toe dat deze - op grond van het genadeverbond - met Hem spreekt en zo heel persoonlijk het geloof beoefent.

Zo was het met degenen die op het Pinksterfeest tot bekering kwamen (zie Hand. 2:37). Toen was er een priem door hun hart gegaan. Zo was het ook met de Kananese vrouw. Haar dochter was deerlijk door een duivel bezeten, en dit dreef deze vrouw en dwong haar om tot Christus te gaan. Dit maakte ook dat zij bleef aanhouden.

Zo is ook vandaag Gods weg nog met veel mensen. Hij laat hen eerst onder de roede van de verdrukking doorgaan, vóórdat Hij hen onder de lieflijke band van het verbond brengt (vergelijk Ez. 20:37). Hij doet rampen, oordelen en veel benauwdheden over hen komen waardoor het geweten ontwaakt, en de mens hulpeloos en radeloos wordt zonder rust te vinden. De uitdrukking op zijn gezicht verandert en hij kan niet leven zoals hij vroeger deed. Er ontstaat een benauwdheid in het hart die het plezier uit zijn leven wegneemt, hoewel hij dikwijls niet weet wat er nu eigenlijk aan schort.

Ik ben van mening dat er velen zijn die langs deze weg tot God gebracht worden. Lees Psalm 107 aandachtig. Daarin zijn voorbeelden te vinden van allerlei mensen die vanuit hun benauwdheid tot God roepen en door Hem geholpen worden. Er zijn mensen die nog zwak zijn in het geloof. In hen leeft wel een begin van het werk van God, maar zij weten het nog niet. Maar als zij het zouden opmerken, zou hen dat voor moedeloosheid bewaren.

wordt vervolgd

Uit:
HET ABC VAN HET GELOOF
dr. A. Comrie
(uitg. De Banier, 2016).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen